Шырав
Шырав ĕçĕ:
Хӗрарӑмсем калаҫнине итлесе тӑракан Аня сасартӑк сарай пулнӑ вырӑнта такам ӗмӗлкине асӑрхарӗ.
Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.
— Ӑҫтан тухнӑ пушарӗ? — аякра тӑракан хӗрарӑмсенчен ыйтре Аня.— Откуда вышел пожар? — спросила Аня, обращаясь к стоящим вдали женщинам.
Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.
Пушар! — чӳречерен шакканӑ сас кӗтмен ҫӗртен пулнӑран Аня шартах сикрӗ.
Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.
— Витя, кайса кан-ха, эп ларам пӗр каҫ ун патӗнче, — анаслакан мӑшӑрне пырса ыталарӗ Аня.— Витя, иди отдохни, я посижу у нее одну ночь, — Аня обняла зевавшего супруга.
Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.
Лизӑшӑн Аня тӑван амӑшӗнчен те хаклӑрах пулчӗ.
Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.
Хӑй те хуйхи-асапне чылай тӳснӗрен ҫынна ӑнланма пӗлет Аня.Из-за того, что она тоже много перенесла страданий, Аня умела понимать людей.
Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.
Аня ӗҫрен таврӑнсан пӗр-икӗ сехет пек канса илет те каллех хӗрӗ умне пырса ларать.После возвращения Ани с работы, отдыхает часа два и снова садится рядом с дочерью.
Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.
Аня та иртенпех канӑҫсӑр.
Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.
Виктор Ивановичпа Аня та ыран ирех ӗҫе каймалла тесе киле кайрӗҫ ӗнтӗ.Виктор Иванович и Аня уже ушли домой, им завтра рано утром идти на работу.
Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.
Гриша ҫур ҫул тултарсанах ӗҫе тухрӗ Аня.
Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.
Аня та васкатас темерӗ ӑна.
Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.
Уншӑн вӑл ҫаплах «тетя Аня» ҫеҫ.
Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.
Олеся тухса кайнӑ хыҫҫӑн пӳрте сивӗ шывпах ҫуса тухрӗ Аня.
Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.
Виктор шухӑшне улӑштарасран хӑранӑ пек пӗрре ун ҫине, тепре Аня ҫине шикленерех пӑхрӗ.Опасливо смотрел то на Виктора, то на Аню, как бы боясь, что Виктор передумает.
Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.
Олеся укҫана пуҫтарса сумкине чикнине Аня тӗлӗкри пек пӑхса тӑчӗ.Аня как во сне смотрела, как Олеся собрала деньги и сунула их в сумку.
Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.
Аня Лизӑна хӑй хӗрне юратнӑ пекех юратать.
Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.
— Мӗн пӑтратса ҫӳретӗн эс пире? — Аня ачисене илсе тухса кайсан Олесьӑна хирӗҫ пырса тӑчӗ Виктор.— Чего ты ходишь и беспокоишь нас? — Виктор подошел к Олесе, когда Аня ушла с детьми.
Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.
— Эп Гришӑпа Марук аппа патне каҫатӑп, Витя, эсир калаҫӑр, — пулнӑ мӑшӑрсене итлесе тӑма аван мартан Аня урама тухма хатӗрленчӗ.
Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.
Аня унпа мӗн ҫинчен калаҫмаллине пӗлмерӗ, Марук аппана Виктора чӗнме ячӗ.Аня не знала, о чем с ней говорить, поэтому послала за Виктором тетю Марью.
Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.
Аня хӑй ҫине пасарта выльӑх туяннӑ чухнехи пек пӑхнине тӳссе тӑраймарӗ — тӗпеле иртрӗ.Аня не выдержала взгляда на себя, как будто на базаре выбирали скотину, — прошла на кухню.
Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.