Шырав

Шырав ĕçĕ:

ячӗҫ (тĕпĕ: яр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Тиншӗксем кӗленче калпаксенчи ҫуртасене ҫутса ячӗҫ.
Денщики зажгли свечи в стеклянных колпаках.

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫӑтӑр-ҫатӑр ҫапӑпа иртнӗ ҫулхи ҫулҫӑсем пухса питӗ пысӑк купа турӗҫ те вут тивертсе ячӗҫ.
Натаскали огромную кучу хвороста и прошлогодних сухих листьев и зажгли костер.

Кайӑкла этем! — кӑшкӑра-кӑшкӑра ячӗҫ дамӑсем.
Дикарь! — закричали дамы.

Ыттисем харӑслатса хастаррӑн кӑшкӑра-кӑшкӑра ячӗҫ.
Остальные дружно закричали.

Пурте кӑшкӑрашса та кулса-ахӑлтатса ҫӗкленчӗҫ; дамӑсем хӑйсен шлепкисемпе сунчӑкӗсене шыраса тупрӗҫ те перчеткисене тӑхӑнса ячӗҫ; Тальман, бронхитпа асапланаканскер, ӑшӑ тутӑрсене мантарса ан хӑварччӑр тесе, янӑрашрӗ пӗтӗм пӳлӗме; хаваслӑ тӗркешӳ хускалчӗ.
Все поднялись с восклицаниями и со смехом; дамы разыскивали свои шляпы и зонтики и надевали перчатки; Тальман, страдавший бронхитом, кричал на всю комнату о том, чтобы не забыли теплых платков; поднялась оживленная суматоха.

XIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Пӗр-ре! — салтаксем унпа килӗшӳллӗн юрлаттарса ячӗҫ те хуллен, васкамасӑр кукленчӗҫ, Бобылев вара, хӑй те кукленсе ларнӑскер, шеренгӑна маттур сӑнпала ҫивӗччӗн виҫсе, пахса ҫаврӑнчӗ.
— Ра-аз! — запели в унисон солдаты и медленно присели на корточки, а Бобылев, тоже сидя на корточках, обводил шеренгу строгим молодцеватым взглядом.

X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Сывлӑх сунатпӑр, смир-о-о-о! — хыттӑн та арпашӑнчӑклӑн кӑшкӑрса ячӗҫ салтаксем плацӑн тӗрлӗ кӗтесӗсенчен.
Солдаты громко и нестройно закричали с разных углов плаца: — Здравия желаем, ваш-о-о-о!

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫапла майпа вӗсем хурахсене пӗтӗм утрав тӑрӑх, сӑрт ҫинчен сӑрт ҫине, вӑрманти пӗр уҫланкӑран тепӗр уҫланка илсе ҫӳрерӗҫ, юлашкинчен вара вӗсене вӑрман чӑтлӑхне кӗртсех ячӗҫ.
Так они водили разбойников по всему острову, от холма к холму, из рощи в рощу, пока не завели в такую дремучую глушь.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫавӑн хыҫҫӑн вӗсем пӗр ҫӗре пуҫтарӑнчӗҫ те хӑйсен мӗнпур пӑшалӗнчен пӗр харӑс персе ячӗҫ.
Тогда они стали в круг и по команде дали залп из всех своих ружей.

Вӗсем вут ҫулӑмне курнӑ пирки иккӗленмелли те ҫук, мӗншӗн тесен вут ҫунма тытӑнсанах карап ҫинчен татах тупӑпа персе ячӗҫ, унтан вара татах та татах ҫав енченех кӗрӗслеттерсе тӑчӗҫ.
И огонь был, несомненно, замечен, потому что, как только вспыхнуло пламя костра, раздался новый пушечный выстрел, потом еще и еще, все с той же стороны.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Унтан трюма тепӗр матроса ячӗҫ.
В трюм послали другого матроса.

Иккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Пурте пуҫӗсене хӗрес енне ҫавӑрчӗҫ, пӗр-пӗрин ҫине пӑхса илчӗҫ, вара кулса ячӗҫ; хӑранишӗн аван мар пек пулса кайрӗ вӗсене.
Все покосились на крест, переглянулись и вдруг засмеялись; стало стыдно за свой страх.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Тип ҫырма патӗнчен килсен, Кирюхӑпа Вася хурана шыв тултарчӗҫ те ӑна вут ҫине ҫакса ячӗҫ.
Вернувшись с водой, Кирюха и Вася налили полный котел и укрепили его на огне.

Тасатса пӗтерсен, Кирюхӑпа Вася пулӑсемпе чӗрӗ раксене витрене тултарчӗҫ, чӳхерӗҫ, вара вӗрекен шыва ячӗҫ.
Кончив чистить, Кирюха и Вася собрали рыбу и живых раков в ведро, всполоснули и из ведра вывалили всё в кипевшую воду.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Сӗреке ҫийӗн пысӑк пулӑ ялтраса сикрӗ; пурте ахлатса ячӗҫ.
Раз над бреднем блеснула крупная рыбешка; все ахнули.

Дымовпа хура сухаллӑ лавҫӑ, ахӑртнех, аванмарланчӗҫ пулӗ, мӗншӗн тесен вӗсем хыттӑн кулса ячӗҫ те, ҫынсем мӑкӑртатнине хирӗҫ чӗнмесӗр, хӑйсен лавӗсем патнелле юлхавлӑн утрӗҫ.
Дымову и чернобородому, вероятно, стало совестно, потому что они громко засмеялись и, не отвечая на ропот, лениво поплелись к своим возам.

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Шӑнана та вӗҫертсе ячӗҫ, вӑл ҫуначӗсене тӳрлетрӗ те хырӑмӗсӗрех лашасем патнелле вӗҫрӗ.
Выпустили и муху; она расправила крылья и без живота полетела к лошадям.

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ӑна вӗҫертсе ячӗҫ, вал, ҫуначӗн аял енчи кӗрентерех тӗсӗпе йӑлтӑртаттарса, курӑк ӑшне ларчӗ, чӗриклеттерсе юрлама пуҫларӗ.
Его выпустили, он сверкнул розовой подкладкой своих крыльев и, опустившись в траву, тотчас же затрещал свою песню.

Вӗсем пӗр-пӗрин ҫине пӑхса илчӗҫ те тӑшман енне харӑсах револьверьпе ҫине-ҫине персе ячӗҫ.
Товарищи переглянулись и одновременно разрядили револьверы в густую толпу врагов.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫук, тӑванӑм, туссемпе тӑвансем мана ҫак йывӑр вӑхӑтра хӑваласа ячӗҫ, — ҫилле хывса пӗлтерчӗ тухтӑр.
— Нет, друзья и товарищи прогоняли меня самым бессовестным образом, — желчно ответил доктор.

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика