Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ярать (тĕпĕ: яр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах вӑл хӑйӗн сӑмахӗнче большевиксем хӑйсем йышӑнса илнӗ станицӑсенче тӑвакан «тискер ӗҫсене» ытла та хӑрушӑ сӑрсемпе сӑнласа кӑтартма пуҫласан, хыҫалти ретсенчен, кӑн-кӑвак табак тӗтӗмӗ хыҫӗнчен, тахӑшӗ тарӑхса кайнипе тӳсеймесӗр хыттӑн кӑшкӑрса ярать:

Но когда он в речи стал живописно изображать «зверства большевиков», творимые в занимаемых ими станицах, из задних рядов, из табачной сини кто-то крикнул в сердцах:

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пульман вакунӗн алӑкӗсем уҫӑлса та ӗлкӗреймеҫҫӗ — капельмейстер аллисене хаяррӑн сулса ярать те, оркестр акӑлчансен наци гимне хӑлхана ҫурасла хыттӑн мӗкӗрттерме пуҫлать.

Не успели еще распахнуться дверцы пульмановского вагона, а капельмейстер уже свирепо взмахнул руками, и оркестр зычно дернул английский национальный гимн.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӑрахать вӗт-ха, йӑлӑхтарса ҫитеретӗн эсӗ ӑна — хуса кӑларса ярать.

Ведь бросит, надоешь ты ему — прогонит.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав ҫилтен лашан типӗ сӑмсине тӑвар шӑрши ҫапать те, лаша, ӑна ҫӑтнӑ май, пурҫӑн пек йӑлтӑркка тутипеле чӑмлать, ҫилпе хӗвелӗн тутине сиссе илсе, кӗҫенсе ярать.

На сухом конском храпе от ветра солоно, и конь, вдыхая горько-соленый запах, жует шелковистыми губами и ржет, чувствуя на них привкус ветра и солнца.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Хӗвелтухӑҫ фронт» пирки ҫӳрекен сас-хурана илтсе сехӗрленсе ӳкнӗ Германи командованийӗ Дон облаҫне хӑйӗн представителӗсене ярать.

Германское командование, встревоженное слухами об образовании «восточного фронта», послало на Дон своих представителей.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Краснов сӑмахӗ хыҫҫӑнах аван мар чӗмсӗрлӗхе сирсе, Деникин калаҫӑва ӑслӑн Донпа Добровольчески ҫарсене пӗрлештерес тата пӗр командовани туса курас ыйтусем ҫине куҫарса ярать.

Разрушив неловкое молчание, установившееся после речи Краснова, Деникин умно перевел разговор на вопросы слияния Донской и Добровольческой армий и установления единого командования.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Курӑр ак, Дона вӑл чи пирвай тӗл пулнӑ усламҫӑнах хӑрах саплӑкла сутса ярать!

Вот поглядите, продаст он Дон первому же покупателю, на обчин!

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хутор ӑна тата Богатырев мучипе Пантелей Прокофьевича Вешенские ярать.

Хутор послал в Вешенскую его, деда Богатырева и Пантелея Прокофьевича.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Вӑт кам кӑра, ку вӑл пирӗн улпут: айӑплисене сӑнчӑрлать, кӑмӑлсӑррисене салтака ярать, парӑм татманшӑн тӗттӗм нӳхрепе хупса ҫӑкӑрпа тата тутӑх шывпа усрать.

— Вот кто уж крут, так это наш барин: виновных — на цепь, недовольных — в солдаты, за недоимки — в темный подвал на хлеб и ржавую воду.

Улпутсем патӗнче кам мӗнле пурӑнать // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Йӗнер пускӑчӗсем ҫине пусса ҫӗкленет Суворов, шпагипе сулса ярать: «Ура!»

Привстанет Суворов на стременах, взмахнет шпагой, крикнет: «Ура!» —

Суворов Кинбурнра тӑни // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Вӑл чӑнласах ак: эпир стариксене пусса ҫӳретпӗр тесе, сӑмах кӑларса ярать.

А она и в сам-деле понесет, что стариков режем.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫисе ярать те ак сысна кутне, кайран аҫишӗн кастарма пуҫлать.

Сожрет гузку, и приспичит ему кабана.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

«Вӑл пире пирвайхи ҫапӑҫурах сутса ярать!» — теҫҫӗ.

«Он, — гутарют, — нас в первом же бою предаст!»

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Попов, килпетсӗр чӑпӑрккапа хӑмсарса, лашана вырӑнтанах уҫӑ юртӑпа хускатса ярать; ун хыҫҫӑн, йӗнер йӑранисем ҫинче чӗввӗн тӑрса тата кӗлеткисемпе кӑштах ӳпӗнсе, вестовой-казаксем, Сидоринпа ытти офицерсем юрттарса каяҫҫӗ.

Попов, помахивая казачьей неказистой плетью, тронул коня ходкой рысью, за ним зарысили, привстав на стременах и чуть валясь вперед, вестовые-казаки, Сидорин и офицеры.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ним йӗрки ҫук! — ҫӑра хулӑн сасӑпа мӗкӗрсе ярать ҫавӑнтах Старобельский.

— Безобразие! — затрубил горластый и шумоватый Старобельский.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл, малти пӳлӗм урлӑ кабинет патне ыткӑнса, чи малтан алӑка уҫса ярать.

Он первый с громом откинул дверь, через переднюю пробежав в кабинет.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Мӗн пулнӑ? — кӑшкӑрса ярать Янов, сӑнӗпе тӗксӗмленсе.

— В чем дело? — крикнул, бледнея, Янов.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Добровольчески ҫар, Ростовран пӑрахса кайса, Кубань ҫине ҫул тытасси ҫинчен Корнилов Каледин патне январӗн 28-мӗшӗнче телеграмма ярать.

28 января Корнилов прислал Каледину телеграмму, извещавшую о том, что Добровольческая армия покидает Ростов и уходит на Кубань.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сиверс, йӑл илсе, тепӗр хут наступлени пуҫласа ярать; малалла куҫса пырса, доброволецсене Таганрог патнелле хӗсет.

Сиверс оправился, перешел в наступление, — развивая его, оттеснил добровольцев до Таганрога.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Петро, чунӗ килениччен ахӑлтатса, каллех шӑллӗне сӑйлама пуҫларӗ: пӗр кашӑкне ҫӑвара сыптарать, теприне сӑмси тӑрӑх ярать.

Петро довольно хохотал и снова потчевал племянника: ложку — в рот, другую — на нос.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех