Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тепӗр арҫынпа урай, мачча сарчӗҫ, алӑк, чӳрече янаххисем майлаштарчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Хреҫҫи // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 90–99 с.

Чечек чӳлмекӗсем те чылай ҫынӑнни пек чӳрече янаххисем ҫинче мар, ятарласа ӑсталанӑ вӑрӑм ураллӑ пукансем ҫинче.

Куҫарса пулӑш

Кайӑксем вӗҫекен тӳперен… // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 5–54 с.

Ҫтаппан чӳрече янаххисем ҫине тӗревленсе тӑрать.

Куҫарса пулӑш

I // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 5–93 с.

Макарӑн мастерскойӗ Художник ҫуртӗнче пулин те, Натюш пӳлӗмсене куллен тасатса-тирпейлесе тӑрать пулин те, ҫапах кунта художник пурӑнни сисӗнет: стенасем ҫинче кӑранташпа, тушпа ӳкернӗ эскизсем, тӗрлӗрен репродукцисем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ; австракционистсем евӗрлӗ ӳкернӗ «картинӑсем» хушӑран алӑксем ҫинче е чӳрече янаххисем ҫинчех курӑнкалаҫҫӗ — ку вара Кӗҫтукпа Альтук произведенийӗсем.

Куҫарса пулӑш

XII // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 132–188 с.

Ҫӗр улми пиҫнӗ тӗле пӗчӗк пӳрт ӑшӑнчӗ, шӑнса-пасарса ларнӑ чӳрече янаххисем, ҫӗрнӗ кӗтессем, алӑк хушӑкӗсем ирӗлсе пӑслана пуҫларӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Йывӑр ҫулсем // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 3–57 с.

Картлашкасем, урайӗ, алӑкӗсемпе чӳрече янаххисем пурте пысӑк, пурне те тип ҫу шӑрши кӗрекен яка та сарӑ сӑрӑпа сӑрланӑ.

Лестница, полы и косяки — всё громадное, прямое и яркое — были выкрашены в великолепную желтую краску и издавали вкусный запах постного масла.

Таркӑн // Николай Степанов. Чехов А. П. Таркӑн: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 16 с.

Пӗрене стенасем ҫинче Суздаль таврашӗнче тунӑ пӗр ӳкерчӗк те курӑнмасть; кӗтесре, кӗмӗлпе илемлетнӗ йывӑр турӑш умӗнче, лампадка ҫунса тӑрать; ҫӑка сӗтеле нумаях та пулмасть хырсах ҫуса тасатнӑ; пӗренесем хушшинче, чӳрече янаххисем тӑрринче чупкӑн хӑнкӑласем те, шухӑшлӑ таракансем те пытанса лармаҫҫӗ.

Ни одна суздальская картина не залепляла чистых бревенчатых стен; в углу, перед тяжелым образом в серебряном окладе, теплилась лампадка; липовый стол недавно был выскоблен и вымыт; между бревнами и по косякам окон не скиталось резвых прусаков, не скрывалось задумчивых тараканов.

Хорьпе Калиныч // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 3–16 с.

Хӗлле чӳречесем ҫинчи шыва пӑрса типӗтетӗп, лайӑх типӗтнипе типӗтменнине атте хӑй тӗрӗслет, — унсӑрӑн чӳрече янаххисем ҫӗрме пултараҫҫӗ.

Зимой вытираю воду с подоконников, чтобы они не загнили, — отец непременно проверит, сухо ли.

3. Пирвайхи ӗҫсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Вуникӗ хутчен кукамай чӳречесем патне пычӗ, чӳрече янаххисем ҫине «вӑрттӑн пулӑшу» хура-хура хӑварать: кӑвак шуҫӑм киле пуҫларӗ, тӗттӗмрен кӑвак ҫуртсем ӳсе-ӳсе тӑраҫҫӗ, уй хӗрринчи чиркӳн сахӑр пек шурӑ тӑррийӗ палӑрма пуҫларӗ; чултан тунӑ масар картийӗ, шӑтӑк чӑпта пек, сайралса карӗ.

Двенадцать раз подходила бабушка под окна, оставляя на подоконниках «тихую милостыню»; начало светать, из тьмы вырастали серые дома, поднималась белая, как сахар, колокольня Напольной церкви; кирпичная ограда кладбища поредела, точно худая рогожа.

II. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Кукамай мещен пӳрчӗсен тӗттӗм чӳречисем патне хуллен утса пырать те, виҫӗ хутчен сӑхсӑхса илсе, чӳрече янаххисем ҫине пилӗк пуслӑх укҫа тата виҫшер кӗлентӗр хурать, унтан ҫӑлтӑрсӑр пӗлӗт ҫинелле пӑхса, каллех сӑхсӑхса шӑппӑн кӗл тӑвать:

Бабушка осторожно подходила к тёмным окнам мещанских домишек, перекрестясь трижды, оставляла на подоконниках по пятаку и по три кренделя, снова крестилась, глядя в небо без звёзд, и шептала:

II. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Кантӑк янаххисем ҫинче те, урайӗнче те ҫынсем лараҫҫӗ.

Люди сидели на подоконниках, на полу.

Колоннӑллӑ шурӑ зал // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Акӑ ӗнтӗ ҫулӑмӑн чӗлхисем хӑмӑшпа витнӗ пӳрт ҫийӗн хӑпараҫҫӗ; акӑ, касса тунӑ, илемлетнӗ, кӑвак сӑрпа сӑрланӑ чӳрече янаххисем тӑрӑх хӑпараҫҫӗ.

И вот уже поднимаются языки пламени к камышовой крыше вот, гудя, лижет оно резные, расписанные цветами, голубые наличники и ставни.

145 полк ялавӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 145–155 с.

Ачасенчен хӑшӗ парта хушшине, хӑшӗ чӳрече янаххисем ҫине вырнаҫса ларнӑ.

Ребята расположились кто на партах, кто на подоконниках.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Зала аран кӑна хӗсӗнкелесе кӗрсе, Сашӑпа Витюшка укҫа тӳлемелле мар вырӑнсене — чӳрече янаххисем ҫине вырнаҫса ларчӗҫ.

Пробравшись в зрительный зал, Саша и Витюшка размещались на бесплатных местах — сбоку на подоконнике.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Анчах та кантӑк валли кантӑк янаххисем ҫирӗп кирлӗ пулнӑ.

Но к окну нужны были и крепкие ставни.

Вырӑс флочӗ // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Портретсем, стена ҫинчен вӗҫсе кайма хатӗрленнӗ кайӑксем пек, кӑшт ӳпӗнерех ҫакӑнса тӑраҫҫӗ, параппансем кантӑк янаххисем ҫинче выртаҫҫӗ, пӑтасем ҫинче горнсем ялкӑшаҫҫӗ.

Портреты висели наклонно, как птицы, готовые сняться со стены, барабаны валялись на подоконнике, горны блестели на гвоздях.

XVIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Чӳрече янаххисем ҫине кӑкшӑмсем ӑшне чечек ҫыххисем чиксе лартнӑ.

Кувшины с букетами намалеваны на ставнях.

Ял // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 28–31 с.

Йӑлтӑртатса илекен ҫулӑм ҫути тулнӑ партӑсем ҫинче тата чӳрече янаххисем ҫинче ларакан ӳсӗр салтаксен пит-куҫне ҫутатать.

Отблески пламени ложились на пьяные лица солдат, сидевших на обломках парт и на подоконниках.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл йывӑррӑн яра-яра пусать, хулпуҫҫийӗсем сарлака, пит ҫӑмартийӗсем кӑччӑнни пек кӗрен, анчах ҫӳҫӗсем кӑн-кӑвак, ҫакна пула ун пит-куҫӗ, янаххисем сарлака пулин те, кӑнттам мар, тӗлӗнмелле йӳрӗк те хавас курӑнать.

Он был тяжеловесен в походке, широк в плечах, лицо ого с крупными чертами выглядело бы грубым, если бы но вызывающий контраст между гладкими, по-юношески розовыми щеками и седыми, словно сквозившими голубизной волосами, что придавало ему выражение удивительной живости и задора.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах чӳрече янаххисем те ҫӗрнӗ-ха кунта, урай хӑмисене те хӑшне-пӗрне улӑштармалла.

Тут подоконники сгнили, половицы надо кое-где менять.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.