Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Сӗрме купӑсне ӗнернӗ вӑхӑтра, Аля ӑна ӑшӑ сӑмахсемпе лӑплантарчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Сӑнатӑп: хӗрлӗ хӑмпӑсем шӑтаҫҫӗ, чул сарнӑ ҫула юсаҫҫӗ, кантӑкҫӑсем ӑшталанаҫҫӗ — унтан каллех тусан та ҫутӑ, каллех — апчхулатнипе сӑнсӑрланнӑ-киревсӗрленнӗ хӗвел, татах — усаллӑха-вӗчӗлӗхе вӗлерекен чечексем, тата — пӗр-пӗрне савакансен пӑтти, акӑ каллех — ылханлӑ фортепианӑн ӗнернӗ хыҫҫӑнхи сасси…

Наблюдаю: лопаются красные пузырики, чинят мостовую, хлопочут стекольщики и снова пыль и свет, и опоганенное чиханьем солнце, и убивающие злобу цветы, и сладкая каша влюбленных, и вот — опять настроено проклятое фортепиано.

I. Чыс тӑватӑп // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

— Ла-ла-ла-ла, — тесе ӗнернӗ купӑсӗ.

— Ла-ла-ла-ла, — пела скрипка.

Буратино кӗнекине сутать те пуканесен театрне кайма билет илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Хырӑм та — хурӑн тӑрри хурӑнташ — паҫӑрах хӑй кӗслине ӗнернӗ, шуйттан кӗтӗвӗ евӗр — тӗпӗр-тӗпӗр те чӑр-чӑр.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӗсен лӑпкӑ-лӑпкӑ та чӗлтӗр-чӗлтӗр вӗҫевӗнче чӗрене темӗнле ҫывӑх та ырӑ-ырӑ ӗнернӗ кӗвӗ пур.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫил хӑвалӑхӑн ҫара турачӗсем хушшинче шӑхӑрать, кукуруза тунисем ҫинче чикансен контрабасӗн япӑх ӗнернӗ хӗлӗхӗ ҫинчи пек вылять.

Ветер свистел в голых прибрежных ивах, гудел в стеблях кукурузы, как полуспущенные струны цыганского баса.

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пин хӗлӗхлӗ, ҫав тери пысӑк кӗслене ӗнернӗ пек, тавралӑх хуйханман кайӑк сассипе ян та ян янӑраса тӑрать.

Тысячей струн, словно огромные гусли, звенела округа голосами неугомонных птиц.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— «Лиденброк тинӗсӗнче» ҫил-тӑвӑл пулнӑ вӑхӑтра сулӑ ҫинчи тимӗре магнитланӑ ҫиҫӗм пирӗн компасӑн йӗппине те хирӗҫле электричествопа ӗнернӗ.

— Во время бури на море Лиденброка огненный шар, намагнитивший железо на плоту, зарядил и нашу стрелку отрицательным электричеством!

XLV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ун чухне пурте чӗрӗлет: ҫеҫенхир хӗрелет, кӑвакарать тата ҫеҫкесемпе йӑлтӑртатма тытӑнать; путенесем, хир кӑрккисем, чайкӑсем, шӑрчӑксем, пин-пин чӗрчун сӑрлани, кӑшкӑрашни, унтан сасартӑк ятарласа ӗнернӗ пек харӑссӑн юрлани илтӗнет; ҫаксем пурте ку вӑхӑтра пӗр минута та шӑпланмаҫҫӗ.

Как тогда оживлено все: степь краснеет, синеет и горит цветами; перепелы, дрофы, чайки, кузнечики, тысячи насекомых, и от них свист, жужжание, треск, крик и вдруг стройный хор; и все не молчит ни на минуту.

III. Аппӑшӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Темӗн килӗшместчӗ пулас ӑна ман кӑкӑрта, мӗншӗн тесен вӑл салхуллӑ пӑхкаласа чарӑнкаласа тӑчӗ, гамма илсе ӗнернӗ пек, тепӗр хут шаккаса тухрӗ.

Очевидно, ей что-то не понравилось у меня в груди, потому что она приостановилась, нахмурилась и снова прошлась, точно сыграла гамму.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Малтан вӑл хӑй юррине хӑюсӑр, сассине тӗрӗслесе пӑхнӑ пек е-инструмента ӗнернӗ пек ҫеҫ пуҫларӗ, унтан пӗтӗм вӑйӗпе шӑхӑрса, хӑй юррин кӗввипе ӑнтӑхса кайсах юрлама тытӑнчӗ.

Сначала робко, точно пробуя голос или настраивая инструмент, а потом в полную силу засвистал, защелкал он, захлебываясь в звуках своей песни.

3 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950