Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

именчӗклӗн сăмах пирĕн базăра пур.
именчӗклӗн (тĕпĕ: именчӗклӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗншӗн эсӗ стариксем патне пырса та пӑхмастӑн? — терӗ старик, ун умӗнче хӑй айӑпа кӗнӗ майлӑн, Наталие куҫӗсемпе именчӗклӗн виҫсе илсе.

— Ты чего ж к старикам не заглянешь? — смущенно обегая ее глазами, заговорил старик, словно сам был виноват перед Натальей.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Питех те ӑс ҫитеретӗн иккен! — ҫерҫи пек сиккелесе, вӗткеленет Кашулин старик, хӗрсе кайнипе хӑйӗн кӑвакарнӑ сӑмси вӗҫӗнчен именчӗклӗн темӗн пысӑкӑш ҫутӑ тумлам ҫакӑннине те асӑрхаймасӑр.

Догадлив дюже, ишь! — горячился, подскакивая по-воробьиному, старик Кашулин и в увлечении не замечал ядреной светлой капли, застенчиво повиснувшей на пипке его сизого носа.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Палламан ҫын именчӗклӗн, анчах та пӗр хӑрамасӑр, йӑл кулса ячӗ, шлепкине хыврӗ те нимпе танлаштарма ҫук уҫӑ кӑмӑллӑн хускалса, ҫамкине шӑлса илчӗ; хӑйӗн куллипе вӑл пурин ҫиллине те сирсе ячӗ.

Человек улыбнулся смущенно, но без боязни, снял шляпу, жестом беспримерной простоты вытирая лоб, улыбкой обезоружил вконец.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья вара кашни тӗл пулмассеренех именчӗклӗн йӑл кулать, куҫ шӑрҫисене тӗксӗмлетсе, сӑмахпа питлесе илет.

А Аксинья при встречах смутно улыбалась, темнея зрачками, роняла вязкую тину слов:

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӗр чееленмесӗр, кӑштах именчӗклӗн, суймасӑр пӑхакан куҫсем ӑна: «Акӑ эпӗ пӗтӗмпех, епле пур ҫаплипех. Мӗнле кӑмӑлу пур, ҫапла шутла ман ҫинчен» — тесе каланӑ пек туйӑнчӗҫ.

Бесхитростный, чуть смущенный, правдивый взгляд словно говорил: «Вот я вся, какая есть. Как хочешь, так и суди меня».

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ку вӑл хӑй умӗнче пур арҫынсем те хӑйсене именчӗклӗн тытнинчен тата ӑна юратни ҫинчен пӗлтерме хӑяйманнинчен килнӗ.

Это происходило оттого, что все мужчины чувствовали при ней какую-то робость и никак не имели духу сделать ей признание.

III. Аппӑшӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Штаб начальникӗ тухса кайсан вара именчӗклӗн: — Каҫарӑр мана, Ольга Николаевна! — тесе ыйтрӗ.

А когда начальник штаба ушел, сказал смущенно: — Простите меня, Ольга Николаевна!

XIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Мана та хӑвӑрпа пӗрле илӗр, — именчӗклӗн ыйтрӗ Усачев.

— Возьмите и меня, — скромно попросил Усачев.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Крылатов ҫийӗнчех сиксе тӑчӗ, унтан именчӗклӗн калаҫма пуҫларӗ:

Крылатов сразу вскочил и робко заговорил:

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Халлӗхе ан тивӗр-ха, — именчӗклӗн хушрӗ Бояркин.

— Пока не трогайте, — нерешительно приказал Бояркин.

XVI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Пур енчен пӑхсан та — эпӗ, — Кондратьев именчӗклӗн кулса илчӗ.

— По всему видно — я, — Кодратьев несмело улыбнулся.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Хӑшне-пӗрне пӗлетпӗр, — именчӗклӗн ответлерӗ Володя.

— Кой-какие знаем, — скромно признался Володя.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Ҫапла… ҫакнашкал акӑ… — сапаланчӑклӑн каласа хучӗ те именчӗклӗн шӑпланчӗ Николаев.

— Да… так вот… — сказал неопределенно Николаев и смущенно замолчал.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эпӗ, господасем, тен, йӑнӑшатӑп пулӗ, — хӑйӗн сухалсӑр питне аллисемпе именчӗклӗн пӑчӑртаса, тытӑнчӑклӑн калаҫма пуҫларӗ вӑл.

Я, господа, может быть, ошибаюсь, — заговорил он, заикаясь и смущенно комкая свое безбородое лицо руками.

VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ромашов куҫ хупанкисене именчӗклӗн мӑчлаттарчӗ.

Ромашов смущенно заморгал веками.

IV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ромашов именчӗклӗн те илемсӗртереххӗн курпунланкаласа та ним ҫук ҫӗртенех аллисене сӑтӑркаласа кӗчӗ.

Ромашов вошел, смущенно и неловко сгорбившись и без нужды потирая руки.

IV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

«Тен, ман пирки ку?» именчӗклӗн шухӑшларӗ Ромашов.

«Может быть, это про меня?» — робко подумал Ромашов.

IV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Гайнан ытарлӑн та именчӗклӗн кулкаларӗ, малтанхинчен те вӑйлӑраххӑн тӑпӑртатса кукалерӗ.

Гайнан ласково и смущенно улыбнулся и затанцевал пуще прежнего.

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Пуян мар, мӗн пур, ҫавӑнпа! — именчӗклӗн ыйтрӗ Половцев.

По-простецки, чем богаты, тем и рады! — спросил Половцев робко.

XXVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Эпӗ ку, анне, — терӗ именчӗклӗн Андрей, ҫенӗке йӑпшӑнса кӗме хӑтланса.

— Это я, маманя, — смущенно сказал Андрей, норовя прошмыгнуть в сени.

XXVII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех