Шырав

Шырав ĕçĕ:

туйӑнать (тĕпĕ: туйӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Йӗри-тавра ҫӑра шӗшкӗ тӗмисем лараҫҫӗ, ҫавӑнпа ку вырӑн беседка евӗр туйӑнать.
Защищенное со всех сторон густым орешником, оно было похоже на беседку.

26 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шутласа пӑхсан та, вӗсене илсе кайнӑ пекех туйӑнать.
И по всем предположениям было очевидно, что их увели.

Ахаль ҫеҫ пымасть вӑл — пуҫне ҫӳле ҫӗкленӗ, пӗр сехет хушшинче ӳссе ҫирӗпленнӗ пек, вӑй хутшӑннӑ пек туйӑнать ӑна; хӑюллӑн малалла утать вӑл.
Не просто идет — высоко поднял голову, словно вырос за один час, покрепчал, силы набрался; смело шагает.

25 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Йывӑҫсем чӑштӑртатаҫҫӗ, ҫемҫе хӗрлӗ уссисем Ваҫҫука мӑйӗпе янахӗнчен кӑтӑкланӑ пек туйӑнать…
Тихо шелестят рядом рыжие чешуйки сосны, Ваську кажется, что мягкие рыжие усы щекочут ему шею и подбородок…

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Темӗнле ухмах пекех туйӑнать.
Дурной какой-то.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Хӗрачасем вилнӗ тенӗ хыпар халӗ ӗнерхинчен те хӑрушӑрах пек туйӑнать.
Весть о гибели девочек казалась еще страшнее, чем вчера.

20 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ял пушанса юлнӑ пекех туйӑнать.
Село казалось пустым.

19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Сергей Николаевич, ман шутпа кӑна эсир манран лайӑхрах тӑвас пек туйӑнать!
— Сергей Николаевич, по-моему, вы это лучше сделаете!

17 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Курӑксем ҫил вӗрнипе чӳхенсессӗн, пӗтӗм улах та сулкаланса, ишсе пынӑ пек туйӑнать, кайӑксем савӑнӑҫлӑн юрлаҫҫӗ.
Ветер колебал травы, и казалось, что луг качается и плывет, весело перекликались птицы.

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫак пӗчӗк кухньӑра вӑл чӑнах та ытлашши шавлӑ та пысӑк пек туйӑнать.
Слишком шумного и большого для маленькой кухоньки.

Ваҫҫук Митя ҫине пӑхать те, Митя ӑна, куҫ умӗнчех ӳссе пырса, Улӑп пулса тӑнӑ пек туйӑнать.
Васёк смотрит на Митю, и Митя вырастает у него на глазах, будто превращается в Богатыря.

12 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Юмансем ҫывӑхрах ларнӑ пек туйӑнать, вӗсен хушшинчен хурӑнсем вӑтаннӑ пек пӑхаҫҫӗ, шурӑ палаткӑсем ҫӑра курӑк ӑшне путнӑ.
Теснее сдвинулись дубы, робко проглядывают между ними березы, утонули в густой траве белые домики-палатки.

Ӑна пур енчен те темӗнле сасӑсем, чӑштӑртатнисем илтӗннӗ пек туйӑнать, вӑл ялав аврине хытӑрах чӑмӑртаса тытса, ярт тӳрленсе тӑрать.
Незнакомые шорохи и звуки ползли на него со всех сторон; он крепче сжимал древко знамени и вытягивался в струнку.

10 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шоссе вӗҫсӗр-хӗррисӗр тӑсӑлнӑ пек туйӑнать.
Шоссе казалось бесконечным.

9 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл ҫирӗп пулмалла пек туйӑнать.
По-видимому, он прочен.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Шур тутӑр ҫыхнипе унӑн тар пӗрчисем тапса тухнӑ пичӗ пушшех те хытӑ пиҫсе хуралса кайнӑ пек туйӑнать.
Белый платок подчеркивал загар ее лица, покрытого крошечными росинками пота.

Хӑшпӗр шӑмӑсене хӑватлӑ вӑйпа хуҫнӑ пекех туйӑнать.
Некоторые кости переломаны, точно ударом страшной силы.

Унтанпа ӗнтӗ вунӑ ҫул иртрӗ, анчах ҫапах та вӑл ӗнер ҫеҫ пулнӑ пек туйӑнать.
Десять лет прошло с тех пор, а все еще живет в памяти прошлое, как будто это было вчера.

Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.

Чӗрем кӑкӑра чан евӗрлех хытӑ тапать, вӑл пыр патӗнче ҫывӑхрах хӗсӗнсе тапнӑ туйӑнать.
Сердце мое бьет в грудь, оно сжимается где-то совсем около горла.

Хушса кӗртнӗ сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Юр ӑшӗнчен вара йӗп-йӗпех ашша тухрӑм, урасем пусма та пултараймаҫҫӗ, чӗре тапни чан сасси евӗрлӗ туйӑнать.
А выполз из-под снега весь мокрый, ноги подкашиваются, сердце, как колокол.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика