Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӑл Васильев ҫине ура тупанӗнчен пуҫласа пуҫ тӳпине ҫитиччен пӑхса илчӗ те чӗрӗлсе ларнӑ ҫурта каллех сӑнама тытӑнчӗ.

Она взглянула снизу вверх на Васильева и снова стала наблюдать за ожившим домом.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Васильев Мариам аллине тытрӗ те, тӗлӗнмелле япалана хӑратса ярасран шикленнӗ пек, сывламасӑр хытса тӑчӗ.

Васильев взял Мариам за руку и замер, не дыша, словно боясь спугнуть чудесное видение.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫак хусканӑва Васильев ҫийӗнчех асӑрхарӗ.

Это движение не укрылось от Васильева.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Васильев халӗ ыйтусем кӗтменнине туйрӗ вӑл.

Он почувствовал, что сейчас Васильеву не до вопросов.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Васильев халӗ ҫакна ҫеҫ курчӗ.

Только ее сейчас видел Васильев.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Васильев ҫӗкленчӗ те Мариам хыҫне пырса тӑчӗ.

Васильев поднялся и стал за спиной Мариам.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Мӗнле пултӑр тата? — терӗ Васильев, хӑй мелсӗр хӑтланни ҫинчен манса тата Мариам ҫине хӑй ачашшӑн пӑхнине пытарма тӑрӑшса.

— А как же! — позабыв о своей неловкости, воскликнул Васильев, с уважением и скрытой нежностью взглянув на Мариам.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Васильев питне те вӑл самантлӑха ҫеҫ курса илчӗ.

Только одно мгновение она видела лицо Васильева.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫакӑншӑн Васильев хӑйне ниепле те каҫарас ҫук ӗнтӗ.

Этого Васильев не мог себе простить.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Васильев хӑвӑрт ура ҫине сиксе тӑчӗ те ӑна сӗтел урлах ик аллине те тӑсса пачӗ, унтан, именнӗ пек пулса, эрехлӗ графина хӑй патнерех шутарчӗ те каллех вырӑнне ларчӗ.

Васильев быстро встал, протянул ей через стол обе руки, потом, как бы смутившись, подвинул к себе графин с вином и опустился на место.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Унтан вӑл Агаевпа чӳречерен шухӑша кайса пӑхса тӑракан Васильев ҫине пӑхрӗ.

Он перевел свой взгляд на Агаева, затем на Васильева, задумчиво смотрящего в окно.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Вӗсем шурӑ шарсене минӑсем тесе шутланӑ пулас, — терӗ Васильев.

— Уверен, что они приняли белые шары за мины, — заметил Васильев.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Ӑҫта тупрӑр? — хӑвӑрт ыйтрӗ Васильев.

— Где нашли? — быстро спросил Васильев.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Ним те ӑнланмастӑп, — терӗ Васильев, хӑйшӗн пӗрре те паллӑ мар конструкцие ҫавӑркаласа пӑхса.

— Ничего не понимаю, — сказал Васильев, осматривая непонятную для него конструкцию.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Унӑн ывӑлне текех ӗнтӗ мӑшкӑлпа хупланнӑ кӑвак ялав айӗнче ҫапӑҫтараймӗҫ, ачасене вӗлерме хушаймӗҫ, — шухӑшларӗ Васильев.

И еще думал Васильев, что его сына теперь уже не могут заставить воевать под опозоренным голубым флагом, заставить убивать детей.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Васильев, пӗр чӗнмесӗр, пуҫне усса ларать.

Васильев сидел молча, опустив голову.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Александр Петрович, — парторг Васильев патӗнче чарӑнчӗ, — сирӗн ывӑлӑр темиҫе кун каялла ирӗке тухма, хамӑр пата килме хӑтланса пӑхнӑ.

Александр Петрович, — парторг остановился возле Васильева, — ваш сын несколько дней тому назад пытался вырваться на свободу и пробраться к нам.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Вӑл директор ҫине пӑхса илчӗ те, Васильев енне ҫаврӑнса: — Александр Петрович, сирӗн ывӑл пур-и? — тесе ыйтрӗ.

Он переглянулся с директором и спросил, обращаясь к Васильеву: Александр Петрович, у вас есть сын?

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Синицкий кайсан, Васильев кӗсйинчен тӑваткалласа хутлатнӑ ҫырӑва кӑларчӗ те ӑна Рустамов еннелле тӑсрӗ.

Когда Синицкий ушел, Васильев достал из кармана сложенное вчетверо письмо я молча протянул его Рустамову.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Васильев малтан парторг ҫине, унтан Агаев ҫине пӑхса илчӗ те, шанчӑкне пӗр пытармасӑр: — ҫӗклесе хӑпартма мӗнле те пулин май пур-и? — тесе ыйтрӗ.

Васильев посмотрел на парторга, затем на Агаева и с нескрываемой надеждой спросил: — Какие есть возможности для того, чтобы поднять…

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.