Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Анчах Буратино кӑна нимӗн те асӑрахаймарӗ.

Но Буратино ничего этого не заметил.

Киле май кайнӑ чухне ҫул ҫинче Буратино икӗ кӗлӗмҫӗне — Базилио ятлӑ кушак аҫине тата Алиса ятлӑ тилӗне тӗл пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Эсӗ ӑна курнӑ-и? — терӗ те Буратино, ывӑҫне уҫса пилӗк ылтӑн укҫине кӑтартрӗ.

— А ты это видела? — сказал Буратино, разжал кулак и показал пять золотых.

Киле май кайнӑ чухне ҫул ҫинче Буратино икӗ кӗлӗмҫӗне — Базилио ятлӑ кушак аҫине тата Алиса ятлӑ тилӗне тӗл пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Киле, Карло атте патне, — тет Буратино.

— Домой, к папе Карло, — сказал Буратино.

Киле май кайнӑ чухне ҫул ҫинче Буратино икӗ кӗлӗмҫӗне — Базилио ятлӑ кушак аҫине тата Алиса ятлӑ тилӗне тӗл пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Аван-и, кӑмӑллӑ та ырӑ Буратино.

— Здравствуй, добренький Буратино!

Киле май кайнӑ чухне ҫул ҫинче Буратино икӗ кӗлӗмҫӗне — Базилио ятлӑ кушак аҫине тата Алиса ятлӑ тилӗне тӗл пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Буратино вӗсем патӗнчен иртсе каясшӑн пулчӗ, анчах Алиса ятлӑ тилӗ ӑна питех те йӑвашшӑн ҫапла каларӗ:

Буратино хотел пройти мимо, но лиса Алиса сказала ему умильно:

Киле май кайнӑ чухне ҫул ҫинче Буратино икӗ кӗлӗмҫӗне — Базилио ятлӑ кушак аҫине тата Алиса ятлӑ тилӗне тӗл пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ку леш, Буратино ӗнер урамра тӗл пулнӑ аҫа кушак мар, урӑххи пулсан та, анчах ула пулчӗ.

Это был не тот кот, которого Буратино встретил вчера на улице, но другой — тоже Базилио и тоже полосатый.

Киле май кайнӑ чухне ҫул ҫинче Буратино икӗ кӗлӗмҫӗне — Базилио ятлӑ кушак аҫине тата Алиса ятлӑ тилӗне тӗл пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пуканесен театрӗн балаганӗ куҫран ҫухалсан тата унӑн вӗлкӗшекен ялавӗсем те курӑнми пулсан, Буратино тусанлӑ ҫул тӑрӑх аран-аран сӗтӗрӗнсе пыракан икӗ кӗлӗмҫӗне, — виҫӗ ура ҫинче утса тайкаланса пыракан Алиса ятлӑ тилӗпе суккӑр кушак аҫине — Базилиона курчӗ.

Когда из глаз скрылся балаган кукольного театра и развевающиеся флаги, он увидел двух нищих, уныло бредущих по пыльной дороге: лису Алису, ковыляющую на трех лапах, и слепого кота Базилио.

Киле май кайнӑ чухне ҫул ҫинче Буратино икӗ кӗлӗмҫӗне — Базилио ятлӑ кушак аҫине тата Алиса ятлӑ тилӗне тӗл пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ирхине ирех Буратино укҫине шутласа пӑхрӗ, — ылтӑн укҫасем, алӑра пӳрнесем мӗн чухлӗ, ҫавӑн чухлех, — пилӗк пулнӑ.

Рано утром Буратино пересчитал деньги — золотых монет было столько, сколько пальцев на руке, — пять.

Киле май кайнӑ чухне ҫул ҫинче Буратино икӗ кӗлӗмҫӗне — Базилио ятлӑ кушак аҫине тата Алиса ятлӑ тилӗне тӗл пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Буратино пилӗк ылтӑн укҫана кӗсъине чикрӗ те, хисеплӗн пуҫ тайса: — Тав тӑватӑп сире, синьор. Эсир укҫана шанса памашкӑн кунтан шанчӑклӑрах алӑсем тупаймӑр… — тӗрӗ Буратино.

Буратино положил пять золотых монет в карман и ответил с вежливым поклоном: — Благодарю вас, синьор. Вы не могли доверить деньги в более надёжные руки…

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Сана тивмӗп, Буратино.

Я тебе дарю жизнь, Буратино.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Хамӑн Карло атте пӳлӗмӗнче, — тет Буратино.

— В каморке моего папы Карло, — сказал Буратино.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑл апчхилетнипе Пьеро сулахаялла, Арлекин сылтӑмалла сирпӗнсе кайрӗ, Буратино ҫӗмӗрен пек вӗлтӗртетсе ҫавӑрӑнма тытӑнчӗ.

Он чихнул с таким шумом, что Пьеро отлетел налево, Арлекин — направо, а Буратино завертелся волчком.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Мӗншӗн тесен, синьор, вучахӗ те, вутӑ ҫинчи хуранӗ те кивӗ пир татӑкӗ ҫине ӳкерсе тунӑ ӳкерчӗксем кӑна пулнӑ, — тет Буратино.

— Потому, синьор, что очаг и котелок над огнём были нарисованы на куске старого холста, — сказал Буратино.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Синьор, эпӗ пӗрре хамӑн сӑмсана вучаха чикме пикентӗм те, шӑтӑк анчах туса хӑвартӑм, — тет Буратино.

— Синьор, я уже пробовал однажды сунуть нос в очаг и только проткнул дырку, — сказал Буратино.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Кӑна вӑл Буратино хӑлха анинчен ан кӑшкӑртӑр, калаҫтӑр, тесе кӑна ҫапла каларӗ.

Он спросил это только для того, чтобы Буратино продолжал разговаривать, а не визжал в уши.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Синьор, эпӗ унта кӗрсе кайма пултараймастӑп, — тет Буратино.

— Синьор, я не могу этого сделать, — сказал Буратино.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Хӗрхенӗр мана, ярӑр мана атте патне, синьор, — тесе йӑлӑнать Буратино.

Пожалейте, отпустите меня, синьор, — стал умолять Буратино.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Манӑн мӗскӗн атте пурӑнать-ха, синьор, — тет Буратино.

— Мой бедный отец ещё жив, синьор, — сказал Буратино.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ах эпӗ мӗскӗнскер, — терӗ те Буратино питех те хытӑ кӑшкӑрса ҫухӑрса ячӗ.

Ах я, несчастный! — и Буратино закричал пронзительно.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Сывлӑх сунатӑп, синьор, — терӗ куҫҫулӗсем витӗр Буратино.

— Будьте здоровы, синьор, — всхлипнул Буратино.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.