Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Василий сăмах пирĕн базăра пур.
Василий (тĕпĕ: Василий) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак сехетсем часах Василий пурнӑҫӗнче чи савӑнӑҫлӑ сехетсем пулса тӑчӗҫ.

Эти часы вскоре стали самыми радостными часами в жизни Василия.

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

«Степан хӗрӗ, Степан арӑмӗ, Степан ҫурчӗ…» — хурлӑхлӑн шухӑшланӑ Василий.

«Степанова дочь, Степанова жена, Степанов дом…» — с горечью думал Василий.

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пӗррехинче, Василий урине тӑхӑннӑ чухне, сӑран тытнӑ пӗчӗк сак ҫине урине пуссан, Дуняшка ӑна ҫиленсе ҫапла каласа хунӑ: «Пар! Ку аттен!»

Однажды, когда Василий, обуваясь, оперся ногой о маленькую обшитую кожей скамейку, Дуняшка враждебно сказала ему: «Дай! Это папина!»

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Авдотья фермӑра ӗҫлени вӗсене ҫывӑхлатма пултармалла, анчах Василий фермӑшӑн хыпса ҫунман, мӗншӗн тесен вӑл уншӑн колхоз хуҫалӑхӗн ытти участокӗсемшӗн пӑшӑрханнӑ пек пӑшӑрханман.

Авдотьина работа на ферме могла бы сблизить их, но фермой Василий не занимался, так как был за нее спокойнее, чем за другие участки колхозного хозяйства.

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вара Василий грузовика кӑмакана ывӑтнӑ:

Василий швырял грузовик в печь.

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий ҫавӑнтах шутланӑ: «Грузовика!

Василий тут же соображал: «Грузовик!

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Авдотья ун ҫине Василий мӗншӗн ҫакӑн пек хаяррӑн сиксе ӳкнине ӑнланаймасӑр, унӑн хаярлӑхӗнчен хӑраса, пӳлӗмрен тухса кайма васканӑ.

Испуганная грубостью Василия, Авдотья спешила выйти из комнаты.

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Фроськӑшӑн мӗн кулянмалли пур санӑн? — хаяррӑн чарса лартнӑ Василий ӑна.

И с непонятным Авдотье озлоблением он обрывал ее: — А тебе какая печаль о Фроське?

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

«Степан ҫинчен шухӑшлать, — шутланӑ Василий.

«О Степане думает, — тотчас заключал Василий.

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий вӑйлӑнрах та вӑйлӑнрах кӗвӗҫсе пыни арӑмӗн кашни сӑмахнех урӑхла ӑнланма хӗтӗртнине пула шарламан вӗсем.

Молчали они и потому, что ревность, все сильней овладевавшая Василием, заставляла его превратно истолковывать каждое слово жены.

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

«Упӑшки таврӑннӑ, вӑл пур виле пытарнӑ чухнехи пек ҫӳрет, — шухӑшланӑ Василий.

«Муж вернулся, а она ходит, как на похоронах, — думал он.

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл ӑна валли тутлӑ апат хатӗрленӗ, вӑл килнӗ тӗле пурне те тап-таса пуличчен тасатса хума тӑрӑшнӑ, анчах ун валли шӳтлӗ сӑмах та, савӑнӑҫлӑ кулӑ та тупайман; Василий минутлӑха чупса кӗнӗ те, нимӗн ҫине те пӑхмасӑр, сӗтел хушшине кӗрсе ларнӑ.

Она готовила для него вкусные блюда, старалась к его приходу все до блеска вычистить, но не находила для него ни шутки, ни веселой улыбки, а он забегал на минуту, не глядя ни на что, садился за стол:

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Авдотья уншӑн тӑрӑшнӑ, ун ҫине ӑшӑ кӑмӑлпа пӑхнӑ, анчах кун пек тӑрӑшнинче хальчченхи пек ӑшӑлӑх пулман, арӑмӗ ун умӗнче юри ӑшӑ кӑмӑллӑ пулма тӑрӑшнӑ пек туйӑннӑ, ҫавӑнпа Василий унпа савӑнман.

Авдотья была заботлива к нему и ласкова с ним, но в этих заботах не было прежней теплоты, и ласковость жены казалась ему нарочитой и не радовала его.

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Хӑйӗнчен хӗрӗ ҫеҫ, арӑмӗ те ӑнланма ҫук вӑрттӑнла ютшӑннине Василий пӗрмаях асӑрханӑ.

Не только в отношении дочери, но и в отношении жены к себе Василий постоянно замечал непонятную, затаенную отчужденность.

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пурте яланхи пек мар туйӑннӑ ӑна, анчах вӑл, Степана манаймасӑр, уншӑн тунсӑхланӑ, юратнӑ «ашшӗнчен» уйрӑлмалла пулнӑшӑн Василий айӑплине туйса, унран ютшӑннӑ.

Все казалось ему необыкновенным, а она, верная своей привязанности, тосковала о Степане и чуждалась Василия, чувствуя, что он виновник разлуки с любимым «папаней».

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

«Шӑпах ман пек! — шухӑшларӗ Василий. — Чӑннипех ман кӑмӑл-туйӑм».

«Как есть я! — думал Василий. — В точности мой характер».

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий ҫумне тӗршӗнчӗ.

И прижималась к Василию.

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пӗррехинче Василий, минутлӑха киле чупса кӗрсен, яланхи пек мар шӑп пулнинчен тӗлӗнчӗ.

Однажды Василий, на минуту забежав домой, удивился непривычной тишине.

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Степана манма пултараймасть, ҫапах та Василий ӑна аслӑ хӗрӗнчен ытла юратать.

И не могла забыть Степана, а Василий любил ее даже больше, чем старшую.

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий ӑнланчӗ: вӑл Степан ҫинчен калать.

Василий понял: она говорила о Степане.

8. Степан ҫуртӗнче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех