Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫынсенчен (тĕпĕ: ҫын) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Совет влаҫне вӑл ялан хӑйӗн пӗтӗм пурнӑҫне парса хӳтӗленӗ, ҫапах та калас пулать, ҫав влаҫран вӑл пур ҫынсенчен те маларах нимӗнле уйрӑм условисем те ыйтмасть.

Она отстаивала Советскую власть своей жизнью, но тоже, между прочим, не требует от нее особых благ в первую очередь.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Пью ҫавӑн пекчӗ, вара ҫынсенчен ыйткаласа, кӗлмӗҫре вилчӗ.

Такой был Пью — и умер в нищете.

XI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

— Асӑрхӑр, эпӗ кун ҫинчен хама пӑхӑнса тӑракан ҫынсенчен илтрӗм.

Я услыхал об этом, заметьте, от своих собственных подчиненных.

IX сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Эпӗ унпа ӗмӗрте путлӗн калаҫса курман, унӑн ларекне кӗрсен, ни таварне ҫынсенчен маларах илме ҫук, ни ретлӗ калаҫма май ҫук.

Куҫарса пулӑш

Хӑнара // Никита Волков. Илемлӗ литература, 7№, 1941. — 82–85 с.

— Эсир, юн ӗҫекен чи усал ҫынсенчен пӗрне лапчӑтса вӗлерсе, чаплӑ ӗҫ тунӑ.

А прикончив одного из самых кровожадных злодеев, вы совершили доблестный поступок.

VI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

— Е эсир ӗҫме пӑрахмастӑр пулсан, часах ҫут тӗнчене чи ирсӗр усал ҫынсенчен пӗринчен хӑтаратӑр!

— Если вы не перестанете пьянствовать, вы скоро избавите мир от одного из самых гнусных мерзавцев!

I сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Анчах хӑрах ураллӑ моряк маншӑн епле хӑрушӑ пулнӑ пулсан та, капитанран хӑйӗнчен эпӗ ытти ҫынсенчен пуринчен те сахалтарах хӑраттӑм.

Но как ни страшен был для меня одноногий моряк, самого капитана я боялся гораздо меньше, чем все остальные.

I сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Анчах юлашкинчен, вӑл ҫав ҫынсенчен аяккарах пӑрӑнма тӑрӑшнине ӑнланса илме пуҫларӑмӑр.

Но под конец мы стали понимать, что он желает быть подальше от них.

I сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Австри полицийӗ Франко пек ҫынсенчен вут-кӑвартан хӑранӑ пекех хӑранӑ.

Австрийская полиция таких людей, как Франко, боялась как огня.

Иван Франко // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 24–28 с.

Ырӑ хуҫа ҫитмӗл те ҫичӗ тинӗс урлӑ ют ҫӗр-шывсенче, никам ҫитсе курман патшалӑхсенче ҫӳрет; хӑйӗн таварӗсене хаклӑ хакпа сутать, ҫынсенчен йӳнӗ хакпа туянать; тӗрлӗ майпа йӳнеҫтерет, кӗмӗл те, ылтӑн та пухать; арчисене ылтӑн тултарса карапсемпе килне ӑсатать.

Вот ездит честной купец по чужим сторонам заморским, по королевствам невиданным; продает он свои товары втридорога, покупает чужие втридешева, он меняет товар на товар и того сходней, со придачею серебра да золота; золотой казной корабли нагружает да домой посылает.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

— Эпир ытти ҫынсенчен нумай начар пурӑнатпӑр…

— Положение наше куда хуже, чем у других…

XXIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл ҫынсенчен шартах сиксе айккинелле пӑрӑнса ӳкрӗ те алӑк патнелле ыткӑнчӗ.

Он шарахнулся от людей и круто повернул к воротам.

XXIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Эпӗ вунтӑваттӑра чухне лашасем ҫинчен веҫех пӗлнӗ, вӑл пур, нимӗн те ӑнланмасть, ҫынсенчен кулма ҫеҫ пӗлет.

— Когда мне было четырнадцать лет, я уже все знал про лошадей, а этот сорванец ничего не понимает, только смеется над всеми.

XXIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пухӑва килнӗ ҫынсенчен тарҫӑра пӗри те Хоу чухлӗ ӗҫлемен, анчах темшӗн ӑна никам та списока кӗртме сӗнмерӗ.

Хотя по числу лет, проведенных в батраках, ни один из присутствующих на собрании крестьян не мог бы сравниться с Хоу, тем не менее никто не назвал его имени, никто не предложил внести его в список.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Чӑптине ӑна эп хам ҫыхма пултаратӑп-ха, анчах хам пек ҫынсенчен артель йӗркелесе вӗсене ертсе пырасси… ҫук… хӑратӑп, пултараймӑп!

Если самому плести цыновки, это я, конечно, могу, но составить целую артель из таких, как я, да еще командовать ими… боюсь, что не справлюсь!

XVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Юлашкинчен вӑл ручкине айккинерех хучӗ те: — Эпӗ сире пӗр ыйту парасшӑн: феодализмпа мӗншӗн кӗрешетпӗр-ха эпир? — тесе ыйтрӗ пухӑва килнӗ ҫынсенчен.

Наконец он отложил ручку в сторону и обратился к собранию: — Я хочу задать один вопрос: ради чего мы, собственно, боремся с феодализмом?

XVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Фома хӑйне чӗнекенсем патне сайра пырать, — ҫынсенчен вӑл пӑрӑнса ҫӳрет, вӗсемпе калаҫма юратмасть.

Фома очень редко подходит к зовущему его, — он избегает людей и не любит говорить с ними.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл пӑрахут ҫине молебен пуҫлансан ҫитнӗ, ҫынсенчен аяккарах вырнаҫса, мӗн кӗлӗ иртиччен купецсене сӑнанӑ.

Приехав на пароход во время молебна, он стал к сторонке и всю службу наблюдал за купцами.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл пур: тӑван ҫӗршыва усӑ тӑвас тетӗп, ирсӗр ҫынсенчен ҫӗре тасататӑп, — тесе кӑшкӑрать, тет…

А он: «Хочу послужить отечеству, хочу очистить землю от дрянных людей…

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома чӗри, хӑйне мӗн чухлӗ йывӑр пулсан та, ҫакӑнти ҫынсенчен никам та ӑна пӗр ӑшӑ сӑмах калас ҫуккине туйса, вӑраххӑн, йывӑррӑн тапнӑ.

И сердце Фомы билось медленно и тяжко, чувствуя, что здесь никто не откликнется теплым словом на его тяжелое недоумение.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех