Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Соломин (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Соломин Владика та хулана, ун патне пурӑнма куҫма чӗннӗ, унтан фельдшера та, Александра Петровнӑна та Запольска пурӑнма куҫма ӳкӗтле пуҫланӑ.

Соломин и Владику предложил у себя поселиться, а потом стал и фельдшера и Александру Петровну уговаривать переехать в Запольск.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Соломин пит хӗпӗртесе кайнӑ.

Соломин очень обрадовался.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Паллах, Соломин халех Запольск хулине таврӑнать.

Конечно, Соломин вернётся сейчас в Запольск.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Соломин ҫыруне эпӗ Владика кӑтартрӑм.

Письмо Соломина я показал Владику.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Хам шутлатӑп: «Фельдшера Соломин панӑ ҫырӑва кӑтартатӑп та, ачасене, манран ан хӑраччӑр, тесе калама хушатӑп».

«Покажу, — думаю, — фельдшеру письмо Соломина и попрошу, чтобы он детей подготовил, чтоб они меня не пугались».

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Ҫапла, — малалла тытӑннӑ Иван Тарасович, — эпӗ Соломин патне тухса утрӑм.

— Да, так вот, — продолжал Иван Тарасович, — отправился я к Соломину.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Вара отряд командирӗ мана чӗнет те Соломин патне кайма хушать.

Тогда командир отряда вызвал меня и велел мне пойти к Соломину,

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Сасартӑк пӗр каччӑ разведкӑран таврӑнать те ҫапла пӗлтерет: «Соломин ачин ачипе хӗрача пӗр аякри хуторта пурӑнаҫҫӗ тесе пуплеҫҫӗ, ку хутор ҫавӑнта тесе калаҫҫӗ», тет.

Вдруг один паренёк вернулся с разведки и говорит: «Про Соломина ходит слух, что он живёт с внуком и внучкой на отдалённом хуторе и хутор этот находится там-то».

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Эпир пур разведчиксене те Соломин ҫинчен ыйтса пӗлме тата вӑл ӑҫта пурӑннине йӗрлесе тупма ӗҫ патӑмӑр, — малалла каланӑ Гуров.

— Мы дали задание всем разведчикам расспрашивать о Соломине и выяснить, где он живёт, — рассказывал Гуров.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Кречетов тухтӑра нимӗҫсем тытса хупсан, унӑн йӑмӑкӗ комендатурӑра нимӗҫсене вӑрманти пӗччен хуторта, Соломин учитель патӗнче, Рогачев генералӑн хӗрачи пурӑнни ҫинчен каласа панӑ.

— Когда доктора Кречетова арестовали, сестра его разболтала в комендатуре, что дочь Рогачева живёт где-то в лесу, на одиноком хуторе, с учителем Соломиным.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Эпӗ Иван Игнатьевич Соломин хӗрӗн ачи, — тенӗ шӑппӑн Коля, — ку унӑн хӗрӗн хӗрачи — Лена.

— Я внук Ивана Игнатьевича Соломина, — тихо сказал Коля, — а это Лена, его внучка.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Соломин хӗрӗн ачи, те.

Скажи ему, что ты мой внук.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Соломин ачасемпе пӗрле пулӑ тытма пысӑк кӳлӗ хӗррине кайрӗ, терӗм.

— Я сказал, что Соломин с детьми ушёл на рыбалку, на озеро.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Вӑл, килсенех, Соломин патӗнче пурӑнакан хӗрача ҫинчен тӗпчеме тытӑнчӗ, — ҫаплах каланӑ старик.

— Он спрашивал про девочку, которая живёт у Соломина, — шёпотом ответил старик.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Вӑл, пӗр енчен, паллах, Соломин пулӑ тытма ӑҫта кайнине каласа парасшӑн пулман.

Ему, очевидно, не хотелось говорить, где ловит рыбу Соломин.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Соломин ӑҫта?

А где Соломин?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Эсир хӑвӑр Соломин мар пулӗ?

— Это не вы ли будете?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

— Иван Игнатьевич Соломин ҫакӑнта пурӑнать-и?

— Иван Игнатьевич Соломин здесь живёт?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Соломин вӑйран чакнӑ куҫӗсене хӗссе тинкернӗ.

Он щурил близорукие глаза.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Ачасене Соломин Рогачев ҫинчен нимӗн те каласа паман.

Детям он ничего не рассказал о Рогачеве.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех