Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗнне (тĕпĕ: тӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вырӑссемпе чӑвашсем православи тӗнне тытса пурӑнаҫҫӗ.

Русские и чуваши придерживаются православия.

Тӗрлӗ халӑхлӑ класс // Ара Мишши. Ара Мишши. Пӗрремӗш утӑмсем: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 38 с. — 10,12,14,16 с.

Унсӑр пуҫне, манах шучӗпе, Муций ӗлӗк те турра ҫирӗп ӗненмен, кайран, Христос тӗнне тытман инҫетри ҫӗрсенче нумай ҫул хушши пурӑннӑ хыҫҫӑн, унтан суя вӗрентӳсен чирне ертсе килме пултарнӑ, маги вӑрттӑнлӑхӗсемпе те паллашма пултарнӑ; ҫавӑнпа та, авалхи туслӑх ҫирӗп пулин те, ӑслӑ асӑрханулӑх уйрӑлмах хушать.

Притом, по мнению старца, Муций и прежде, помнится, не совсем был тверд в вере, а, побывав такое долгое время в странах, не озаренных светом христианства, мог вынести оттуда заразу ложных учений, мог даже спознаться с тайнами магии; а потому хотя старинная дружба и предъявляла свои права, однако благоразумная осторожность указывала на необходимость разлуки!

VIII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 64–83 с.

Францире нумайӑшӗ Магомет тӗнне йышӑннӑ та теҫҫӗ ӗнтӗ.

И оттого уже, говорят, во Франции большая часть народа признает веру Магомета.

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

Султан пӗтӗм тӗнчипе Магомет тӗнне сарасшӑн.

Хочет по всему свету распространить магометанство.

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

Ҫав князь, аннӑ та салтаксемпе Воронеж патӗнчен, вӗсен ирсӗр тӗнне йышӑнма тата патша кӑмӑлне юрама килӗшменшӗн казак хулисене йӑлтах ҫаратса-тустарса пӗтернӗ.

И этот князь слушался с Воронежу с солдатами и разорял казачьи городки за то, что не хотели никонскую поганую веру примать и под царя идтить.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эсӗ хӑть хӗрлисен тӗнне йышӑнтӑн пулас-ха?

— Ты… кажется, принял красную веру?

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Украина тӑрӑх ксёндзсем ҫӳресе козаксене католик тӗнне йышӑнтарни ҫинчен те калаҫмаҫҫӗ вӗсем.

Не говорят ни о том, как уже ходят по Украйне ксендзы и перекрещивают козацкий народ в католиков.

II // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Хамӑр патӑмӑрта кӑна мар, мӗнпур тӗнчипех: Китайра та, Индира те, магомет тӗнне ӗненекенсем хушшинче те ҫапла пулнӑ, ҫаплах пулать те.

Так делалось, делается во всем человечестве: у китайцев, индейцев, магометан, у нас в народе.

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Ҫаксене пӑхмасӑрах вара ҫак христос тӗнне тытакан пӗчӗк халӑх, ҫӗрӗн пӗр кӗтессине килсе хӗсӗннӗскер, магомет тӗнне тытакан ҫурма тискер йӑхсем тата салтаксем хупӑрласа илнӗскер, хӑйне хӑй аталанӑвӑн ҫӳлти пусӑмӗнче тӑратӑп тесе шутлать, пӗр казаксене ҫеҫ вӑл ҫын вырӑнне хурса хисеплет; ыттисем ҫине, пурин ҫине те, йӗрӗнсе пӑхать.

Несмотря на то, этот христианский народец, закинутый в уголок земли, окруженный полудикими магометанскими племенами и солдатами, считает себя на высокой степени развития и признает человеком только одного казака; на все же остальное смотрит с презрением.

IV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Паянхи кунчченех-ха казаксем хушшинче ак ҫакӑн пек сӑмах ҫӳрет: Хаяр Иван ӗмпӳ Терек ҫине килнӗ имӗш, Гребньӑран хӑй патне стариксене чӗнтерсе, вӗсене юханшыв ку енчи ҫӗрсене парнеленӗ, тет, туслӑ пурӑнма ӳкӗтленӗ тата хӑйне пӗтӗмпе пӑхӑнса тӑма та, тӗнне улӑштарма та ирӗксӗрлемӗп, тесе сӑмах панӑ пулать.

Предание, еще до сих пор свежее между казаками, говорит, что царь Иван Грозный приезжал на Терек, вызывал с Гребня к своему лицу стариков, дарил им землю по сю сторону реки, увещевал жить в дружбе и обещал не принуждать их ни к подданству, ни к перемене веры.

IV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ҫӗнӗ вырӑна куҫнисен усӑ куракан ҫӗр нумай тесе Кивӗ Эйпеҫ халӑхӗ ҫӗнӗ ҫӗрсемпе усӑ курма тата 6 хуҫалӑха йышӑннӑ: Митрофан (вырӑс тимӗрҫӗ), ун ывӑлӗ Василий, Кнеҫ Павӑлӗ - ывӑлӗ Сахаркка, Йӑнтӑк Павӑлӗ (Йӑншӑк) Пракуҫӗ, Тӑрна Кӗркури Хветӗрӗ, Симун Якурӗ, Тӗнне Павӑлӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗнӗ Эйпеҫ ялӗ пуҫланса кайни // Ф.М.БАЙДУГАНОВ, Н.П.МУСТАЕВ. «Елчӗк Ен», 2014.06.14

Эсир пӑлхар ҫыннисем мар, тӗрӗксем теме те пулать е Христос тӗнне сутакансем тейӗн…

Можно подумать, что вы не болгары, а турки или христопродавцы какие-то…

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пусма ҫинче тӑраканни ялти мулла кӑна мар иккен — софта пулчӗ-кайрӗ — вӑл ӗнтӗ мусульмансен тӗнне вӗрентекен ҫын, тен, вӑл К. хулинчен юри пысӑк ӗҫпе килнӗ пуль.

Огнянов увидел, что проповедник не простой деревенский мулла, а софта — ученый богослов, вероятно прибывший из К. с особым заданием.

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӑна шанчӑксӑр ҫын вырӑнне хурса тытмасан та, хӑйсен тӗнне пӑхӑнман ҫын тесе, ним мар ҫапса вӗлерме пултараҫҫӗ.

Если его не задержат как подозрительное лицо, то убьют как «неверного»: ведь в этих краях каждый день погибает по нескольку человек.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Летопись каланӑ тӑрӑх, халӑха магомет тӗнне йышӑнтарма хӑтланнӑ тутарсене, корпус начальникӗсене (тен, вӗсен ун пек шухӑш пулман та пулӗ, уншӑн та мар, пусмӑрланӑшӑн пулӗ) хӑйсен ҫарӗсемпе пӗрлех Тверьте касса вӗлерсе тухнӑ; Рахмет та вӗсем хушшинче пулнӑ.

В числе татарских темников, корпусных начальников, перерезанных в Твери вместе с их войском, по словам летописей, будто бы за намерение обратить народ в магометанство (намерение, которого они, наверное, и не имели), а по самому делу, просто за угнетение, находился Рахмет.

XXIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

«Вӑл та вырӑс тӗнне», — тет.

Тоже, говорит, русской.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— «Мӗнле тӗн пултӑр, вырӑс тӗнне», тет.

— Обыкновенно какой, русской, говорит.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Марья Алексевна Лопухов ҫураҫнӑ хӗр ҫинчен шухӑшлать, ӑна Марья Алексевна, ҫук ҫӗртенех, хӑй шухӑшласа кӑларчӗ, Лопухов Верочкӑна паракан кӗнекесенче те мӗн каланӑ-ши тесе темӗн тӗрлӗ те шухӑшласа пӑхать, Филипп Эгалите ҫынсене папа тӗнне тытма ҫавӑрман-ши тата Людовик XIV мӗнле сочиненисем ҫырнӑ-ши тесе шухӑшлать.

Марья Алексевна размышляет о невесте, которую сочинила Лопухову, с такими же фантастическими отгадываниями содержания книг, которые давал Лопухов Верочке, с рассуждениями о том, не обращал ли людей в папскую веру Филипп Эгалите и какие сочинения писал Людовик XIV.

IX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Филипп Эгалите папа тӗнне ӗненме хушнӑ-ши е хушман-ши, Марья Алексевнӑн ӑна мӗншӗн пӗлмелле-ха, Лопухов ҫакна ку таранччен те ӑнланса илеймест.

Для Лопухова до сих пор остается загадкою, зачем Марье Алексевне понадобилось знать, велел ли Филипп Эгалите креститься в папскую веру.

VII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Дмитрий Сергеич, ман сиртен ыйтса пӗлес килет: кунчченхи Франци королӗн ашшӗ, — ун вырӑнне хальхи Наполеон ларнӑ, — папа тӗнне ӗненме хушнӑ-и?

— А что, Дмитрий Сергеич, я хочу у вас спросить: прошлого французского короля отец, того короля, на место которого нынешний Наполеон сел, велел в папскую веру креститься?

VII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех