Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗмсем (тĕпĕ: тӗм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Эпир хырӑмпа шума та, тӗмсем хыҫне пытанма та пултаратпӑр.
Мы где ползком проползем, где за кустом спрячемся.

40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Кунтан ӑна шывӑн икӗ енӗ те питӗ лайӑх курӑнать, хирӗҫри чӑнкӑ ҫыранпа тӗмсем те питӗ лайӑх курӑнаҫҫӗ.
Отсюда по обе стороны видны ему мягкая, переливающаяся блестками гладь воды, противоположный крутой берег и кусты.

35 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Оксана тӗмсем хушшинчен тухнӑ ачасем ҫине ҫаврӑнса пӑхрӗ.
Оксана оглянулась, быстрым внимательным взглядом окинула вышедших из кустов мальчиков.

Унӑн пайӑркисем йывӑҫсене ылтӑн тӗспе ҫутатаҫҫӗ, курӑксем тӑрӑх чупса, тӗмсем хушшине кӗрсе пытанаҫҫӗ.
Лучи его золотили стволы деревьев, пробегали по траве, прятались в кустах.

34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Митя вӗсенчен тӗмсем хушшине пытана-пытана юлчӗ…
Митя спрятался в кустах, переждал…

Суккӑр ҫырми тӗлӗнче шӑнасем нӑйлатса вӗҫсе ҫӳреҫҫӗ, тӗмсем хушшинче кайӑксем чӗвиклетеҫҫӗ, тунката патӗнче симӗсрех тӗслӗ пӗчӗк шапасем сиккелеҫҫӗ.
Над Слепым овражком гудели мухи, в кустах попискивали птицы, зеленые лягушата прыгали около коряги.

33 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Халӗ вӗсем ӑна, тӑшмансем сасартӑк килсе ан кӗччӗр тесе, тӗмсем тавра тытса тухнӑ.
Теперь они опутали ею кусты, чтобы враги не могли застать собравшихся врасплох.

Кӗпер урлӑ каҫсан сулахай енче, аслашшӗ ӗҫлекен тимӗрҫ лаҫҫи патне ҫитичченех, типӗ улӑх сарӑлса выртать, тӗмсем лараҫҫӗ, ун хыҫӗнче вара — ешӗл хурӑн вӑрманӗ.
Слева за мостом до дедушкиной кузни — чахлая выбитая луговина, мелкий кустарник, за которым зеленеет березовый лес.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Сасӑсем пачах та илтӗнми пулсан, Саша тӗмсем хушшинчен тухса хывӑнчӗ, ҫӑкӑр татӑкӗпе сало татӑкне кӗпипе чӗркерӗ те, карҫинккине пуҫ тӗлне тытса, леш еннелле ишсе кайрӗ.
Когда их голоса совсем затихли, Саша вылез из кустов, разделся и, держа над головой корзинку с одеждой, в которой были завернуты хлеб и сало, поплыл.

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Саша тӗмсем хушшине кӗрсе пытанчӗ.
Саша спрятался в кусты.

Каялла таврӑннӑ чухне вӑл питӗ асӑрханса унталла-кунталла пӑхкаласа пычӗ, тӗмсем хушшинчен ӑна пур енчен те хӑйне сӑнанӑ пек туйӑнчӗ.
Назад шел осторожно, оглядываясь по сторонам: ему казалось, что из всех кустов следят за ним чьи-то глаза.

Саша тӗмсем хушшинчен пуҫне кӑларса пӑхрӗ:
Саша выглянул из-за кустов:

27 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫак самантра вӑл самаях ҫӳле хӑпарчӗ те ҫӑра тӗмсем урлӑ каҫса кайрӗ, унтан аяларах та аяларах анма тытӑнчӗ, кӗҫех вара сӑрт хыҫне кӗрсе курӑнми пулчӗ.
По пути он поднялся довольно высоко и прошел над кустом, потом стал опускаться к земле и вслед за тем скрылся за возвышенностью.

Шар евӗрлӗ ҫиҫӗм // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 132–134 с.

Кунта вал чарӑнчӗ, пирӗн ҫинелле тата тепре пӑхса илчӗ те, тӗмсем хыҫне кӗрсе кайса, куҫран ҫухалчӗ.
Здесь он остановился, еще раз взглянул на нас и скрылся в кустарниках.

Тигр хыҫҫӑн // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 92–104 с.

Качака сиксе тӑчӗ те яка пӑр тӑрӑх сыхлана-сыхлана утсах тепӗр ҫырана ҫитрӗ, унтан сикрӗ те тӗмсем хушшине кӗрсе ҫухалчӗ.
Козуля поднялась и, с большим трудом скользя по зеркальной поверхности льда, благополучно добралась до противоположного берега, сделала прыжок и исчезла в кустах.

Уссӑр пӑтӑрмах // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 84–87 с.

Сасартӑк тӗмсем хушшинчен виҫӗ йытӑ пӗр харӑс сирпӗнсе тухрӗҫ.
Вдруг из кустов выскочили сразу три собаки.

Ҫулевӗҫпе унӑн ҫури // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 75–80 с.

Ҫӳлевӗҫ ҫури хӑраса ӳкрӗ, самантрах тӗмсем хушшине кӗрсе ҫухалчӗ.
Рысенок испугался и снова исчез в кустах.

Пӗр-икӗ хут мана пирӗн хыҫҫӑн тӗмсем хушшипе такам чупнӑ пек туйӑнчӗ.
Раза два мне показалось, что рядом с нами кто-то бежит по кустам.

Ҫӳлевӗҫ ҫури ҫӗр ҫине сикрӗ те ҫавӑнтах тӗмсем ӑшне кӗрсе ҫухалчӗ.
Рысенок спрыгнул на землю и исчез в кустах.

Ҫавна илтнӗ те ӗнтӗ эпир, тул ҫутӑласпа вара сунарҫӑсене куртӑмӑр, вӗсем пире ырӑ шухӑшлӑ ҫынсем мар пуль тесе тӗмсем ӑшне кӗрсе пытаннӑ.
Их-то мы и слышали, а на рассвете увидели орочей, которые приняли нас за бродяг и спрятались в прибрежных зарослях.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика