Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хутӑш сăмах пирĕн базăра пур.
хутӑш (тĕпĕ: хутӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах Арина Власьевнӑн Базаров ҫине тинкерекен куҫӗсенче вӑл ӑна ҫав тери юратнипе ачашлӑх кӑмӑлӗ кӑна мар, вӗсенче интересленни тата шиклӗхпе хутӑш хурлӑх та, темӗнле йӑваш ӳпкелешӳ те курӑннӑ.

Но глаза Арины Власьевны, неотступно обращенные на Базарова, выражали не одну преданность и нежность: в них виднелась и грусть, смешанная с любопытством и страхом, виднелся какой-то смиренный укор.

XXI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Малтанлӑха вӑл ҫумӑрпа хутӑш варкӑшрӗ, анчах ир енне хӗл пурпӗрех кӗре ҫӗнтерчӗ.

Сначала он шел вперемешку с дождем, но к утру зима одолела осень.

6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Прохор — службӑра пулса курнӑ ытти казаксем пекех — вӑрҫӑ ҫулӗсенче утлӑ ҫартан кӑна кӗрекен ҫав хутӑш шӑршӑпа тӑванлашса ҫитрӗ.

Прохор — как и всякий служивый казак — сроднился за годы войны с этим смешанным, только коннице присущим запахом.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тахӑшӗ тин ҫеҫ килсе ҫитнӗ пулас: пӗр йӗнер йӑрани ҫумӗнче тислӗкпе хутӑш хытса сарӑхнӑ юр халӗ те ирӗлмен-ха, ун айӗнче кӑштах шыв йӑлтӑртатса ҫуталать.

Кто-то, видно, недавно приехал: на одном из стремян еще не стаял спрессованный подошвой всадника, желтый от навоза комок снега; под ним мерцала лужица воды.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Оркестрӑн савӑнӑҫлӑ кӗввипе хутӑш тост сӑмахӗсем янӑрама пуҫлаҫҫӗ.

Под бравурные звуки оркестра зазвучали тосты.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шӑлӗсене шӑтӑртаттарса, намӑс сӑмахсемпе хутӑш кӑшкӑра-кӑшкӑра ҫухӑрчӗ:

Скрипя зубами, он вперемешку с матюками выкрикивал:

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл казачка тутинчен юлнӑ кӑшт тӑварлӑрах шӑрша туйса, унӑн ачашланма тарават ӳтне, ҫав ӳтрен кӗрекен чапӑр пылӗпе, тарпа, хӗрарӑм ӑшшипе хутӑш кӑткӑс шӑрша типтерлӗн аса илсе ҫывӑрса кайрӗ…

Он уснул, ощущая на губах солонцеватый запах ее губ, бережно храня в памяти охочее на ласку тело казачки и запах его — сложный запах чабрецового меда, пота и тепла.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Картишне кӗчӗ, вӗтӗ ҫуртырри улӑмӗпе хутӑш ҫӑрса тунӑ тӑм пӳртӗн пӗчӗк чӳречинчен шаккарӗ.

Вошел во двор, постучался в крохотное окошко саманной хаты.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ылханлӑ кацапсем яшкана та тараканпа хутӑш ҫиеҫҫӗ, эпӗ ун ҫинчен кайрантарах пӗлтӗм.

Проклятые кацапы, как я после узнал, едят даже щи с тараканами.

II. Ҫул // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Пехота йӗпе ҫӗр ҫинчех, тӑшман вучӗ айӗнче тата юрпа хутӑш ҫӑвакан ҫурхи ҫумӑр ҫинче выртать.

Пехота остается лежать на мокрой земле под неприятельским огнем и весенним дождем вперемежку со снегом.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Кубанӗн тури тӑрӑхӗнче пулӑр-ха эсир, икӗ Зеленчукӑн — Пӗчӗккин тата Пысӑккин ҫыранӗпе иртсе кайӑр, вара эсир, епле пулсан та, казаксемпе черкессен ялӗсем хутӑш вырнаҫса ларнине куратӑр: кашни ту хушшинчех аулсем сӑнчӑр пек тӑсӑлса выртаҫҫӗ, — вӗсене, темрен хӑранӑ пек, пӗр-пӗрин ҫумнех лартса тухнӑ; кашни шыв хӗрринчех казаксен авалхи станицисем симӗссӗн ешерсе лараҫҫӗ, — кукӑр-макӑрӑн Беломечетинская, Усть-Джегутинская, Красногорская, Кардоникская, Зеленчукская, Исправненская, Сторожевая станицӑсем вырнаҫнӑ, вӗсен йӗри-таврашӗнче — садри йывӑҫсем хупӑрласа илнӗ хутӑрсем…

Побывайте в верховьях Кубани, и если вы проедете берегами двух Зеленчуков — Малого и Большого, — то непременно увидите странное смешение казачьих и черкесских поселений: что ни ущелье, то и цепочкой тянутся аулы, — лепятся, точно в страхе, один к другому; что ни речная долина, то и раскинулись зеленые шатры старинных казачьих станиц, — изогнутой линией выстроились Беломечетинская, Усть-Джегутинская, Красногорская, Кардоникская, Зеленчукская, Исправненская, Сторожевая, а вокруг них утопают в садах хутора…

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӗвел анас умӗн озеровецсем сайра-хутра кӑна санитарнӑй машинӑсене тата пӗччен пыракан икӗ кустӑрмаллӑ урапасене тӗл пулкаларӗҫ, пӗтӗмпех тӗттӗмленсе ҫитсен вара, полк пӗр кӑшт ҫеҫ палӑракан, ҫын пачах та тенӗ пек ҫӳремен ҫулпа кӗр лӑскаса тӑкнӑ пысӑк хутӑш вӑрмана ҫитсе кӗчӗ.

Перед закатом озеровцам лишь изредка попадались санитарные машины и одинокие двуколки, а с наступлением полной темноты полк вступил едва заметным, почти непроезжим проселком в большой смешанный лес, обтрепанный осенью.

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Кунта ӗнтӗ уй-хирсем анлӑрах, ҫӗрӗ те пирчерех, ялсем нумайрах, хутӑш вӑрмансемпе ращасенче — ҫӳреме кӑмӑллӑ, ҫутӑ.

Поля здесь просторнее, с более твердой почвой, деревень больше, а в смешанных лесах и рощах уютно и светло.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Акӑлчан-китайӑн хутӑш шкулне уйӑрма ҫӑмӑл пулман вӗт ӑна.

С таким трудом устроил его в смешанную англо-китайскую школу:

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Калаҫнисем, кулнисем, юрланисем, хӗвӗлҫаврӑнӑш катнӑ сасӑсем пурте пӗр хутӑш илтӗнеҫҫӗ, анчах халь вӗсем кӑнтӑрлахинчен уҫӑрах илтӗнеҫҫӗ.

Говор, смех, песни и щелканье семечек звучали так же смешанно, но отчетливее, чем днем.

XXXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Пӗтӗм пӳлӗмре, уйрӑммӑнах старик ҫывӑхӗнче, леш, старикрен яланах килекен, вӑйлӑ та усалах мар хутӑш шӑршӑ кӗрсе тӑрать.

Во всей комнате, и особенно около самого старика, воздух был пропитан тем сильным, не неприятным, смешанным запахом, который сопутствовал старику.

XVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ҫав хутӑш шӑршӑ питӗ хӑватлӑ, анчах та вӑл йӗрӗнтерекен шӑршӑ мар.

Этот смешанный запах была сильный, но не неприятный.

XI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Горнҫӑ тӗпренсе саланнӑ шӑлӗсене ҫӗр ҫине юнпалан хутӑш мӗнле сурса пӑрахнине эпӗ хам куҫпах куртӑм.

И я сам видел, как горнист вместе с кровью выплюнул на землю раскрошенные зубы.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Выртатӑн ҫапла нимӗҫ йывӑр снарядсемпе ҫунтарать, тӑпрапа хутӑш хура тӗтӗм пӗлӗтелле сирпӗне-сирпӗне ҫӗкленет.

И вот лежишь, бывало, бьет по тебе немец чижелыми снарядами, дым черный с землей к небу летит.

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Халӑх ахлата-ахлата каялла чакнӑ, ылханнисем, вӑрҫа-вӑрҫа илнисем, ыратнипе ҫухӑра-ҫухӑра янисем, шӑхӑрнисемпе, ахлатнисемпе тата йынӑшнисемпе пӗрле хутӑш ҫӗмӗрӗлсе ҫеҫ тӑнӑ; салтакӗсем тӗреклӗн тӑнӑ, вилнӗ ҫынсем пекех, нимӗн те хускалман вӗсем.

Толпа, отступая, ахала, проклятия, ругательства и крики боли сливались в пёстрый вихрь со свистом, уханьем и стонами, солдаты стояли твёрдо и были так же неподвижны, как мёртвые.

Январӗн 9-мӗшӗ // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 133–155 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех