Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Эх сăмах пирĕн базăра пур.
Эх (тĕпĕ: эх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эх, Сергей Тимофеевич, — терӗ вӑл шӑнса пӑсӑлнипе хӑрӑлтатакан сасӑпа.

— Эй, Сергей Тимофеевич! — заговорил он сиплым, простуженным басом.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

 — «Эх, ывӑлӑм, ывӑлӑм, пирӗн касра тата кам ачин санӑнни пек йӑрӑм-йӑрӑм кӗпе пур?

— «Эх, сын мой, сыночек, разве на нашей улице есть еще одна такая же рубашка в полоску, как у тебя?

Геннадий Волков: «Пурне те ашшӗ-амӑшӗн чӗлхине упрама пиллетӗп» // Тантӑш. http://yaltch.cap.ru/news/2010/02/02/gen ... -am258sh27

Эх, Никита, манӑн шанчӑклӑ шофер! — терӗ Хворостянкин, Никитӑна ҫурӑмран лӑпкаса.

— Эх, Никита, верный ты мой конный шофер! — сказал Хворостянкин, похлопав Никиту по плечу.

XXVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эх, эсир пӗлместӗр-ҫке!

Эх, вы не знаете!

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эх, мана нимӗнле прени те кирлӗ марччӗ, грузовой машинӑсем илме пултӑрччӗ кӑна…

— Эх, мне бы никаких прений не нужно, если бы только получить грузовые машины…

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

 — Эх, ҫакӑнтан мӗн тухӗ унӑн, пӗлместӗп…

— Эх, не знаю, что из этого у нее получится…

XXIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эх, Варюша, эпӗ ӑнланатӑп, ман хӗре ҫӑмӑл мар, — калаҫма пуҫларӗ Ольга Самойловна, янаххипе чавси ҫине таянса.

— Эх, Варюша, дочке моей, как я понимаю, нелегко, — заговорила Ольга Самойловна, подперев рукой щеку.

XXIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Акӑ Кондратьев юлашки страницӑна ҫавӑрса хучӗ, кӑранташпа сӗтел хӗррине майӗпен шаккаса, кӑранташ вӗҫӗ ҫине пӑхса илчӗ, сӗтел патне пырса тӑнӑ Сергейпе Виктор ҫине: «Эх, ҫамрӑк докладчиксем, эсир хӑюллӑ тезиссем ҫырма пултарнине халӗ пӗлтӗм ӗнтӗ…» — тесе каланӑ пек тимлӗн те кӑмӑллӑн, ачашласа лӑпканӑ евӗрлӗ пӑхрӗ; ҫакӑн чухне унӑн куҫӗсем палӑрмаллах ҫуталчӗҫ, вӗсенче кулӑ выляса илчӗ, вӑл халь-халь усси ҫине куҫса, тутасене тӗкӗнет пекех туйӑнчӗ.

Наконец Кондратьев перевернул последнюю страницу, посмотрел на кончик карандаша и, легонько, постукивая им о край стола, с уважением взглянул добродушым и ласковым утешающим взглядом на подошедших к столу Сергея и Виктора, как бы говоря: «теперь я узнал, что тезисы умеете писать бойкие…»; в такие моменты его глаза особенно сверкали, в них отразилась улыбка, казалось, что она вот-вот перенесясь с усов достигнет губ.

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Эх» эсӗ, ӗнтӗ ниҫта та ҫитейместӗн курӑнать…

«Эх ты, видно, никуда уж не доедешь…

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эх, ыр тунӑшӑн авӑ мӗнпе тӳлетӗн эсӗ…

— Эх, так вот как ты платишь за добро!..

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эх, Прохор Ненашев епле статья ҫырса панине курасчӗ санӑн…

Эх, ты бы посмотрел, какую статью написал Прохор Ненашев.

XVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унӑн ҫӑмӑл та васкавлӑ утти, йӑлтӑркка тӗксӗм куҫӗсем; «Эх, Николай Петрович, ҫак тӗрлӗрен хутсем хунӑ папкӑра мар, чӗрере эпӗ мӗнле ҫӗнӗ хыпар усранине пӗлсенччӗ эсӗ!» — тесе каланӑн туйӑнаҫҫӗ.

Его легкий и быстрый шаг, с блестящими темными глазами как бы говорили: «О Николай Петрович, вы бы знали какая у меня новость — она не в этих папках с разными бумагами, я такую новость сейчас держу в сердце!»

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эх, эсӗ!

Эх, ты!

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эх, эсӗ, шутник!

— Эх ты, шутник!

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эх, начар, начар…

Эх, плохо, плохо…

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эх, эсир, юбка тӑхӑннӑ шуйттансем! — ҫилленсе каларӗ Евсей, лаши ҫине утланса.

— Ах вы, черти в юбках! — злился Евсей, усаживаясь на коня.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эх, юратнӑ хӗрарӑмсем! — терӗ те Евсей, уссине якаткаласа, пит-куҫне хӗскелесе илчӗ.

— Эх, любезные бабочки, — сказал Евсей, поглаживая усы, щуря глаза и давая волю чертикам.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эх, Игнат Савельевич! — терӗ Татьяна, Хворостянкин ҫине хыттӑн пӑхса.

— Эх, Игнат Савельевич! — Татьяна строго взглянула на Хворостянкина.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Эх, санран пӗтӗмпех илемлӗ шӑршӑ кӗрет, илӗртӳллӗ шӑршӑ ҫапать, анчах санӑн кӑмӑл-туйӑму вара хӗрарӑмӑн мар», — тесе шухӑшларӗ те вӑл, шӑппӑн каларӗ:

«Эх, от тебя все так красиво пахнет, пахнет соблазнительно, но нрав у тебя не женский», — подумал он и тихо сказал:

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эх, эпир тӗнчере сахал пурӑнни япӑх, — хурлӑхлӑн каларӗ Катя.

— Эх, плохо, что мы мало живем на свете, — грустно сказала Катя.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех