Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӑнланмастӑп (тĕпĕ: ӑнлан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗн каласшӑн эсӗ — ӑнланмастӑп, — хуравларӗ Тоббоган.

— Не понимаю, что ты хочешь сказать, — ответил Тоббоган.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Нимӗн те ӑнланмастӑп — ҫав вӑхӑтрах тӗшмӗртетӗп: сассине хаклас тӑк ку ҫын Гез эшкерӗнчен хӑшӗ те пулин мар.

Ничего не понимая, я между тем сообразил, что, судя по голосу, это не могла быть кто-нибудь из компании Геза.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ӑнланмастӑп.

Куҫарса пулӑш

Спорт хыпарӗсем // Сувар. «Сувар», 2010.01.15, 3№(837), 3 стр.

— Нимӗн те ӑнланмастӑп! — кӑшкӑрсах ячӗ Дрибб; Астис савӑнӑҫӗ ӑна чӗринчен ыраттармаллах чӗрмелерӗ.

— Я ничего не понимаю! — вскричал Дрибб, которого радость Астиса болезненно резнула по сердцу.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Королӗн ҫывӑх ҫынни ӑна евитленӗ: «Шурӑ ҫынна ҫакӑ мӗн тума кирлӗ — ӑнланмастӑп, анчах, ахӑртнех, питех те кирлӗ, ҫавӑнпа та кунта эпӗ начаррине пӗртте курмастӑп. Вӑл шыв шырать».

Придворный сказал Казембо: — Не понимаю, зачем все это нужно белому человеку, но, должно быть, очень нужно, и худого здесь ничего нет. Он ищет воду.

XV. Ливингстон // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Эсир харсӑр-чӑрсӑр этем, анчах эпӗ сире ӑнланмастӑп.

Вы мужественный человек, но я не понимаю вас.

XI. Вӗлерме хӑтланни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Эпӗ ку сӑмахсене ӑнланмастӑп.

— Я не понимаю этого слова.

X. Мирамбо вӑрӑ-хурах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Анчах эпӗ нимӗн те ӑнланмастӑп.

Но я ничего не понимал.

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Нимӗн те ӑнланмастӑп, — Дигэ хул пуҫҫисене сис-чӳллӗн сиктеркелет, — кӑмӑла тӗкӗнсе ярса илекенни мӗн те-тӗр пулмалла ахӑр…

— Ничего не понимаю, — Дигэ пожала плечом, — но должно быть что-то захватывающее.

XIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Каҫарсамӑр, — хуравларӑм эпӗ, — ҫакӑнта эпӗ нимӗн те ӑнланмастӑп.

— Простите, — ответил я, — за то, что ничего в этом не понимаю.

XIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Еплерех пулса иртрӗ ку — ӑнланмастӑп, — тӑсрӗ Эстамп, — анчах пӗр талӑк тӑршшӗнче эпир санӑн аллусене ҫапла ҫирӗппӗн ҫаклантӑмӑр-и?!

— Не понимаю, как это случилось, — продолжал Эстамп, — что за одни сутки мы так прочно очутились в твоих лапах?!

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Мӗн шухӑшлать вӑл — ӑнланмастӑп.

Я не знал, что он думает.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— О, эпӗ сире ӑнланмастӑп, — терӗм ӑна хӗскӗчпе пӑчӑртанӑ тутинчен, мӑнаҫлӑ, ҫапах та кӑмӑллӑ хаяр ҫамки айӗнчи вичкӗн кӑвак куҫӗсенчен тӗмсӗлме чарӑнмасӑр.

— О, я не понимаю вас, — сказал я, не отрываясь от его сжатого, как тиски, рта, надменного и снисходительного, от серых резких глаз под суровым лбом.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпӗ унӑн сӑмахӗсене илтетӗп, анчах ӑнланмастӑп.

Я слышал ее слова, но не понял.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Умӑмра калаҫташсен сисӗмӗ-туйӑмӗ ҫав тери уҫӑмлӑ, эпӗ ҫакна хамра тытса тӑнине ӑнланмастӑп, анчах эпӗ ӑна айккинчен пуҫтарса хамӑн ӑнӑма-чунӑма кӗртетӗп темелле.

Я стал представлять ощущения беседующих, не понимая, что держу это в себе, между тем я вбирал их как бы со стороны.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Пурте каллех кулма пикенчӗҫ, унтан вӗсен хушшинче калаҫу пулса иртрӗ, эпӗ, чӑн та, нимӗн те ӑнланмастӑп, анчах ман ҫинчен пупленине туятӑп, — кӑштах кулкаласа-и е чӑнласах-и, — уйӑрса илейместӗп.

Все снова стали смеяться, затем между ними произошел разговор, в котором я ничего не понял, но чувствовал, что говорят обо мне, — легонько подсмеиваясь или серьезно — я не разобрал.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӑл ман тӗлӗшпе мӗн шухӑшласси пирки уйланма та шикленмелле, унӑн пуҫ мими, ахӑртнех, чӑмӑрсемпе, ҫӗҫӗсемпе тулсах ларнӑ, анчах вӑл шӑллӗпе калани уҫӑмлӑн сӑрхӑнса янӑрать пек: «Ҫав вырӑнах-и ку е ҫук-и? Ӑнланмастӑп».

Что он подумает обо мне, я не смел даже представить, так как его мозг, верно, полон был кулаков и ножей, но я отчетливо видел, как он говорит брату: «То ли это место или нет? Не пойму».

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Гергес, эпӗ нимӗн те ӑнланмастӑп, — сиввӗн хуравларӗ Тинг, — сире итленипе эпӗ йӗрӗнетӗп, анчах та, тен, сирӗн ҫак аташӑвӑр мана ӑнланмашкӑн мӗнле те пулин систерет.

— Я ничего не понимаю, Гергес, — холодно сказал Тинг, — мне противно слушать вас, но, может быть, этот ваш бред даст мне по крайней мере намек на понимание.

VI. Тинг Блюма хӑваласа ҫитет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

— Эпӗ те ӑнланмастӑп.

Куҫарса пулӑш

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Эпӗ хӳтӗлевҫе ӑнланмастӑп.

Я не понимаю защитника.

ХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех