Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ярать (тĕпĕ: яр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Акӑ Алеша кӑшкӑрса ярать:

Но вот Алеша крикнул:

Саккӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Хӑйӑр пӗтӗмпех сехетӗн тепӗр ҫуррине куҫсан Алеша кӑшкӑрса ярать:

Через полминуты песок в часах пересыпался, тогда Алеша крикнул:

Саккӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Таса та сиплӗ сывлӑш чуна уҫса ярать.

Чистый прозрачный воздух освежает и пьянит.

Улттӑмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Кӗҫех тӗм хушшине сӗтӗрсе кӗртет те мӑя пӑрса ярать.

Сейчас он заведет их в кусты и просто переломает шеи.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Юрласа ярать? — тепӗр хут ыйтрӗ бандит.

— Поет? — воскликнул бандит.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Кам выляса ярать, ҫавӑ выляса илекеннин ыйтӑвне тивӗҫтерет.

— Кто проспорит, выполняет любое желание выигравшего.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Халиччен пулман пысӑк пуянлӑха шанса, Гаврик Петяна каллех кӗтмелле ушкисем пама пуҫларӗ, Петя кукашшӗнчен юлнӑ пуянлӑха нимӗн шухӑшламасӑр выляса ярать.

В предвкушении несметных богатств Гаврик открыл Пете новый неограниченный кредит, и Петя беззаботно проигрывал будущее дедушкино наследство.

XXXV. Таса парӑм // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пурте пӗлетпӗр, ун пек вылякан яланах часах выляса ярать.

А такая игра, как известно, всегда приводит к быстрому проигрышу.

XXXV. Таса парӑм // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫапах та пӗр ҫын, чӳрече патне чупса пырса, чул ҫине тӑрса кӑшкӑрса ярать: «Сывӑ пултӑр ирӗклӗх!»

А вольный один все-таки успел подбежать к окну, стал на камень и как закричит: «Да здравствует свобода!»

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вара леш пӗтӗм «Тургенев» ҫинчи ҫынсем илтӗнмелле кӑшкӑрса ярать: «Тытӑр! Тытӑр!»

А тогда тот ка-ак закричит на весь «Тургенев»: «Ловите, ловите!»

XXI. Тупата // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл пӑшал мушкине пӗр ҫаврашка ҫинчен теприн ҫине куҫарать, хӑй сурчӑкне ҫӑтса хӑраса шухӑшлать — акӑ халех персе ярать те, унӑн вара тек савӑнасси те пӗтет.

Он переводил мушку с кружка на кружок, глотая слюну и с ужасом думая, что вот он сейчас выпалит — и все это блаженство кончится.

XVIII. Ыйтусемпе ответсем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик тӑхӑр ҫула кӑна ҫитнӗ пулсан та, аслашшӗ ӑна ҫак пысӑк ӗҫе тума — пулӑ сутма шанса ярать.

Хотя Гаврику едва минуло девять лет, но дедушка легко доверял ему такую важную вещь, как продажа рыбы.

XII. «Лаша тейӗн тата!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл, хӑранӑ ҫынсене пӗр шеллемесӗр сирсе, корзинкӑсене чыша-чыша ярать, пароход хӗррине ҫитсе тӑрать.

Он грубо расталкивал испуганных людей, наступал на ноги, пихал корзины и наконец очутился у самого борта.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Эпӗ февраль уйӑхӗнче Катьӑн гемоглобинӗ хӗрӗх икӗ процент ҫеҫ пулнине пӗлсен, ӑнтан каясса ҫитетӗп, врач ҫакна курсан кулсах ярать.

И от души смеётся, когда я прихожу в отчаяние, узнав, что в феврале у Кати было всего сорок два процента гемоглобина.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мана Мускава чӗнтермелле, — терӗм эпӗ, — мӗншӗн тесен, апла тумасан, мана комисси тыла ярать.

— Вызвать меня в Москву, — сказал я, — потому что иначе комиссия направит меня в тыл.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мӗн вӑл тата саламсем ярать?

— А чего она кланяется?

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ашшӗ патне ҫыру ҫыракан пулчӗ, тӗлӗнмелле вара — ашшӗ ӑна хутран-ситрен темле Варя ятлӑ инкӗшӗнчен салам ярать.

Он переписывается с отцом, и — очень странно — время от времени папа передаёт ему привет от какой-то тётеньки, по имени Варя.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Еврей юрлать, пӗрре вӑл кӗтмен ҫӗртенех сассине ҫӗклентерсе ярать, тепре хуйха ӳкнӗ ватӑ кайӑк кранклатнӑ пек хулӑн сасӑ кӑларать.

Еврей поёт, говорит то высоко, с неожиданными ударениями, то низко, как старая, печальная птица…

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ромашов юр ҫине пӑяв сарса хурать, вилнӗ ҫынна ҫӑмӑллӑн ҫӗклесе илет те вӑл ҫунашкине каялла тӗртсе ярать.

Ромашов раскладывает на снегу верёвку, ловко поднимает покойницу, ногой откатывает салазки.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ромашов вӗсене вилнӗ ҫынна турттарса килме ярать, ав ӗнтӗ вӗсем килеҫҫӗ те.

Ромашов посылает их за покойницей, и вот её уже везут.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех