Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хулпуҫҫиллӗ сăмах пирĕн базăра пур.
хулпуҫҫиллӗ (тĕпĕ: хулпуҫҫиллӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсем виҫҫӗшӗ те чӳрече еннелле кутӑн тӑракан сарлака хулпуҫҫиллӗ ҫӳлӗ каччӑ ҫине пӑхаҫҫӗ.

Они — все трое — смотрели на рослого, широкоплечего парня, стоявшего к окошку спиной.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӗсен хушшинче ҫухине ярханах янӑ, сарлака хулпуҫҫиллӗ каччӑ.

Между ними какой-то широкоплечий парень в расстегнутой рубахе.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл ҫӳлӗ кӗлеткеллӗ, сарлака хулпуҫҫиллӗ ҫын; пӗтӗмӗшпе илсен — унӑн ӳт-пӗвӗ вӑл пит те вӑйлӑ пулни ҫинчен каланӑ.

Он был высокого росту, широкоплеч, и вообще в нем изображалась необыкновенная физическая сила.

Кирджали // Василий Хударсем. Александр Пушкин. Кирджали; вырӑсларан В. Хударсем куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 17 с.

Вӑл ун умӗнче тӑрать, — ҫӳлӗ те сарлака хулпуҫҫиллӗ, унӑн тутисем халь куҫӗсем мӗн каланине каласшӑн пулса чӗтреҫҫӗ.

Он стоял перед ней — высокий, широкоплечий, и губы его дрожали готовые произнести то, что уже сказали глаза.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Акӑ Федя хӗрсен умӗнче тӑрать, вӑл сарлака хулпуҫҫиллӗ, ҫухине ярханах янӑ, ҫаннине те чавси таран тавӑрнӑ.

Федя стоял перед ними — сильный, широкоплечий, в рубахе с расстегнутым воротом и с засученными по локоть рукавами.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Сӑрт ҫинелле сукмак тӑрӑх икӗ ача хӑпарать: пӗри патмар ҫын, сарлака хулпуҫҫиллӗ, пӗтӗмпе хура тумланнӑ; тепри — пӗчӗкскер, ҫинҫешке, шурӑ кӗпепе, шӑлаварӗ хура.

По дорожке на холм поднимались двое ребят: один — здоровенный, широкоплечий, одетый во все темное; другой — маленький, тоненький, в белой рубашке, в черных брюках.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Ну, мӗнлерех пурӑнтӑр большевиксемпе? — ыйтрӗ пысӑк пуҫлӑ, сарлака хулпуҫҫиллӗ хорунжи.

— Ну, как жилось под большевиками? — спросил большеголовый и широкоплечий хорунжий.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Газик алӑкӗ шалтлатса уҫӑлнӑ та, сарлака ӳкнӗ ҫутӑра ҫӳлӗ те патвар хулпуҫҫиллӗ ҫын курӑннӑ.

Дверца «газика» со стуком распахнулась, в. в широком снопе света показался высокий крупноплечий человек.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ларура ял Совечӗн председателӗ Екатерина Черкашина та, мӑнтӑр та сарлака хулпуҫҫиллӗ хӗрарӑм пулнӑ, вӑл алӑк патнех пӗччен ларнӑ, Черкашина Егор пуринчен малтан курчӗ те савӑнса кайрӗ, ӑна кӑчӑк туртса хӑй патне чӗнчӗ.

Особняком держалась на заседании и председатель сельского Совета Екатерина Черкашина — дородная, крутоплечая женщина, пристроившаяся у самой двери, она первая увидела Егора и оживилась, поманив его пальцем.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫенӗкре ура сасси илтӗнчӗ, алӑк яр уҫӑлчӗ те, кивелнӗ сӑран тужуркӑ, усӑнчӑк сӑмсаллӑ кивӗ сӑран кепкӑ тӑхӑннӑ сарлака хулпуҫҫиллӗ, кӗрнек арҫын алӑк урати урлӑ йывӑррӑн ярса пусрӗ.

В сенях послышались шаги, дверь рывком отворилась, и через порог грузно шагнул широкоплечий, коренастый мужчина в потертой кожаной тужурке и такой же кожаной облезлой кепке с навесистым козырьком.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пурте вӗсем сарлака хулпуҫҫиллӗ, тӗреклӗ кӑкӑрлӑ; ҫавӑнпа та курпунӗсене мӑкӑртса пыракан ватӑ конвоирсемпе шутласан, пачах урӑхла курӑнаҫҫӗ.

Широкоплечие и грудастые, по внешнему виду они резко отличались от сгорбленных стариков конвоиров.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр вӑхӑта хӗвел ҫӳллӗрех ҫӗкленчӗ те ҫӗре хытӑ пӗҫертсе тӑчӗ, анчах пашник пӗлет, пӗр кӑвакарса, пӗр хуралса, тӳпене сарӑлса кайрӗ те шӗвӗр хулпуҫҫиллӗ бурка евӗр пулса тӑчӗ…

На какой-то час солнце успело подняться выше, паля землю с небывалой силой, но туча-башлык, то синея, то чернея, расползлась по небу и стала походить на огромную, с острыми плечами бурку…

XXXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Тавах, Андрей Федорович, пурнӑҫ ҫине кӳренмелли ҫук, — терӗ Петр, кӗрнеклӗ, сарлака хулпуҫҫиллӗ ҫын, савӑнӑҫлӑ пичӗ ҫинче тахҫан хырман кӗл тӗслӗ мӑйӑхӗ шӑртланса тӑрать.

— Спасибо, Андрей Федорович, на жизнь жалоб нету, — ответил Петр, мужчина коренастый, широкоплечий, с серой и давно небритой щетиной на лице.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сарлака хулпуҫҫиллӗ вӑл, сарлака кӑкӑрлӑ, ура ҫинче ҫирӗп тӑрать, пӗрене пуҫне ҫӑмӑл кӑна ҫӗклет те, йӑлтӑркка куҫӗсене вылятса, ача пек ахӑлтатса кулать.

Плечистый, с хорошо развитой грудью, крепкий на ногах, он подымал конец бревна, а когда выпрямлялся, то заливался смехом.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Генерал куҫӗсем чӗрӗ пекех савӑнӑҫлӑ пӑхаҫҫӗ, сарлака хулпуҫҫиллӗ, пуҫне хӑюллӑ ҫӗкленӗ генерал пир ҫинчен халех сиксе анса, шпорӑсемпе чӑнкӑртаттарса ун патне пырса ҫапла калас пек туйӑнать Сергее:

Глаза у генерала были точно живые, и Сергею казалось, что вот-вот с полотна сойдет этот плечистый, с энергично поднятой головой генерал, звякнет шпорами и, подойдя к нему, скажет:

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗвӗ вӑтам, сарлака хулпуҫҫиллӗ, пуҫӗ пысӑк, тӑнлавӗсем пӗтӗмпех кӑвакарнӑ, ӑшӑ сӑнлах мар, шухӑшлани те, ӗшенни те паллӑ.

Роста он был среднего, коренастый, голова почти седая — особенно сильно побелели виски, а лицо строгое, усталое и немного грустное.

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кӗтесре тӑрас вырӑнне пач урай варринче пӗр тӗттӗмрех юман шкаф тӑнӑ, унпа юнашар — сӗтел, сӗтелӗ умӗнче сарлака хулпуҫҫиллӗ, ҫӑра хӗрлӗ сухаллӑ ҫын ларнӑ.

Темно-серый, тоже из дуба, шкаф стоял не в углу, как обычно, а посреди комнаты: рядом с ним — стол, а за столом сидел широкоплечий мужчина с густой рыжей бородой.

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Старшина Ҫемен Гончаренко лутрарах та сарлака хулпуҫҫиллӗ, яштака — ун пек ҫамрӑк ҫынсене кӗрнеклӗ теҫҫӗ; Сарӑ ҫын вӑл, куҫӗсем пысӑк та кӑн-кӑвак, — вӗсенче кӑвак пӗлӗт тӗсӗ ытлашши нумай; куҫхаршисем ҫинҫе те ҫав тери ҫутӑ, тӗксӗмрех кунсенче палӑрмаҫҫӗ те, хӗвеллӗ кун лӗпӗш ҫуначӗ пек йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ.

Старшина Семен Гончаренко был роста невысокого, широкоплечий, — таких юношей обычно называют крепышами; чуб белесый, глаза большие и голубые-голубые, — даже слишком много в них этой небесной голубизны; брови узкие и такие белые, что в пасмурный день их почти не заметно, а в солнечный — они поблескивают, как крылышки бабочки.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗтӗм шанчӑк ҫухалнӑпа пӗрехчӗ ӗнтӗ, ҫав вӑхӑтра Хлопуша патне пӳрте сарлака хулпуҫҫиллӗ, сухаллӑ арҫын кӗрсе тӑрать.

И вот, когда, казалось, все надежды потеряны, в избу к Хлопуше ввалился плечистый, бородатый детина.

«Кунта вӗсем, кунта» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Тӗреклӗ янахлӑ та тапчам хулпуҫҫиллӗ Иванков нимӗн те шарламасть.

Мордатый, широкий в плечах Иванков молчал.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех