Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӗҫет (тĕпĕ: ӗҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ку ӑнланмалла, — терӗм эпӗ, — вӑхӑт-вӑхӑтӑн этеме каялла туртать — чарӑнми; вӑл аван марланать пек, анчах нумайлӑха мар; ҫӗр ҫуллӑхсен пуян коллекцийӗ ларать унра; калӑпӑр, музей хуҫи хӑйне ӑнлантарма та хӑтланмасӑр тепӗр чухне ӗҫет те кӳпет — Египет атӑҫин пуҫ купташкинчен ӗҫет.

— Это понятно, — сказал я, — время от времени человека неудержимо тянет назад; он конфузится, но недолго; богатая коллекция столетий сидит в нем; так, собственник музея подчас пьет, не пытаясь даже объяснить себе — почему, — пьет кофе из черепа египетского сапожника.

II. Зурбаган // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Пырӗ типнипе касӑхнӑран Горн вӑхӑт-вӑхӑтпа пурттине пӑрахать те кӳлӗри тӑварлӑрах сивӗ шыва лӑнкӑртаттарса ӗҫет.

Изредка, мучаясь жаждой, Горн бросал топор и пил холодную солоноватую воду озера.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Хальлӗхе вара патша ытарайми ром кӗленчине ҫӑварӗ тӗлне тытнӑ та ӗҫет, пӗр сывлами тенӗ пек ҫуррине пушатрӗ.

Пока же король приставил ко рту заветную бутылку с ромом и выпил, не переводя духа, более половины.

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Музунгу Бана-Мдогона хӗнемест, Вӑл ларнӑ та кулать, Ха-ха-ха, — тата ром ӗҫет!

Музунгу не бьет Бана-Мдого: Он сидит и смеется — Ха-ха-ха — и пьет ром!

IX. Сӑпайлӑх урокӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Вӑл хытӑ ӗҫет, Молли, — терӗ Дюрок.

— Он сильно пьет, Молли, — сказал Дюрок.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Тинг пахчаналла пӑхса ларать, кларет ӗҫет.

Тинг сидел лицом к саду и пил кларет.

III. Ассунта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

«Ҫак вырӑнта кам шыв ӗҫет — Вӑл вилет.

«Кто в этом месте воды попьет, — Тот умрет.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 350–355 с.

Унта вӑл кабинетра тымарланнӑ, ӗҫет, чупкалать.

Он там в кабинете засел, пьет и бегает.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 320–325 с.

Шухӑшланӑ май Ар эрех ӗҫет.

Ар думал и напивался.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 314–319 с.

Тергенс тухмалли пусӑ тӗлӗнчех ларнӑ та ҫывӑрать, анчах миххине алӑран вӗҫертмест; Ботредж антӑхсах шыв ӗҫет.

Тергенс сел у выхода и заснул, держа кирку в руках; Ботредж жадно пил воду.

ХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Галеран хура кофе ӗҫет, кӗнеке вулать.

Галеран пил черный кофе и читал книгу.

VIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Давенант ҫине-ҫинех тӑрса ларса шыв ӗҫет; юлашкинчен тинех ҫывӑрса кайрӗ те ирхи вун пӗрте вӑранчӗ.

Давенант часто поднимался и пил воду; наконец он уснул и очнулся в одиннадцать утра.

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Килен-каян хӑех ӑсать, ӗҫет.

Каждый зачерпывал сам.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Повара кунашкал лару-тӑру килӗшет, вӑл кофе ӗҫет тата иккӗмӗш сыпӑкри йӑмӑкӗпе шашкӑлла вылять.

Повар пил кофе, находил, что все к лучшему, и играл в шашки с кузиной.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Сухаллӑ Сысна вара… вӗсене вӑл халиччен апат курманла кӳпет те кӳпет: унӑн кӑкшӑмла портретӗнче куҫ шуррисемпе шӑлӗсем ҫиҫеҫҫӗ-йӑлтӑртатаҫҫӗ; кашни ӑстрӑм ҫимессерен хӗвел питтине выртать, хырӑмне ал тупанӗпе ачашшӑн-ачашшӑн сӑтӑркалать; вӑл пӗр вӗҫӗмсӗр ӗҫет те ҫиет, ӗҫет те ҫиет; сана каламаллах: ултӑ ҫыншӑн апатланать.

А Бородатая Свинья пожирал их, сверкая зубами и белками на кувшинном своем портрете, и после каждой смены ложился на солнцепек, нежно поглаживая живот ладонью; все время он пил и ел и, надо тебе сказать, пообедал за шестерых.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.

Тапак туртать, сӑра ӗҫет

Табак курить, пиво пить…

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 298–303 с.

Томпсонпа унӑн компаньонӗсен палӑртӑвӗпе килӗшӳллӗн — фирма клиенчӗ, таҫта та пулса курнӑ, ҫул ҫӳревсемпе какӑричченех тӑранса ҫитнӗ пуян ҫын, ҫӗнӗлӗхпе паллашасшӑн; вӑл вунӑ пин доллар тӳлет те ҫывӑратакан им-ҫам ӗҫет (паллах, эмелӗ сиенсӗр, хӑвӑрт сӗвӗрӗлет).

Согласно расчетам Томпсона и его компаньонов, клиент фирмы — само собой — все изведавший, объевшийся путешествиями богатый человек, которому захотелось новизны, уплатив десять тысяч долларов, принимал снотворное средство, действующее безвредно и быстро.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 276–284 с.

Ам шывӗн ҫав тери хитре ҫыранӗсен хушшинчи ҫул ҫӳрев тапхӑрӗнче Мард аванах канчӗ, тасалчӗ; вӑл нумай ҫиет, нумай ӗҫет, амӑшӗн варӗнчи пепкелле канлӗ ҫывӑрать.

За время путешествия среди живописных берегов реки Мард отдохнул, поправился; он много ел, вдоволь пил водку и спал, как младенец в утробе матери.

Вӑрӑ вӑрманта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 243–251 с.

Ыр ут хыҫҫӑн пин ут шыв ӗҫет, теҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Ял кӳлли аслӑ // Василий Алентей, А. Андреев. «Капкӑн», 1962, 1№.

Аҫа ҫаптӑр мана, — ӗҫет, виҫесӗр хытӑ ӗҫет, тӗве пек е тинӗс ҫӗленӗ пек.

Пьет, разрази меня гром, пьет здорово, как верблюд или морской змей.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех