Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫырлана (тĕпĕ: ҫырла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йӳҫӗ ҫырлана майӗпен чӑмла-чӑмла, американец пӗрмай Тотык ҫинелле пӑхать те пӑхать.

Медленно пережевывая кислые ягоды, американец все смотрел и смотрел на Тотыка.

Тӗлӗнмелле американец // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Ҫийӗр, ҫийӗр ҫак ҫырлана, эсир пит выҫӑ пулӗ! — хаваслансах сӗнчӗ Том, чӗркуҫҫийӗ ҫине тӑрса.

— Ешьте, ешьте эти ягоды, вы, наверное, очень голодны! — с готовностью предложил Том, поднимаясь на колени.

Тӗлӗнмелле американец // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Тотык, хӑйӗн пӗчӗкҫеҫ чӗтрекен аллисемпе ҫырлана ывӑҫла-ывӑҫла илсе, антӑхса кайсах ҫиме пуҫларӗ.

Набирая дрожащими ручонками ягоды, Тотык жадно подносил их ко рту.

Тӗлӗнмелле американец // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ватӑ улпут чухнехи пек уйӑрӑлма ирӗк памалла пулман, ҫу иртсен ҫырлана ҫӳремеҫҫӗ, халӗ ӗнтӗ пӗчченнисене салтака памалла-им мӗн, терӗ вал.

Заметив, что надо было делиться не позволять, как при старом барине было, что спустя лето по малину не ходят, что теперь не одиноких же отдавать стать.

V // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Ҫырлана хӑҫан татаҫҫӗ тетӗн?

Когда ягоду рвут?

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Садсенче ӳстернӗ ҫырлана ҫиес умӗн ҫумалла.

Кстати и в этих условиях мыть ягоды и фрукты так же обязательно.

Мӗн тата мӗнле ҫимелле // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Чаплӑ уяв е ӗҫкӗ вӑхӑтӗнче ҫырлана лӑкаса кӑпӑклантарнӑ хӑймапа параҫҫӗ.

В более торжественных случаях их подают со взбитыми сливками.

Мӗн тата мӗнле ҫимелле // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫырлана тӳрех турилккесем ҫине хурса параҫҫӗ.

Ягоды обычно подают уже разложенными на тарелочки порциями.

Мӗн тата мӗнле ҫимелле // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫырлана, кӑмпана, пулла, сунара ҫӳрени ҫын нерв системишӗн питӗ усӑллӑ, уҫӑ сывлӑшра канни ҫынна мӗнле савӑнӑҫ кӳни каламасӑрах паллӑ.

Походы за грибами, за ягодами, на рыбную ловлю и охоту благотворно влияют на нервную систему человека, не говоря уже о тех радостях, которые приносит общение с природой.

Уҫӑ сывлӑшра канни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ӑнсӑртран тӗл пулма пултарнӑ упаран ҫырлана каякансем ан хӑраччӑр тесе, вӗсемпе пыракан арҫынсем хӑйсемпе пӑшал илетчӗҫ.

И обычно сборщиков сопровождал кто-нибудь из мужчин с ружьем, на случай встречи с мишкой.

Ҫӗпӗрте // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ҫырлана кайма чӑнах та хӑрушӑччӗ.

И правда, небезопасно было ходить по малину:

Ҫӗпӗрте // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вӗсем виҫҫӗн турат ҫинчи ҫырлана пӗтӗмпех татса ҫисе ячӗҫ.

Втроем они обобрали и съели все ягоды.

IV // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Сармите ҫырлана пуринчен те хӑвӑртрах пухать.

Сармите собирает ягоды быстрее всех.

Пӗрле ӗҫлесен // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 15–16 с.

Анчах типӗтсе те ҫиеҫҫӗ ҫырлана.

Да ведь ягоды и сушеными едят.

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Кин, ан хӗсӗрле шӑпана: ҫырлана пиҫнӗ чух татса ҫиеҫҫӗ — авалтан пыракан йӑла.

А ты не кляни судьбу, невестка: Ягодку спелой едят, это древний обычай.

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Анчах этем, пур енӗпе те вӑйлӑ пулсан та, мӗншӗн-ха вӑл йӳҫӗ ҫырлана та хапсӑнать?

Откуда же у человека при его могуществе берется жадность даже к кислой ягоде клюкве?

IX // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Малтан Настя кашни уйрӑм ҫырлана татса илетчӗ, кашни ҫырлашӑн пӗшкӗнетчӗ.

Вначале Настя срывала с плети каждую ягодку отдельно, для каждой красненькой наклонялась к земле.

IX // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Акӑ хура ҫырлана илер-ха — вӑл ӳсет те, ӑна курма пулать: туни ҫип-ҫинҫе, ҫӳлелле тӑсӑлать, туни тӑрӑх ҫунатсем пек, тӗрлӗ еннелле пӗчӗкҫӗ симӗс ҫулҫӑсем, ҫулҫӑсем тӗлӗнче пӑрҫа пек ҫырласем, кӑвак тусанпа витӗннӗ пек хура ҫырласем лараҫҫӗ.

Вот взять ягоду чернику — та растет, и ее видишь: стебелечек тоненький тянется вверх, по стебельку, как крылышки, в разные стороны зеленые маленькие листики, и у листиков сидят мелким горошком черничинки, черные ягодки с синим пушком.

IX // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Унтан, ӑсан чӗппи пирӗн ҫырлана тупнӑ пулас та чарӑнчӗ.

Потом, видимо, тетеревенок нашел нашу ягоду и замолчал.

Ӑсан // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 63–66 с.

Эпӗ ку ҫырлана ҫителӗклӗ таран пуҫтарас терӗм.

Я решил заготовить его впрок.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех