Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Янтул (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӑршшӗпе ҫапла пӑтранать, ҫӗтӗлет, иккӗленет Янтул.

Думает Яндул, думает, терзается, от бессилия даже злится.

Хитре хӗрӗн чап каять // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пуппа йӑпӑлтатса юмахламалла пуль те ӗнтӗ, ун пек пултараймасть Янтул.

Надо бы лебезить перед Салагаиком, тешить разговорами, но Яндул не умеет фиглярствовать.

Хитре хӗрӗн чап каять // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӗсемпе чӑрмав ҫеҫ хутшӑннине пӗлнипе юратмасть ачисене Янтул.

С их появлением возникли новые заботы и трудности, потому Яндул не пылает к дочкам горячей любовью:

Хитре хӗрӗн чап каять // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Малтан старик Янтул илсе пыракан ҫӑкӑр таткисене ҫими пулнӑ.

Сначала старик отказался от хлеба, что приносил им Яндул:

Хитре хӗрӗн чап каять // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑйне выҫах вӗлерчӗ тет халь ун пирки Янтул тусӗ Михапар.

«Голодом себя уморил», — сокрушается друг Яндула.

Хитре хӗрӗн чап каять // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул мар — халӑх пайӗ, — харам пырсем, сӗлӗхсем, сӑрӑ хуртсем чӗтресе пуранччӑр, акӑ мӗн!

А Яндул — часть народа, так что трепещите теперь вы, проклятые нахлебники, кровопийцы, трутни ненасытные!

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Каярахпа Янтул пуҫламан ҫӑкӑра карта тӑрӑх йӑвалантарса ҫӳрекен сыснана кутӗнчен тапса сиктерчӗ.

Позднее Яндул дал хорошего пинка под зад поповской хрюшке, что возила по двору непочатый каравай хлеба.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

…Ку чӑнлӑх Янтул чӗрине ҫиҫӗм пек ҫутатса ячӗ.

Это открытие прямо-таки озарило Яндула.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑйне мӗнле чарса тӑчӗ пулсан та пупа йӗплесе илмесӗр чӑтаймарӗ Янтул.

Как ни сдерживал себя Яндул, не поддеть попа он не смог.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Сирӗн пек вак-тӗвек йӑхсем мӗн вӑл? — тет Сала-кайӑк Янтул еннелле пӑхмасӑр.

— Что такое ваши мелкие племена? — Салагаик даже не глядит на Яндула, рассуждает как бы сам с собой.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫакӑнта хӑйӗн хуҫи мар, урӑх ҫын пулнӑ пулсан Янтул мӗн туса хурассине хӑй те пӗлмест.

Окажись на месте Салагаика кто-то другой, Яндул и сам не знает, что бы он с ним сделал.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Кунтан та кайма тивет», — шухӑшларӗ Янтул.

«Да, сматываться отсюда надо и поскорей», — решил Яндул.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Эсӗ вара — кантуртисене-и?» — шухӑшларӗ Янтул.

«А ты его донесешь волостным чиновникам», — Яндул готов был уже уйти от надоевшего попа, но сдержался.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

(«Сысна сан тусу», — терӗ Янтул хӑй ӑшӗнче.)

(«Свиньи твои тебе друзья!» — зло подумал Яндул.)

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Пулмасть манран ун пек ӗҫпе аппаланасси, — терӗ Янтул кулкаласа.

— Не получится из меня, батюшка, не справлюсь я с таким делом, — Яндул еле удержался, чтобы не рассмеяться:

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

(«Унпа туслашасшӑн пуль-ҫке эс манпа», — тавҫӑрса илчӗ Янтул.)

(«Для этого ты и надумал со мной задружиться», — сообразил Яндул.)

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Сыпар-и тата пӑртак? — пырса кӗчӗ Янтул хӑлхине пуп сасси.

— Давай еще по одной, — донесся до слуха голос священника.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Е палламан вӗсем, е айӑпӑм Чикмере пысӑках пулман», — тесе шухӑшласа ларчӗ Янтул.

«Или они меня не узнали, или вина за мной там, в Козьмодемьянске, небольшая», — раздумывал Яндул.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул стена ҫумне таянчӗ.

Яндул так и отшатнулся к стенке.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Тен, сире пирӗн ӗҫ ҫырлахтармасть? — хӑрушӑ сӑмах илтеп пуль тесе ӑна сӑмах айне туса яма е каяраха та пулин хӑварма тӑрӑшрӗ Янтул.

И поспешил опередить попа: — Может, вас не устраивает наша работа?

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех