Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӳревҫӗсем (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шухӑшне пурнӑҫа кӗртес тесен, ҫапах та, ку ҫул ҫӳревҫӗсем камсем иккенне пӗлмеллех.

Чтобы привести мысль в исполнение, ему требовалось все же узнать, кто путешественники.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 305–313 с.

Хӗвел аннӑ тӗлелле ҫул ҫӳревҫӗсем кӑнтӑр ҫыранри лӑпкӑ пӗчӗк хуласенчен пӑрӑнса иртрӗҫ те тӳрем-сӑртлӑхран йӑтӑнса анчӗҫ.

К закату солнца путешественники низверглись с плоскогорья, миновав тихие городки южного берега.

IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫул ҫӳревҫӗсем шӑлне ҫыртса, мускулӗсене хытарса лартса тӗртеҫҫӗ, анчах ҫӑра, хытӑ юр кӗрчӗ, вӗсен экипажне пытарнӑскер, ҫынсен чарусӑр кӑмӑлне — темле пулин те малалла кайма тивӗҫлине — хыттӑн хирӗҫлет.

Путешественники, стиснув зубы, напрягали все мускулы, но плотный сугроб, похоронивший их экипаж, упорно сопротивлялся неукротимому желанию людей — во что бы то ни стало двинуться дальше.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 326–330 с.

Тыткӑнри ҫул ҫӳревҫӗсем пӳлӗмрех ҫӑвӑнчӗҫ те каллех выртрӗҫ.

Пленные путешественники умылись в примыкающей к комнате уборной и снова легли.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 276–284 с.

Кӑштах утсан ҫул ҫӳревҫӗсем тӗрӗс мар ромб евӗрлӗ катмар чула курчӗҫ.

Пройдя немного пешком, путешественники увидели огромный камень неправильной ромбической формы,

Фергюсон ҫинчен хывнӑ халап // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 192–197 с.

Ҫул ҫӳревҫӗсем тепӗр хут тӗл пулчӗҫ те — ҫурӑк хӗрринче чарӑнса тӑчӗҫ.

Путники сошлись и остановились в том месте, где вначале увидели трещину.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 141–146 с.

Ҫул ҫӳревҫӗсем вӗсен пӗлтерӗшне тата ӑҫталла ҫитнине хӑна ҫуртӗнчех ыйтса тӗпчерӗҫ.

Значение и связь которых путники узнали в гостинице.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 141–146 с.

Тӗттӗмленсен ҫӳревҫӗсем пысӑках мар ката хӗрринче чарӑнчӗҫ, кӑвайт чӗртрӗҫ, каҫхи апат турӗҫ, кофе ӗҫрӗҫ.

Когда стемнело, путники остановились у небольшой рощи, разожгли костер, поужинали и напились кофе.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 49–57 с.

Ҫул ҫӳревҫӗсем хӑйсене тӑлӑххӑн туяҫҫӗ; сулхӑнлатрӗ; сасӑсӑр хӑпарса кайӑксем ҫӗр ҫумӗнченех хӑравлӑн та аптӑравлӑн вӗҫеҫҫӗ.

Было сиротливо и холодно; птицы, вспархивая без крика, летели низом, вихляющим трусливым полетом.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Ҫул ҫӳревҫӗсем ҫыран хӗррине тухрӗҫ.

Путешественники сошли на берег.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Анчах тӑваттӑмӗшӗнче ҫул ҫӳревҫӗсем вилекен е тӑнне ҫухатнипе выртакан ҫынна тупаҫҫӗ; вӑл куҫӗсене чарса пӑрахнӑ, шуранка питлӗ, лачкам тара ӳкнӗ.

Но в четвертом путешественники нашли человека, умирающего или находящегося в бессознательном состоянии; он лежал на полу с закатившимися глазами, с лицом бледным и мокрым от пота.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Хаяр критиксем мана, ку ытти ҫӳревҫӗсем пекех, пӑртак ӳстерсе калать пулӗ тесе шутлӗҫ.

Строгие критики, наверно, подумают, что я, подобно всем путешественникам, несколько преувеличиваю.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Куҫса ҫӳревҫӗсем урӑх йӑх хушшинче хӑвӑрт ирӗлсе ҫухалаҫҫӗ.

Кочевники быстро растворялись среди иных племён.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Куҫса ҫӳревҫӗсем хӑйсен ҫул пуҫӗсенчен ыйтаҫҫӗ: «Пирӗн тата ӑҫта каймалла?»

Кочевники спрашивали своих вождей: «Куда нам ещё итти?»

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Атлантидӑн тахҫанах ӗмӗтленнӗ ҫӗрӗ ҫине ярса пуссанах куҫса ҫӳревҫӗсем сӑваплӑ Туле хулине тапӑнаҫҫӗ.

Ступив за заповедную землю Атлантиды, кочевники напали на священный город Туле.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Куҫса ҫӳревҫӗсем вӑрман касма, сулӑ ҫыхма хӑнӑхаҫҫӗ.

Кочевники стали рубить леса и вязали плоты.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫавӑнпа сире каласа кӑтартакан геройсем ҫӳревҫӗсем мар; ҫул ҫинче тӗл пулакан ӑнӑҫсӑрлӑхсене пула пӗтнӗ ахаль туристсем кӑна пулнӑ.

Поэтому-то герои, о которых я вам расскажу, были не путешественники, а обыкновенные туристы, которые стали жертвами дорожных случайностей.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ученӑя ӗненсе ҫул ҫӳревҫӗсем тӗлӗнтермелли япаласем пуласса ҫав тери кӗтсе пыраҫҫӗ.

Учёному верили и нетерпеливо ждали обещанных чудес.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫапах та ҫӳревҫӗсем аллисене усмарӗҫ, мӗншӗн тесен вӗсем документра кӑтартса панӑ вырӑна ҫитмен-ха.

Однако путешественники не падали духом, так как они не добрались ещё до места, точно обозначенного в документе.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Апат валли сунарҫӑсем тинаму ӑшаларӗҫ, чи лайӑх блюдӑсене страуспа броненосеца тата пекарине ытти ҫул ҫӳревҫӗсем киличчен хӑварчӗҫ.

Охотники зажарили на обед тинаму, сохранив до приезда остальных путешественников главные блюда, то есть страуса, броненосца и пекари.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех