Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аня сăмах пирĕн базăра пур.
аня (тĕпĕ: Аня) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халӗ каллех акӑ ун умӗнче Аня тӑрать.

Теперь опять перед ним стояла Аня.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Виктор Иванович Аня мӗн каласса кӗтрӗ.

Виктор Иванович ждал, что скажет Аня.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Каҫар мана, Аня.

Прости меня, Аня.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Пӗрлештерер вӗсене, Аня.

— Объединим их, Аня.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Аня, — килнелле васкаса утакан хӗре чарса тӑратрӗ Виктор.

Аня, — остановил Виктор торопливо шагавшую домой девушку.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Пӗлетӗн-и, Аня, ман элекҫӗ хӗрарӑм пек ҫын ҫинчен калаҫас килмест.

Знаешь, Аня, мне не хочется говорить о таком, подобно сплетницам.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Аня… киле пӗрле каяр.

Аня… пойдем домой вместе.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Кӗрхи кун кӗске пулин те Аня кун каҫипе витесене ҫунӑ пек хырса тасатса пӑрушкисене ҫума ӗлкӗрчӗ.

Несмотря на короткий осенний день, Аня за день успела выскоблить хлев и вымыть телят.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Аня та ӗҫре кун иртнине сисмерӗ.

Аня тоже не заметила, как прошел день на работе.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Ир енне ҫеҫ тӗлӗрсе кайнӑ ҫав эп, — суеҫтерчӗ Аня.

— Я лишь к утру задремала, — обманула Аня.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Аня черккери эрехе ҫӳҫене-ҫӳҫене ӗҫрӗ.

Аня съежившись выпила рюмку алкоголя.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Сана тата мӗн кирлӗ? — сиввӗн ыйтрӗ унран Аня.

— А тебе чего? — сурово спросила Аня.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Аня, тархасшӑн, хӑвӑнпа тем тума ан шутлах.

— Аня, пожалуйста, не вздумай что-либо с собой сделать.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Марук аппа, кай эс киле, — ҫилли лӑпланнӑ хыҫҫӑн сӑмах хушрӗ Аня.

— Тетя Марья, иди ты домой, — сказала Аня после того, как ее гнев немного улегся.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Кӑна Маринӑна тӗксе каларӑн-и, Марук аппа?! — йӗме чарӑнса ура ҫине сиксе тӑчӗ Аня.

— Это ты так хотела задеть Марину, тетя Марья?! — перестав плакать, вскочила Аня.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Аня, — арҫын тухса кайсан хӗре сӑмах хушрӗ Марук аппа, — макӑрнипе халь тин нимӗн те тӑваймастӑн.

Аня, — сказала тетя Марья, как только мужчина ушел, — теперь уж слезами горю не поможешь.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Шухӑша кайса пыраканскер, Аня пурӑнакан кил умне ҫитсе тӑнине те сисмен Виктор.

Виктор, задумчивый, не заметил, как подошел к дому, где проживала Аня.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Аня патне те ав час-часах Турикасри Вера сӑмакун йӑтса каҫать тет.

И к Ане говорят, Вера из Турикаса частенько носит самогон.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Аня ҫинчен те, йӑмӑкӗ ҫинчен те япӑх калаҫакан пулмарӗ.

Ни об Ане, ни о ее сестренке никто плохого не сказал.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Йӑмӑкӑм, сана вӗлерекенсем те тӗп пулччӑр, ырӑ ан курччӑр, пуҫӗсене пултӑр, — вил тӑприне шӑтӑкри йӑмӑкӗн тупӑкӗ ҫине пӑрахнӑ май пӑшӑлтатрӗ Аня.

— Сестренка, да погибнут и твои убийцы, пусть не увидят добра, пусть им будет на погибель, — зашептала Аня, бросая могильную землю на гроб сестры в яме.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех