Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Янтул хӑраса ӳкрӗ.

Куҫарса пулӑш

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Пире кӑларса яма сӑлтав шырать-ши ку усал?» — шухӑшларӗ Янтул.

«Неужто ищет повод, чтоб от нас освободиться?» -подумал Яндул.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Мӗншӗн тесен эпӗ урӑх ятлӑ, ҫавӑнпа пуль ара, — терӗ Янтул кулкаласа.

— Потому, наверно, что у меня имя другое, — Яндул усмехнулся.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул пуп ҫине — тӑрӑхласа та савӑнса (пуп Янтул «хӳрине» нимӗн те пӗлмест!), пупӗ Янтул ҫине — йӑпӑлтатса, тем кӗтсе.

Яндул был рад, что попу ничего неизвестно о его «хвосте», а поп подобострастно ожидал от Яндула исповеди.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сыпар-и кӑштах? — терӗ те вӑл Янтул ҫӑвар уҫма ӗлкӗричченех вӑл килӗшессе сиссе эрехне кӑмака хушӑкӗнчен кармашса илчӗ, ҫуршар стакан ярса лартрӗ, сӗтел ҫинчи шӑрттан таткине сирсе хучӗ.

Давай помаленьку? — И, не дожидаясь ответа Яндула и почувствовав, что тот не против, быстренько извлек из печурки припрятанную бутылку, налил по половине стакана и поставил на стол тарелку с нарезанным шыртаном — домашней колбасой.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Тачка аллипе пуп Янтул чӗркуҫҫийӗнчен кӑшт сӗртӗнчӗ.

Поп погладил пухлой ручкой колени Яндула.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Пуканне Салакайӑк хӑяккӑн ларнӑ Янтул умнелле шутарчӗ, унӑн куҫ хӑрпӑкӗпе витӗннӗ шалта куҫӗсене шырарӗ.

— Он пододвинул стул вплотную к лавке; его заплывшие глаза забегали, стараясь поймать взгляд Яндула.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫапла, ҫапла, паҫӑр эс тӗрӗсех шухӑшларӑн… — терӗ те Салакайӑк сиксе тӑрса Янтул аллинчен пырса уртӑнчӗ, ӑна сак ҫине сӗтӗрсе пырса лартрӗ.

Верно, верно ты давеча подумал… — Салагаик вдруг вскочил со стула и, схватив Яндула за руку, силком усадил на лавку.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул ним калама та пӗлмерӗ-ха.

Яндул не знал, что и сказать.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

(«Михапар пирки калать», — шухӑшларӗ Янтул.)

(«Это он про Михабара говорит», — подумал Яндул.)

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Юратмастӑп?! — тӗлӗнчӗ Янтул.

— Не люблю?! — Яндул искренне удивился:

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул астумасӑр тӑрӑхланипе мар, ӑна сисмерӗ пуп, тарҫи хирӗҫленипе, эрех тытманнипе.

Ишь, батрак, а туда же — «не идет после ужина»…

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Кӑна Янтул хӑй те сисмерӗ — пупла каласа хучӗ.

— Яндул и сам не заметил, как высказался по поповьему.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ытти чухне Янтул ун пек укҫасӑр эрехе янк ҫех тутараканччӗ, халӗ пручах кутӑна печӗ.

В другой раз Яндул без слов опрокинул бы дармовую водку, но сейчас в нем воспротивилось все нутро.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Сывлӑшра нумай ҫӳренипе пуль ара, — терӗ Янтул.

— На воздухе много бываю, — пояснил Яндул.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул чӗри кӑрт сикрӗ.

Сердце Яндула так и оборвалось.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Каҫчен йӑлт ывӑнса ҫитрӗ Янтул.

И Яндул к вечеру буквально выбился из сил.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑйпе ҫывӑх пулнӑшӑн пӗрле ӗҫленӗ ҫынсен кайран ӳкӗнмелле ан пултӑр тесе вӗсемпе сиввӗн калаҫкаларӗ Янтул.

Чтобы работающим рядом с ним людям не пришлось потом худо, Яндул разговаривает с ними нарочито холодно.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вулӑс тиекӗ таҫтан васкаса тавранчӗ — Янтул йӗрӗ ҫине ӳкнӗ ӗнтӗ, апла кӗҫех ӑна кантура чӗнтереҫҫӗ.

А вот волостной дьяк откуда-то вывернулся и несется на всех парах: неужто напал на след Яндула? Того и гляди в контору позовут.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пуп патне Писриев приетав кӗрсе тухрӗ, — каламасӑрах паллӑ: Янтул ҫинчен ыйтса пӗлме пынӑ вӑл.

Вот к попу заглянул пристав Писриев — наверняка расспрашивал о Яндуле.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.