Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Янтул унран ҫӳллӗрех те, пуп пуҫне каҫӑртрӗ.

вскинув голову — Яндул был намного выше его, спросил:

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Каярах вара хевти пӗтрӗ, мускаврисем мӗн хушнине ҫеҫ пурнӑҫлама пуҫларӗ, ахаль чиновник (уйрӑмлӑхӗ ӗнтӗ, ҫӳллӗрех пукан йышӑннинче кӑна) пулса тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

Чӑваш чӗлхине аталантармалли программӑна пурнӑҫласшӑн мар? // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/blogs/comments/6079.html

Ку эрнере ӗҫтешсемпе, ертӳлӗхпе, ӳсӗмпе тата карьерӑра ҫӳллӗрех тӑракан ҫынсемпе хутшӑнусем йӗркелесси тӗп вырӑнта.

В центре внимания Рыб на этой неделе будут отношения с коллегами, руководством и всеми теми, кто стоит выше вас по возрасту или положению.

37-мӗш эрнери гороскоп // Софья Савнеш. Чӑваш халӑх сайчӗ

Ыттисенчен ҫӳллӗрех пулӑр!

Будьте на высоте!

8-мӗш эрнери гороскоп // Софья Савнеш. Чӑваш халӑх сайчӗ

Вӑл пӗвӗпе амӑшӗнчен нумай ҫӳллӗрех, хулран та амӑшӗнчен сарлакарах-тӑр, анчах ылтӑн евӗр сарӑ тӗксӗм ҫӳҫӗ вара амӑшӗнни пекех юри кӑтралатнӑн явкаланса тӑрать.

Куҫарса пулӑш

7. Хусан хӑнисем // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ку кӗленче — хапха юписенчен те ҫӳллӗрех.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Вӑл малтанхинчен ҫӳллӗрех те вӑрӑмрах, шалта вара темӗн чухлӗ уйрӑм.

Он был выше первого и длиннее, а внутри имел множество отделений.

XII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Мерседес ҫирӗм улттӑра, вӑтамран ҫӳллӗрех, вӗчӗрхенчӗк, кӗре сӑнлӑ, вӑрӑм ҫӳҫлӗ; Розита пач урӑхла: тавҫӑруллӑ, йӑваш, хӗрлӗ ҫӳҫлӗ, сӑнӗ сӑпайлӑ, Африкӑри несӗлӗсене кӑтартакан тачка туталлӑ.

Мерседес, двадцати шести лет, выше среднего роста, была раздражительна, смугла и черноволоса; Розита, в противовес ей, сметливая и покладистая, имела рыжие волосы и скромное лицо с толстыми губами, выдающими африканского предка.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

— Искусство хамӑра тыткаланинчен ҫӳллӗрех, — хушса хучӗ Фаринг.

— Искусство выше личного поведения, — заметил Фаринг.

X сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ун вырӑнне пирӗн хӗл: ҫичӗ уйӑх, шартлама сивӗ, юр пуҫ тӳпинчен ҫӳллӗрех — тап-таса кӗмӗл!

Зато у нас зима: семь месяцев, мороз здоровый, а снег выше головы — чистое серебро!

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Эпӗ палуба ҫинче тӑратӑн, мачтӑсен тӑррине тата мачтӑсенчен те ҫӳллӗрех улӑп йывӑҫсене сӑнатӑп, тата ҫӳлерех нимӗн ҫинчен те шухӑшламасӑр хитре пӗлӗтсем шӑваҫҫӗ.

Я стоял на палубе, смотря на верхушки мачт и вершины лесных великанов-деревьев, бывших выше мачт, над которыми еще выше шли безучастные, красивые облака.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Заливӑн питӗрӗнчӗк ункине тӗпченӗ май тӗлӗк мар, чӑн-чӑн парӑс карапне куратӑп; вӑл манран икӗ кабельтовра, хӑйӗн мачтисенчен те ҫӳллӗрех йывӑҫсем патӗнчех тӑрать.

Не сон увидел я, осмотрев замкнутый круг залива, а действительное парусное судно, стоявшее в двух кабельтовых от меня, почти у самых деревьев, бывших выше его мачт.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Влаҫри юлташсен ҫакна шута илмеллехчӗ пулӗ, ыйтӑва та анлӑрах, ҫӳллӗрех пусӑмра лартмаллачӗ-тӗр: мӗншӗн-ха искусствӑра тепӗр чухне искусствӑна чӑннипех ӑнланакан-пӗлекен ҫынсем мар, халӑх та мар — кӗвӗҫӳпе вӗчӗрхенекенсем суд тума тытӑнаҫҫӗ?

Куҫарса пулӑш

VII // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Маниуэма хӗрарӑмӗсене таса юнлӑ арабсем хапӑлласах качча илеҫҫӗ; пер сӑмахпа — ҫак йӑхсем, Африкӑри ытти йӑхпа танлаштарсан, ӑс-хакӑл тӗлӗшӗнчен чылай ҫӳллӗрех шайра тӑраҫҫӗ.

На маниуэмских женщинах охотно женятся кровные арабы; и вообще эти племена стоят более высоко в умственном отношении, чем другие племена Африки.

XVI. Аслӑ ӗмӗт // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫаран леш енчи вӑрман Гент таврашӗнчи вӑрманпа танлаштарсан ҫӳллӗрех те ҫӑрарах, унта ӗмӗрхи тӗттӗмлӗх хуҫаланать тейӗн.

Лес за лужайками был выше и гуще, чем лес, окружающий Гента; в нем, казалось, царила вечная тьма.

ХIII. Джуджу вӑрманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Колоннӑсен хушшинче фонтансен шыв тураттисем пӗринчен тепри ҫӳллӗрех, вӗсем хӗлхемленсе-ҫиҫкӗнсе сапаланаҫҫӗ, — кашни фонтанра виҫӗ пӗрӗхӳ; ӳкӗмре вӗсем авӑнчӑк тӗк евӗр курӑнаҫҫӗ.

Меж колонн сыпались один выше другого искрящиеся водяные стебли фонтанов, — три струи на каждый фонтан, в падении они имели вид изогнутого пера.

XVIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Вӑл акӑ мӗн каларӗ, — тепӗр хут евитлерӗ капитан, унӑн тӑнлавӗ халӗ хӗп-хӗрлӗ, — акӑ мӗн: «Э-э… ура хытсах ларчӗ, мӗншӗн тесен ку пушмак кӗлли эпӗ хӑнӑхнинчен ҫӳллӗрех».

— Она сказала, — повторил капитан, у которого покраснели виски, — вот что: «Да, у меня затекла нога, потому что эти каблуки выше, чем я привыкла носить».

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Унӑн пурнӑҫӗ пехетлӗ, — типпӗн чӗнчӗ Тинг, — ҫак пурнӑҫ пӗлтерӗшӗ вара, манӑн шухӑшӑмпа, пирӗн ӑнлануран ҫӳллӗрех.

— Жизнь ее благословенна, — сухо сказал Тинг, — а значение этой жизни, я полагаю, выше нашего понимания.

III. Ассунта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Ҫӳлтен пӑхсан тӗрме тӑваткал евӗр, варринче — пӗчӗкрех тепӗр тӑваткал, — вӑл стенаран икӗ хут ҫӳллӗрех.

Вид на тюрьму сверху представлял квадрат стен, посредине которого стоял меньший квадрат, он был вдвое выше стены.

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Пӗтӗмӗшле ку — кӑмӑллӑ сӑнлӑ питех те чипер хӗр, куҫӗсем уҫӑ хура, хупанкисем тепӗр чух шухӑшлӑ, ытарайми, кӗлетки ҫӑмӑл, ҫӳллех мар, ҫав хушӑрах йӑрӑлӑхӗ, йӑрӑс пӳлӗхӗ тата хул пуҫҫисенчен пуҫласах хӗрле ҫинҫе аллисем Консуэлӑна вӑл чӑннипех курӑннинчен ҫӳллӗрех сӑнарлаҫҫӗ; хӑй вара Ван-Конет янахӗ таран ҫеҫ.

В общем, это была хорошенькая девушка с приветливым лицом, ясными черными глазами, иногда очень серьезными, и с очаровательными ресницами — легкая фигурой, небольшого роста, хотя подвижность, стройность и девически тонкие от плеча руки делали Консуэло выше, чем в действительности она была, достигая лишь подбородка Ван-Конета.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.