Шырав
Шырав ĕçĕ:
ҫӗрӗкӗпе (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Кӗрпекленсе ҫитнӗ ранеткӑсем пек», — теме юратать вӑл, панулми ҫӗрӗкӗпе — кӗсенпе чирленӗскер, хӗрарӑмсемпе пулса иртнӗ историсем ҫинчен каласа панӑ чухне.
Хӗрарӑм пӑлхавӗ // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.
Ҫӗр чӑмӑрӗ ҫинчи тӑпра XIX ӗмӗр ҫурричченех ӳсен-тӑран ҫӗрӗкӗпе, выльӑх каяшӗпе пулӑхланнӑ.
Биологи меслечӗн пӗлтерӗшӗ пысӑк // Владимир МУТИКОВ. «Хыпар», 2015, 38-39 (26690-26691)№, 4 с.
— Ҫын вилет те хӑй ӳчӗн ҫӗрӗкӗпе ҫӗре самӑрлатать, ҫӗр пучаха апатлантарать, пучах пӗрчӗ ҫитӗнтерсе парать, этем ҫӑкӑр ҫиет те унпа хай ӳт-пӗвне тӑрантарать.
XII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.
Страницăсем:
- 1