Çĕннисем

Йӗпе-сапа пуҫлансан, вӑл выртрӗ те урӑх тӑраймарӗ, пуҫне ҫытар ҫинчен те ҫӗклейми пулчӗ.

Ӗмӗр манми хуйхӑ // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Кӗркунне атте вӑйсӑрланса ҫитрӗ, типсе хӑрса кайрӗ, туяпа ҫӳреме тытӑнчӗ.

Ун пек калаҫу пуҫлансан вара, шӑпланса, хурланса лараттӑм.

Пӗчӗк учительница // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Катя ашшӗне аса илсе, ун ҫинчен амӑшӗпе хурланса калаҫнине эпӗ ӑнланма пуҫларӑм.

Эпӗ, йӑнӑш калас марччӗ-ха, тесе, тӗплӗн шухӑшланӑ хыҫҫӑн тин кирлӗ сӑмахсене калаттӑм.

Катя амӑшӗ те час-часах манпа вырӑсла калаҫатчӗ.

Ҫапла манӑн пӗчӗк учительница кунран-кун мана хӑй пултарнӑҫемӗн вырӑсла вӗрентсе пычӗ.

Вӑл мана икӗ аллипе хулпуҫҫинчен ярса тытрӗ, эпӗ те ӑна ыталарӑм, иксӗмӗр те ташланӑ пек сиккелетпӗр.

Эпӗ савӑннипе кулатӑп.

— Вот ӑнлантӑн, вот поняла, — тет вӑл, сенкер куҫӗпе мана юратса пӑхса.

Катя ҫавӑншӑн питӗ хӗпӗртерӗ, сиккелесе кулкалать:

Эпӗ вӑл мӗн каланине ӑнлантӑм, ӑна часрах хӑваласа тытрӑм.

Пӗрре Катя, иксӗмӗр килкартинче вылянӑ чух, чупса кайрӗ те: «Лови меня!» — терӗ.

Эпӗ «дай кошке хлеба» текен сӑмахсем мӗне пӗлтернине тавҫӑрса илетӗп.

Катя кушака ҫӑкӑр парать.

— Дай кошке хлеба.

Акӑ, Катьӑна амӑшӗ калать:

Куллен-кун Катьӑсем патне ҫӳренипе эпӗ хӑш-пӗр вырӑсла сӑмахсене ӑнланакан пултӑм, мӗн ҫинчен калаҫнине самаях чухлатӑп.

Манӑн вырӑсла кӗнеке пуршӑн эпӗ питӗ савӑнтӑм.

Ун ҫинчен учительница Анастасия Александровна хӑй каларӗ, — терӗ Катя.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ