Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӗрелле (тĕпĕ: ҫӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Акӑ вӑл ҫав чӑтма ҫук йывӑр та пӗлмен ҫӗклемпе авӑнса анать, акӑ ӳкет те, анчах ют хула ҫаплах кӗрлет; йӑнӑшать Вавжон, Христоса чӗнет, анчах кунта хӗресӗ те ҫук вӗсен, хула ҫеҫ кӗрлет, кӗрлет; ав лере, улӑм ҫинче, ҫӗрелле пӑхса шӑппӑн асапланса, выҫӑ хӗрӗ ларать.

Вот уж сгибается он под этим неведомым бременем, вот уж падает, а тут чужой город все гудит, гудит; стонет и Вавжон, взывает к Христу, а тут и креста нигде нет, никто не отвечает, только город все гудит, гудит, а там, на соломе, сидит голодная дочь, уставясь глазами в землю, и молча страдает.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Вавжонӑн, турӑ ҫиленсе янӑ темле йывӑрлӑх тиеннӗ пек те, ҫав йывӑр япала ӑна ҫӗрелле пуснӑ пек, чӗркуҫҫийӗсем чӗтреҫҫӗ.

У Вавжона ноги подкашивались, он почувствовал страшную тяжесть, которая обрушилась на него и давила к земле, будто над ним разразился гнев божий.

I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Ача ҫине вӑл арпашса кайнӑ куҫпа мӗскӗнӗн пӑхрӗ, ҫав вӑхӑтрах ҫӗрелле тӳрӗ тӗллесе кӑтартакан алли унталла та кунталла ҫаврӑнкаларӗ.

Он глядел на мальчика жалкими, растерянными глазами, а его рука, показывавшая прямо в землю, ходила во все стороны.

V // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Вӑл хӑмӑшлӑхсенче, ту хушшисемпе ҫӗр ҫурӑкӗсенче кунӗпех пытанса тӑрать те, унтан вара вӑрмана тӳрех хупӑрласа илсе, пӗлӗте ҫӗрелле туртса антарнӑ пек, унпа пӗрлешсе каять.

Днем, невидимая, скрытая, она прячется в кронах деревьев, в долинах, в пещерах, и неожиданно она вдруг окутывает лес и сливается с мрачным небом, словно пытаясь стащить его на землю.

28 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Шикленнипе ним ӑнланмасӑр Уча пулеметне ҫӗрелле тытнӑ та вӑрманалла пӑхса тӑрать.

Онемев от страха, всеми забытый, Уча стоял, опустив пулемет и глядя в лес.

28 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫӗрелле пӑхса макӑрать.

Головы не поднимает и все плачет.

26 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хӑйӗн хунарне кӑларса, вӑл ҫутӑ пайӑркине хӗрарӑм выртнӑ ҫӗрелле ячӗ.

Он достал свой фонарик и осветил ту часть стола, где сидела женщина.

26 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑхӑт-вӑхӑтпа вӑл Павӑл ҫине пӑхса илет те каллех ҫӗрелле тинкерет, сӗтел айӗнче выртакан япаласене сӑнать.

Время от времени он пристально поглядывал на Павле и снова принимался что-то рассеянно рассматривать под столом.

23 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Зубавин, каялла ҫаврӑнса, тӗттӗм ҫӗрелле пӑхрӗ те аллине сулчӗ.

Зубавин оглянулся через плечо, в темноту, взмахнул рукой.

9 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Ҫав шыракан ҫын ӑҫта иккенне кӑтартса паракан тӗрӗсрех те тӗрӗсрех хыпарсем штаба килнӗ май шырав лаптӑкӗ пӗчӗкленет, вӑйсем пӗр ҫӗрелле пухӑнса пыраҫҫӗ, тӑшмана хупӑрланӑ ункӑ ҫирӗпленнӗҫем ҫирӗпленет.

По мере того как в штаб поступают все более и более достоверные данные о местопребывании разыскиваемого, периметр поиска сокращается, силы стягиваются, уплотняется кольцо вокруг врага.

9 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Уча пуҫне усрӗ, ҫӗрелле тинкерчӗ.

Уча стоял, опустив голову, и смотрел в землю.

17 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вылясси пӗтрӗ; эпир пурте ҫав сайра тӗл пулакан япалана курма, пуҫа пуҫ перӗнтерсе, ҫӗрелле пӗшкӗнтӗмӗр.

Игра прекратилась; мы все, головами вместе, припали к земле — смотреть эту редкость.

IX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Нимӗҫсем тӳрех партизансем пытанса ларнӑ ҫӗрелле пыраҫҫӗ иккен.

Немцы двигались прямо на партизан.

10 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Тӳпелешекен йытӑсем ҫынсем пытанса ларнӑ ҫӗрелле ҫывхарма пуҫларӗҫ.

Продолжая грызться, псы приближались к засаде.

10 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑй йӑл кулса илчӗ, ҫӗрелле пӑхса: «Манӑн сире пӗр ыйту пур… Эпӗ пулеметчик пуласшӑн», — тесе хучӗ.

Сила улыбнулся, на глаза у него навернулись слезы, он сказал: «У меня есть просьба. Я хочу быть пулеметчиком».

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Партизансем наҫилккисене хучӗҫ те, пуҫӗсене ҫӗрелле усрӗҫ.

Партизаны, опустив носилки на землю, сели.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Гвозден сӑмах каланӑ вӑхӑтра Павӑл шухӑша кайса, пӗр ҫӗрелле тинкерсе пӑхса ларчӗ.

Пока Гвозден говорил, Павле, задумавшись, глядел прямо перед собой.

3 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча калаҫнӑ вӑхӑтра Павӑл, тем аван мар пулассине малтанах туйнӑ пек, асаплӑн ҫӗрелле пӑхса, хӑйӗн ҫӑра ҫырӑ ҫӳҫ пайӑркисене пӗтӗрсе ларчӗ.

Опустив глаза и перебирая пряди своих густых темных волос, Павле слушал, охваченный самыми черными предчувствиями.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кайӑк-кӗшӗксем ӑшӑ ҫӗрелле вӗҫсе кайнӑ, пӗчӗкрех тискер кайӑксем хӑйсен шӑтӑкӗсене кӗрсе пытаннӑ.

Птицы улетели в теплые края, мелкие зверьки спрятались в норы.

Тилӗ, тӗве, кашкӑр, арӑслан тата путене // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 45–50 с.

Ҫапла вӑл ҫурҫӗрччен пите пысӑк хуйӑхпа шухӑша кайса ларнӑ, ҫурҫӗр ҫитсен кибиткӑран вӑрттӑн тухнӑ та ӑҫта куҫ курнӑ ҫӗрелле чупа панӑ.

Так он провел время до полуночи, предаваясь крайней скорби, а в полночь украдкой вышел из кибитки и пустился бежать куда глаза глядят.

Витӗр куракан // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 33–39 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех