Шырав
Шырав ĕçĕ:
Эпӗ вара, лӳчӗркесе пӗтернӗ халсӑр чун, ӑна хамӑн пӑсӑкӑмсемпе асапӑмсене ӑнланса илтересшӗн.А я, исковерканное, слабое существо, хочу, чтоб она поняла мое уродство и мои мучения.
XXXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ҫапах та эпӗ кӗрешрӗм-ха, эпӗ хама: пурнӑҫӑмӑн чун патӗнчи интересӗсене нихҫан та ӑнланма пултарайман хӗрарӑма юратма пулать-ши вара? тесе каларӑм.
XXXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Таҫтан аякранах Оленин, темӗнле чун туйӑмӗпе, виноград тӗммисен хушшинче Марьянӑн сенкер кӗпине палласа илчӗ те, ҫырласем таткаласа, ун патне пырса тӑчӗ.
XXXI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Мана пирӗн капитан каласаччӗ — пӗлетӗр-и, Старцев; ырӑ, айван чун… вӑл сирӗн ҫинчен каласаччӗ: эсир чӑн-чӑн дикарь пекех пурӑнатӑр, никампа та курнӑҫмастӑр, тет.
XXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
«Ак эпӗ, Дмитрий Оленин, пуринчен те ҫав тери уйрӑлса тӑракан чун, халь пӗчченех — турӑ пӗлет-и таҫта — пӑлан, ватӑ та илемлӗ, тен, нихҫан та этеме курман пӑлан пурӑннӑ вырӑнта тата ҫынсенчен никам та нихҫан та ларман тата ларма шухӑшламан вырӑнта выртатӑп.
XX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Старик каллех сунара ҫӳрени ҫинчен, абрексем ҫинчен, чун савнисем ҫинчен, асапсӑр та савӑнӑҫлӑ пурнӑҫ ҫинчен хӑйӗн вӗҫӗмсӗр историйӗсене кала-кала пачӗ.
XIX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Астӑватӑп, манӑн «чун савни» амӑшӗпе тата кинӗпе ҫывӑратчӗ, эпӗ ҫавах кӗреттӗм.Бывало, с матерью, с невесткой спит душенька —то моя, а я все влезу.
XVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Хӑйӗн «чун савнийӗ» ҫинчен, лешӗ епле хӑй хыҫӗнчен ҫӗрле кордона ҫӳрени ҫинчен каласа пачӗ.Рассказал про свою душеньку , которая за ним по ночам на кордон бегала.
XIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Мӗн вара манӑн «чун савни» пулни?
XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Епле сӗмсӗр чун вӑл Мосев.
XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Эпир ыттисем пек ҫара ҫынсем мар, пирӗн ашшӗ хӑй сенатор; пин е ытларах чун мужик пулнӑ унӑн тата пире те пинпе ярса тӑраҫҫӗ.
XII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— «Ла филь ком се тре бье чун кантарма, тетӗп-ха улпута», — шухӑшларӗ вӑл хӑй ӑшӗнче.«Ла филь ком се тре бье, для разнообразия, — думал он, — скажу теперь барину».
XII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Сана турӑ тунӑ, хӗре те турӑ чун панӑ.
XII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ман шутпа вара: эсӗ, салтак пулин те, пурпӗрех этем, санӑн ӑшӑнта ҫаплах чун пур.А по-моему, хошь ты и солдат, а все человек, тоже душу в себе имеешь.
XI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Сунара илсе кайӑп сана, пулӑ тытма вӗрентӗп, чеченецсене кӑтартӑп, чун савни кирлӗ пулсан, ӑна та тупса парӑп, Ак, мӗнле ҫын эпӗ!..
XI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ун умне станицӑри хӑйӗн чун савнийӗ (казаксем хӑйсен еркӗнӗсене ҫапла чӗнеҫҫӗ) Дунька тухса тӑчӗ.В станице ему представлялась Дунька, его душенька , как называют казаки любовниц.
VIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Вырӑс мужикӗ казакшӑн темӗнле ют, тискер тата йӗрӗнчӗк чун; казак унӑн тӗслӗхӗсене пыркаласа ҫӳрекен суту-илӳҫӗсен тата куҫса пынӑ малороссиянсен, казаксем йӗрӗнсе «шаповал» тесе чӗнекенскерсен, сӑнӗнче курнӑ.
IV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ҫук, тӑванӑмҫӑм ман, пурӗ те пӗртен-пӗр ҫирӗп, ҫав тери илемлӗ те нимӗнле улӑшӑнман япала ҫех пур — ирӗклӗ чун, унпалан пӗрле тата пултарулӑх шухӑшӗ те пурнаслӑхӑн хыпса-ҫунса тӑракан хаваслӑхӗ.
XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ҫӗршер пинӗн ӗҫсӗр ҫапкаланса ҫӳрекен пӑсӑлнӑ-тусӑлнӑ ҫирӗп-паттӑр мӑнаккайсене, вӗсене текех вӑхӑтран-вӑхӑта чун пусаркалама кирлӗ тесе тӑракансем те пулин кураймаҫҫӗ.
XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ӑна халӗ, чун халсӑрлӑхӗ, пӗчченлӗх тата пурнӑҫ ӑнланманлӑхӗн ӳркевӗ пусса лартнӑ ҫак йывӑр минутсенче, ҫывӑх та ерҫӳллӗ, хута кӗме пултаракан тус-юлташне, ҫав вӑхӑтрах тата тарӑннӑн та ҫепӗҫҫӗн ӑнланакан ӑшӑ чӗреллӗ ҫынна курни питӗ кирлӗччӗ.
XX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.