Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫывхарсан (тĕпĕ: ҫывхар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шкул патне ҫывхарсан, Спартакпа Эномай смала факел ҫуттинче легионерсен сӑннисем, хӗҫӗсем, шлемӗсем йӑлтӑртатнине асӑрхарӗҫ.

Спартак и Эномай, добравшись до школы, увидели невдалеке от себя пики, копья, мечи и шлемы, сверкавшие в темноте при свете смоляного факела.

X сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Цезарь патне ҫывхарсан, йӑпӑлтатса йӑл кулса ячӗ:

И, подойдя к Цезарю, сказал ему вкрадчивым голосом с медоточивой льстивой улыбкой:

IX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫыран хӗррине ҫывхарсан тин ачасем хӑйсем мӗн тери пысӑк купа хӑва касса хатӗрленине кураҫҫӗ.

Только приблизившись к берегу, все видят, какую огромную кучу тальника они нарубили.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вӑл кӗсменне вӗҫертет те, ҫӗлен ҫывхарсан, ӑна аялтан кӗсменпе ҫаклатса сывлӑша ҫӗклет.

Он вынимает из уключины весло и, когда уж подплывает близко, подцепляет его веслом и выхватывает на воздух.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Мирмиллон патне ҫывхарсан, ретиарий ун ҫине хӑйӗн сенӗкне сулса ячӗ.

Ретиарий подбежал к мирмиллону и, изловчившись, нанес сильный удар трезубцем.

I сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Сулла ларакан вырӑна ҫывхарсан, вӗсем пуҫӗсене ҫӗклерӗҫ те, Акциан ланиста вӗрентсе янӑ тӑрӑх, пӗр харӑссӑн: «Салам сана, диктатор», — тесе кӑшкӑрчӗҫ.

Подойдя к тому месту, где сидел Сулла, они подняли голову и, согласно наставлению, данному им ланистой Акцианом, воскликнули хором: — Привет тебе, диктатор!

I сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Кӑвайтсем патне ҫывхарсан, партизансем чарӑнса тӑчӗҫ.

Партизаны подкрались к самым кострам и остановились.

29 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хапха патне ҫывхарсан, ӑна шӑнкӑрт хупмасан…

Если нам не дадут поворот от ворот.

8 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Эпӗ кукамай аллине чуптӑвас шутпа унӑн кресли патне ҫывхарсан, вӑл тепӗр еннелле пӑрӑнчӗ те аллине мантилья айне пытарчӗ.

Когда же я подошел к креслу бабушки, с намерением поцеловать ее руку, она отвернулась от меня и спрятала руку под мантилью.

XVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Нимӗҫсем ҫывхарсан, Уча пӗтӗм вӑйпа: — Перӗр!.. — тесе кӑшкӑрчӗ те, хӑй ҫав самантрах пӗр черет кӗрлеттерсе илчӗ.

Когда вражеская цепь достигла пня, Уча изо всех сил крикнул: — Огонь… — и нажал спусковой крючок, ударила короткая очередь.

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Тӗл патне ҫывхарсан, упаленсе шума тытӑнтӑмӑр.

Приблизившись к цели, стали пробираться ползком.

39 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ачасем патне ҫывхарсан, вӑл, аран ҫеҫ кулса илсе, ҫурӑмӗ хыҫӗнчи кутамккине вӗҫертсе илчӗ те, халран кайса, ҫӗре ларчӗ.

Подойдя к мальчикам, он слабо улыбнулся, снял с плеч котомку и устало опустился на землю.

Тӗлӗнмелле американец // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Кимӗ умӗнче ишсе пыракансем, ҫыран хӗррине ҫывхарсан, ура ҫине тӑчӗҫ те аллисене ҫӗклерӗҫ, унтан пӗрин хыҫҫӑн тепри ҫыран хӗррине тухрӗҫ.

Вот, один за другим, поднимая руки, выбрались на отмель те, которые плыли впереди лодки.

XIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Старик ҫывхарсан эпӗ ӑна шӑппӑн чӗнтӗм.

Когда старик приблизился, я тихо окликнул его.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пирӗн машина сӑрт ҫине хӑпарса ҫитсе вӗсем патне ҫывхарсан ушкӑнран темиҫе хӗрарӑм уйрӑлчӗ те, алла-аллӑн тытӑнса ҫула пӳлсе хучӗҫ.

Когда наша машина, взобравшись на гребень, приблизилась к ним, несколько женщин вырвались из толпы и, схватившись за руки, загородили дорогу.

Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.

Хам ун патнерех ҫывхарсан вӑл темле турткаланнӑ пек те туйӑнчӗ.

Мне показалось, что он даже как-то передёрнулся, когда я приблизилась к нему.

Эпир — совет ҫыннисем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 127–144 с.

Уткин вӑл пытаннӑ вырӑна вунӑ метра яхӑн ҫывхарсан та асӑрхаса илеймест, тесе каласа хунӑ.

что Уткин, подойдя к нему метров на десять и зная наверняка, что он где-то тут рядом, не сумеет его заметить.

Разведчиксем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 46–54 с.

Маттур йӗкӗтсем, полк ялавне хӑйсем умӗнче тытса, ун патне ҫывхарсан, Самиев самантрах ӳссе кайнӑ пек пулчӗ, тӳрленсе тӑчӗ те, аллине хӑватлӑн, хавхалануллӑн ҫӗклесе, честь пачӗ.

И когда знаменосцы приблизились к нему, неся перед собой святыню полка, Самиев мгновенно как бы вырос, выпрямился и отдал честь энергичным, вдохновенным жестом.

XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Брянскийпе Черныш вӗсем патне ҫывхарсан, рабочисенчен пӗри мала тухса тӑчӗ те чаплӑн пуҫ тайрӗ: — Зрас-твуй, тува-риш! — терӗ вӑл тӑрӑшуллӑн пӗрне, унтан тепӗрне.

Когда Брянский и Черныш подъехали, один из кузнецов вышел вперед и торжественно поклонился им: — Здрас-твуй ту-ва-риш! — сказал он старательно одному, затем другому.

XV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Носильщиксем патне ҫывхарсан, Нури, сассине йӑвашлатса, ҫапла хушса хучӗ:

Подбежав ближе, Нури уже более миролюбиво добавил:

Иккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех