Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пӳрт ӑшчиккинче иртнӗ ӗмӗрӗн 50-60-мӗш ҫулсенче мӗн пулнӑ, ҫавсем пурте пур.

Куҫарса пулӑш

Пенсионерсем сывлӑха ҫирӗплетрӗҫ // Любовь КОНСТАНТИНОВА. https://alikov.cap.ru/news/2021/08/06/pe ... ha-irpletr

Ӑшчиккинче мӗн пуррине ытлашши тӗпчесе тӑмасӑр.

Куҫарса пулӑш

Ҫӑтмахра пурӑнакана суда мӗн-ма чӗнеҫҫӗ-ха! // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 85–186 с.

Пӳрт ӑшчиккинче ҫулӑм ялкӑшать пулсан та, ҫынсем сӳнтерме тытӑнас вырӑнне камит курма килнӗ пек пӑхса тӑраҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

XXV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Классика тухасса таҫтан малтанах сиссе тӑмастӑн пулӗ-ҫке? — шӳтлерӗм эпӗ, Аннушкин ӑшчиккинче пулса иртнӗ улшӑнусене пачах та сисмен пек.

Куҫарса пулӑш

II // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 306–337 с.

Укаҫ ӑшчиккинче мӗн пулса иртет-ши халь?

Куҫарса пулӑш

III // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 254–305 с.

Ӑшчиккинче унӑн тепӗр самантрах хытӑ каскаласа кайрӗ…

Куҫарса пулӑш

Ҫулсем-йӗрсем // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 91–104 с.

Ӑшчиккинче патшана Хӑямата ярӗччӗ, Анчах… путсӗр самана Уншӑн пуҫне ҫийӗччӗ…

Куҫарса пулӑш

XIII. Туй // Николай Шупуҫҫынни. Шупуҫҫынни Н.В. Еркӗн: поэма. — Мускав: СССР-ти халӑхсен тӗп издательстви, 1930. — 176 с.

Кнутов ӑшчиккинче хайхи леш хура йытӑ — Дружок «юлташӗ» — тулхӑрса илчӗ тейӗн: шакмакрах куҫӗсем пӑхма хӑрушӑ урмӑшса кайрӗҫ, вӗсенче каллех сивӗ те чӑрсӑр хӗлхем ҫиҫӗмленсе илчӗ, ҫӑра ҫӑмпа витӗннӗ сарлака кӑкӑрне тимӗрҫӗ вӗркӗчи пек талпӑнтара-талпӑнтара, вӑл, кӑтӑрса кайнӑскер, сассине ҫилӗллӗн хӑпартса, калаҫӑва чурӑссӑн туртса илчӗ:

Куҫарса пулӑш

Вӑрттӑн сыхлавҫӑ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 36–70 с.

Ашшӗн ҫипуҫӗнче, пӳрт ӑшчиккинче вӑл хӑй ӗҫе кайнӑ чухнехинчен улшӑнусем пулнинех туймарӗ.

Куҫарса пулӑш

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ун ӑшчиккинче темскер лайӑхскер, ҫурхискер выляса тӑратчӗ, вӑл хӑй те пӗтӗмпех чалӑшшӑн лартса янӑ пекчӗ.

В нем играло что-то хорошее, весеннее, весь он был — набекрень.

XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пашкӑна витӗр ӑнланатӑп эпӗ, анчах Витькӑн сивӗ ӑшчиккинче мӗн пулса иртни паллӑ мар вара.

Пашка мне понятен вполне, неясно только, о чем думает Виктор.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫурт ӑшчиккинче шыв чаксах пырать.

Дом освобождался от воды.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Кинӗ ӑна вӑрҫа пуҫлать: «Эсӗ пирӗн кил ӑшчиккинче пӑсса, чашкӑ-тиркӗсене ҫӗмӗрсе анчах пурӑнатӑн, акӑ эпӗ сана ӳлӗмрен ҫиме лаххана антарса пара пуҫлатӑп», — тет.

Невестка стала бранить старика за то, что он им все в доме портит и чашки бьет, и сказала, что теперь она ему будет давать обедать в лоханке.

Аслашшӗпе ача // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Майор, тӑшманӑн ӑшчиккинче мӗн пулса пынине пӗлсе тӑрса, хуть те епле кӗтмен япалана та кӗтсе илме хатӗр пулчӗ.

Майор, понимая состояние врага, был готов к любой неожиданности.

21. Пилӗк сехет // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Ҫӗтмен ҫӗртен ют ҫын килсе кӗни тата вӑл ҫемьери тавлашӑва хутшӑнни юр витре сивӗ шывпа сапнӑ пекех пулчӗ; вӑл вӗсен ӑшчиккинче вӗресе тӑракан ҫил-тӑвӑла лӑплантараймарӗ пулсан та, ҫиелтен сӳнтерчӗ пулмалла.

Появление этого человека произвело впечатление вылитого ведра холодной воды и, подобно появлению постороннего человека во время семейной ссоры, успокоило если не дно, то все же хоть поверхность.

III. Чи вӑрттӑн шухӑшсем хускални // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Кайран вӑл лӑпланнӑ, хӑйӗнчен хӑй кулса та илнӗ, кун хыҫҫӑн кун ӗҫсӗр ирттернӗ, анчах кӗтмен ҫӗртен темле вӑйлӑскер, ятсӑрскер, хӑй парӑнтарайман япала унӑн ӑшчиккинче, тула тапса тухасшӑн пулса, вӗреме пуҫланӑ.

Потом она утихала, даже смеялась над собой, беспечно проводила день за днем, но внезапно что-то сильное, безымянное, с чем она совладеть не умела, так и закипало в ней, так и просилось вырваться наружу.

VI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ӗҫсӗр выртни, тулли кӑмӑл, уҫӑ сывлӑш, ӗмӗт ҫитнине пӗлсе тӑни, юлташӗпе пули-пулми ҫинчен калаҫни, юратнӑ хӗрен ӑнсӑртран килсе тухнӑ сӑнарӗ, ҫак тӗрлӗ йышши тата ҫав хушӑрах темшӗн пӗр евӗрлӗрех туйӑнакан шухӑш-кӑмӑл унӑн ӑшчиккинче пӗтӗмӗшле пӗр туйӑм пулса пӗрлешрӗҫ, халь акӑ вӗсем лӑплантараҫҫӗ те, пӑшӑрхантараҫҫӗ те, вӑя та шалтӑрах пӗтереҫҫӗ…

Бездействие, нега и чистота воздуха, сознание достигнутой цели, прихотливый и небрежный разговор с приятелем, внезапно вызванный образ милого существа — все эти разнородные и в то же время почему-то сходные впечатления слились в нем в одно общее чувство, которое и успокоивало его, и волновало, и обессиливало…

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Анчах ӑна — ӗнтӗ мӗскӗн те кунӗскерне — курчӗ те, еркӗнӗ пӑрахнӑ хӗрарӑмӑн ӑшчиккинче вара хура мӑнаҫлӑх — тек Ягоднӑйра тытӑнса пурӑнма ирӗк паман мӑнаҫлӑх чӗвен капланса ҫӗкленчӗ.

Но увидала его, приниженного, покорного, — и черная гордость, гордость, не позволявшая ей, отверженной, оставаться в Ягодном, встала в ней на дыбы.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл вара пӗччен чухне классикӑлла роман геройӗ пек шухӑшларӗ, унччен хӑйне ахаль аскӑнас килни ҫеҫ илӗртнӗ самантсене мӗнпе те пулин витсе илем кӳрес тесе-тӗр, хӑйӗн ӑшчиккинче нихҫан никам патне пулман пархатарлӑ та вӑйлӑ туйӑмӗпе асапланса шырарӗ.

И он наедине с собой рассуждал, как герой классического романа, терпеливо искал в себе какие-то возвышенные чувства, которых никогда и ни к кому не питал, — быть может, желая прикрыть и скрасить ими наготу простого чувственного влечения.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах халь те, взвод тӑшман дзотне вӑхӑтра аркатса тӑкма пултарассипе пултараймассине ӑнланса илнӗ хыҫҫӑн, Юргин аптраса ӳкмерӗ; хӑй чӗринче ҫак кун кунӗпех ирхине ҫӗкленнӗ кӑмӑлне, хӑй ӑшчиккинче пӗр ҫӗре пуҫтарӑннӑ ҫирӗп вӑйне туйса тӑни ун пуҫӗнчен сирӗлмерӗ…

Но даже и теперь, сделав точные расчеты и поняв, что взвод вряд ли успеет вовремя уничтожить вражеский дзот, Матвей Юргин не пал духом; его не покидало странное, неугасимое ощущение утренней свежести и бодрости, какое он носил в себе весь этот день, ощущение необычной внутренней собранности, прочности и скрытой в себе силы…

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.