Шырав
Шырав ĕçĕ:
ӗхӗрсе (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Осадчий халӗ ҫеҫ ӗмӗр асӑнмалӑх ӗхӗрсе кӑтартрӗ те, кӗленчесем тӑр-тӑр анчах тӑрӑлтатрӗҫ.Сейчас Осадчий такую вечную память вывел, что стекла задребезжали.
XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
У-у! — хаяррӑн ӗхӗрсе ячӗ те Осадчий, халь-халь килсе панлаттарма хатӗр тӑракан вӑкӑр евӗр, пуҫне аялалла пӗксе лартрӗ.У-у! — Осадчий грозно зарычал и наклонил вниз голову, точно бык, готовый нанести удар.
XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Унтан вӑл пысӑк черккене ҫӳле-ҫӳле йӑтрӗ те: — Урра! — ӗхӗрсе ячӗ хӑйӗн хӑрушла карланкин мӗн-пур хӑвачӗпелен.И, высоко подняв кверху большую рюмку, он заревел во всю мочь своей страшной глотки: — Урра!
XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Страницăсем:
- 1