Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫырансене (тĕпĕ: ҫыран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ку сасӑ, чӑнкӑ ҫырансене перӗне-перӗне, Шуратӑл тӑрӑх инҫете-инҫете кайса ҫухалчӗ.

Он понесся по Белой, ударяясь о крутые берега, и затих где-то очень далеко.

VI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ҫак ҫырансене вунвиҫӗ ҫул хуралланӑ Мэрдан та кун пек япала курманччӗ.

Да и Мэрдану, который уже тринадцать лет сторожил эти берега, не случалось видеть такого.

VI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Умри вырӑнсем авантарах курӑнакан пулнӑ, летчиксем вара хулӑн та пысӑк пӑрсемпе витӗнсе тӑракан чӑнкӑ ҫырансене асӑрханӑ.

Видимость улучшилась, и летчики рассмотрели крутые скалистые берега, покрытые мощным ледником.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Материкӑн пӗтӗм тавлашуллӑ участокӗ тӑрӑх йӗлтӗрпе тухса, сулахайри тата сылтӑмри ҫырансене тӗрӗслетӗп.

Весь спорный материковый участок пройду на лыжах, прощупаю и левый, и правый берег.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Хушӑран-хушӑ мана тӑн кӗрет те, эпӗ хитре ту-сӑртсемпе вӑрманлӑ ҫырансене курса киленетӗп.

Порой я приходил в себя, открывал глаза и видел красивые горы, чистые плесы реки и лес по берегам ее.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Вӑйлӑ ҫумӑр ҫуса ҫырансене ахратсан ҫеҫ ҫӗр айӗнчен ҫӗрӗшнӗ пуҫ чашкисемпе авалхи йӗтресем, тӗрлӗ тимӗр татӑкӗсем тупӑнкалаҫҫӗ.

А когда пройдет сильный дождь, по краям рва обнажаются белые черепа, старинные ядра, обломки железных копий…

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫак ҫул ҫинче пулнӑ темиҫе кун хушшинче Валерий авалхи Двинан капӑр мар илемне, унта хӗвел ҫуттӑн аннине, тӑршшӗпех пер пек пушӑ ҫырансене, вырӑс халӑх юрринчи пекех анлӑ та вӑрӑм юханшыва, ҫил вӑхӑтӗнче урса кайсах кӗрлекен хӑватлӑ хумсене юратса пӑрахрӗ.

За эти несколько дней поездки он полюбил и скромную прелесть ее прозрачных закатов, и суровую красоту пустынных, однообразных берегов, и ширь, и протяженность, как в русской северной песне, и величавую плавность течения, и бешеную волну, когда ветер словно взбунтует могучие, тяжелые воды Двины.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑл пӗтӗм юханшыва, пӑсланакан ҫӳллӗ ҫырансене куҫпа пӑхса ҫаврӑнчӗ.

Она обвела глазами всю реку, берег, дымившийся на высоких местах.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Унтан хамӑрӑн кивӗ хунара ҫакма юпле юпа ҫирӗплетсе лартрӑмӑр — мӗншӗн тесен анаталла пӑрахут аннине курсан хунар ҫутмалла, тӑвалла хӑпаракан пӑрахутсем валли хунар ҫутма кирлӗ мар, шарлака лекес-мӗн пулсан ҫутӑ кирлӗ вӗсене, — халӗ юханшыв тулнӑ вӑхӑт, лутра ҫырансене шыв илнӗ, тӑвалла хӑпарнӑ чух пӑрахутсем фарватерпа пымаҫҫӗ, шыв юххи вӑйсӑртарах вырӑнсене шыраҫҫӗ.

Потом укрепили на плоту короткую палку с развилиной, чтобы вешать на нее наш старый фонарь, — потому что полагалось зажигать фонарь, когда увидишь, что пароход идет вниз по реке и может на тебя наскочить; а для пароходов, которые шли вверх по реке, не надо было зажигать фонарь, разве только если попадешь на то, что называется перекатом, — вода в реке стояла еще высоко, берега там, где пониже, были еще под водой, и пароходы, когда шли вверх по реке, не всегда держались фарватера, а искали, где течение не так сильно.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Вӗсем ҫыран тӑрӑхӗнчи кашни кӗтессе, этем ури пусман вырӑнсене, кашни хӑйӑр кӗрчӗсене, ҫӳллӗ ҫырансене пӗр вершукне хӑвармасӑр тӗрӗслесе ҫӳрерӗҫ, мӗншӗн тесен унта океанӑн хумӗсем крушенипе ҫӗмӗрӗлнӗ карап ванчӑкӗсене кӑларса пӑрахма пултарнӑ, анчах катастрофӑн паллисем те, ҫапӑҫу йӗррисем те ниҫта та курӑнмарӗҫ.

Они осмотрели каждый уголок и закоулок побережья, каждую пядь высокого берега, куда океанские волны могли забросить обломки крушения, но не нашли ни малейших признаков борьбы, или катастрофы.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫак таҫти ҫырансене ахалех килсе ҫӳренӗ аслӑ чунлӑ ҫынсен чӗрисенче ӳкӗнӳллӗ хуйхӑ тулса тӑрать, пӳлӗмре шӑп, никам та пӗр сӑмах та чӗнмест, вара ҫак вӑхӑтра сасартӑк пӗр шанӑҫлӑ сас илтӗнчӗ: — Ӗмӗтӗре ан татӑр, сэр: Грант капитан вилмен пулсан, вӑл Австралинче пулма тивӗҫлӗ! — терӗ.

Отчаяние переполняло сердца этих великодушных людей, напрасно приехавших к таким далёким берегам, и вдруг в напряжённой тишине, господствовавшей в комнате, раздался уверенный голос: — Не отчаивайтесь, сэр, если капитан Грант жив, он находится в Австралии!

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Унтн ҫырансене тӑрӑшшӗпех акӑлчансем колонизациленӗ, унта пурӑнакансем те сахалах мар.

Всё это побережье колонизировано англичанами и довольно густо заселено.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кунта ӗнтӗ шыв ирӗке тухассишӗн тахҫанах йывӑҫсемпе кӗрешнӗ, йывӑҫӗсем ҫырансене ҫирӗплетме тӑрӑшнӑ.

Тут давным-давно вода боролась с деревьями за свою свободу, а деревья должны были закреплять берега.

VI // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

— Шыв тӑршшӗпех ҫырансене пӑхса тухас пулать, анчах кама ярӑпӑр?

— Надо проехать по всему руслу, осмотреть берега, а вот кого послать?

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Унта эпӗ ҫырансене курӑп, ҫӳлӗ ҫыран ҫинчен вӗҫсе иртӗп, вара эпир ҫил-тӑманран пӑрӑнса кайӑпӑр е калле Заполярьене таврӑнӑпӑр.

Я увижу берега, пройду над высоким берегом, и мы обойдём пургу или, в крайнем случае, вернёмся назад в Заполярье.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ирех вӑраннӑ акӑшсем ҫырансене хупласа тӑракан йывӑҫ тӗмӗсем хушшинчен мӑнкӑмӑллӑн ярӑнса тухнӑ.

Проснувшиеся лебеди важно выплывали из-под кустов, осеняющих берег.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Типӗ ҫыран уярӗ нӳрлӗ шӑрӑхпа улшӑнчӗ, пассажирсем сулхӑн шыраса, трюма ана-ана ларчӗҫ, эпӗ ҫиелти палуба ҫинче, аякка тӑрса юлакан сарӑ ҫырансене, Каспийӗн канӑҫлӑ симӗс анлӑхне пӑхса пыратӑп.

Сухой береговой зной сменился влажной жарой, люди на пароходе забирались в тень, в трюмы, а я стояла на верхней палубе, смотрела на остававшиеся вдали плоские желтые берега, на спокойные зеленоватые просторы Каспия.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫавӑнпа та Горбунов, группӑра асли пулнӑскер, ҫаран ҫинче, шурлӑхсем хушшинче ҫӗр каҫма, тул ҫутӑлас умӗн вара юханшыв патне ҫитсе, ирхи тӗтрепе усӑ курса ҫырансене пӑхса тухма, кӗперсӗр каҫма май пур вырӑнсене тупма, вӗсене виҫсе пӑхма, унтан ҫаксене пурне те карта ҫине паллӑ тума приказ пачӗ.

Поэтому Горбунов, который был старшой в группе, приказал заночевать на лугу посреди болот, с тем чтобы перед рассветом пробраться к речке и, пользуясь утренним туманом, осмотреть берега, найти броды, промерить их и нанести на карту.

14 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех