Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫупӑрласа (тĕпĕ: ҫупӑрла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл арӑмӗ умне тӑчӗ те унӑн аллисене ҫупӑрласа тытрӗ.

Он стал перед женой и схватил ее руки.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Хӗрарӑма ыталаса, питӗнчен ҫупӑрласа Шамполион ӑна вӑраххӑн чуп турӗ; чуп тӑву кӗскен, анчах самаях палӑртуллӑн каялла таврӑнчӗ.

Обняв женщину, он приник к ее лицу долгим поцелуем, возвращенным хотя короче, но не менее выразительно.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Крапивин пӗшкӗнчӗ, Сӑпани питне икӗ аллипе ачашшӑн ҫупӑрласа илчӗ, ӑна куҫран ӑшшӑн-ӑшшӑн пӑхрӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Арӑмне хӑй ҫумне хытӑ-хытӑ ҫупӑрласа илесшӗнччӗ Калюков, лешӗн хырӑмӗ ачашшӑн мӑкӑрӑлса тӑрать те, хӑяймарӗ, хулпуҫҫинчен ал лаппипе шӑла-шӑла ачашларӗ вара:

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫакна пӑхса ларакан Антун, хӑйӗн стаканне пӗр-иккӗ сыпсах пушатнӑскер, телейне ниҫта шӑнӑҫтараймасӑр савӑнса кулчӗ, машӑрне хулпуҫҫинчен ҫатӑр ҫупӑрласа хай ҫумне пӑчӑртарӗ те: — Эх, Санюк, пӑрчӑканӑм, пурӑнатпӑр пурнӑҫа! — терӗ саванӑҫлӑн.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн Лонгрен апатланчӗ, хӗрне ҫупӑрласа хыттӑн чуп турӗ те — кутамккине хул пуҫҫинчен ҫакса хула ҫулӗ ҫине тухрӗ.

После этого Лонгрен поел, крепко поцеловал девушку и, вскинув мешок за плечи, вышел на городскую дорогу.

VI. Ассоль пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Чунне ҫӗнӗлӗхпе савӑнӑҫ туйӑмӗ, мӗн те пулин тӑвас килнин туйӑмӗ ҫупӑрласа ӑшӑтать.

Чувство новизны, радости и желания что-то сделать согревало ее.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ачисене хӑй ҫумне ҫупӑрласа йӗчӗ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Нинӑн ӑна ҫупӑрласа ҫуралнӑ кун ячӗпе саламлас килчӗ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Мӑнукне ҫупӑрласа чӗркуҫҫийӗ ҫинче сиктерсе такмаклама пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Ӑна икӗ старикӗ те хӑйпе юнашар ларнӑ пек, вӗҫӗ-хӗррисӗр тарӑн шухӑшлӑ та прометейла чӑрсӑр сӑмахсемпе чӗрене ҫупӑрласа, шухӑ ҫамрӑклӑх хӑвачӗпе чуна ҫӗклентерсе, ӑслӑн та кӑмӑллӑн калаҫнӑ пек туйӑнса тӑчӗ.

ему казалось, что оба старика сидят рядом и беседуют с ним мудро и благосклонно, словами бездонной глубины и прометеевской дерзости наполняя его сердце теплотой и буйным молодым весельем.

15 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

— Итле, — терӗ Ленин, ачана хулпуҫҫийӗнчен ҫупӑрласа.

Ленин обнял мальчика за плечи и сказал: — Слушай.

2 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Стёпка мар-и? — йӗкӗт ача патне чупса пычӗ те, ӑна аллисенчен ҫупӑрласа тытрӗ.

Никак, Стёпка? — Парень подбежал к мальчику, схватил его за руки.

Стёпка // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Ни йӑпатма ӑн ҫитерейместӗп, — йӗкӗт, хӗре пилӗкӗнчен тытса, ӑна каллех хӑй еннелле сулӑнтарчӗ те, ҫурӑмӗнчен ҫупӑрласа, унӑн сылтӑм хулпуҫҫине танлӑн та ҫепӗҫҫӗн лӑпкама тытӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Андрей хӑй еннелле туртӑнакан хӗре ҫурӑмӗнчен ҫупӑрласа кӑкӑрӗ ҫумне сӗвентерчӗ те, калаҫа-калаҫа, ӑна пуҫӗнчен лӑпкама-ачашлама тапратрӗ.

Куҫарса пулӑш

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Э-э-э, эсӗ, тем йӗместӗн пулӗ те? — ачана ҫупӑрланӑ пекех хӗре хӑй ҫумне таччӑн ҫупӑрласа пӑчӑртарӗ йӗкӗт.

Куҫарса пулӑш

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӗсене манӑн юлташӑмсем пӗр харӑс каласа пыраҫҫӗ, мана пысӑк та хӗрӳ туйӑм ҫупӑрласа илчӗ, чунӑм калама ҫук савӑнса кайрӗ.

Их взволнованно читают мои друзья, и большое, горячее чувство, от которого делается светло на душе, наполняет меня…

3. Присяга сӑмахӗсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Кӗпӗрленсе тӑнӑ халӑх ылттӑн коронӑллӑ Ирод патша ҫине тинкерет, тейӗн ҫав, е качака ҫавӑтан Антон ҫине пӑхать, тейӗн; вертеп хыҫӗнче сӗрмекупӑс нӑйкӑшса янӑрать, цыган та хӑйӗн аллисемпе тутисене тиверткелесе параппан янӑратнӑ пек тӑвать, хӗвел анать акӑ, кӑнтӑрти каҫ сулхӑнӗ ӳтлӗ ял хӗрарӑмӗсен чечен хулпуҫҫийӗсемпе кӑкӑрӗсене хытӑрах ҫупӑрласа, сарӑмсӑр хӗсӗнет.

Особливо когда толпа народа, тесно сдвинувшись, глядит на царя Ирода в золотой короне или на Антона, ведущего козу; за вертепом визжит скрыпка; цыган бренчит руками по губам своим вместо барабана, а солнце заходит, и свежий холод южной ночи незаметно прижимается сильнее к свежим плечам и грудям полных хуторянок.

II сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Вӑл Костьӑна хул айӗнчен тытса борт урлӑ аялалла антарать, лере ӑна куккӑшӗ ҫупӑрласа илет те тайӑлкаласа тӑракан сак ҫине лартать.

Он берет Костю под мышки и опускает через борт вниз, там его подхватывают дядины руки и сажают на качающуюся скамейку.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Лось ҫак самантрах питне аллипе хупларӗ, кӑмӑл ҫирӗплӗхӗпе касӑлнӑскер — чӗтренет, ҫавӑнпа та ӑна типӗ тӗме ҫунтарса кӑшлакан вут пек курӑнми ҫулӑм ҫупӑрласа илчӗ.

Лось сейчас же закрыл лицо рукой, весь сотрясся, пронизанный усилием воли, и оттого невидимое пламя охватило его, как огонь, пожирающий сухой куст.

Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех