Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫунатти (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Акула чӑлхине саплать, ун ҫунатти чупать, чупать, — Роэнӑпа килӗшрӗ Гонзак.

» — Рыбы штопают чулки, пустив бегать плавники, — поддержал Гонзак Роэну.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Роэнӑна «Сӳннӗ сӑн-пит таврашӗнче акула ҫунатти чупать» йӗркесем тарӑхтарсах ячӗҫ.

Роэна возмутилась выражением: «И рыб несутся плавники вокруг угасшего лица…

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫапах пичӗ унӑн ашшӗнни пек йӑвашскер мар, сӑмса ҫунатти еплерех вылянинчен, ҫӳхе тута пӗрӗнсе-чӑмӑртанса тӑнинчен, тӗксӗм камерӑра хуран курӑнакан куҫӗ тӑрсан-тӑрсан йӑлтӑртатса илнинчен ҫынни ку хытти-хурине самаях тӳссе ҫирӗпленме ӗлкӗрнине туятӑн.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Аптрамасть пек арӑм, килӗшет Антуна: сӑнран та чиперскер — вӑтам пӳллӗ, тӑпӑл-тӑпӑл кӗлеткеллӗ, кӑшт тӑрӑхларах питлӗ, куҫ харши — чӗкеҫ ҫунатти пек, куҫӗ вара, пысӑк та чакӑрскер, пӗрре пӑхсанах ҫунтарса илет; ӗҫре-мӗнре те акӑш-макӑш правурскер — мӗне пуҫлать, ҫавӑ ӑнать ун аллинче; кӑмӑл тӗлӗшпе вара чӑн-чӑн кӑвакарчӑн, унӑн ҫӑварӗнчен хӑҫан та пулин сивӗ сӑмах тухма пултарать тесен, тупата, никам ӗненес ҫук.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пуплевӗн мӑнаҫлӑ именчӗк, тикӗс мар юххи те сӗвӗрӗлчӗ, чарлан ҫунатти пулӑсен чӗтревлӗ кӗмӗл юхӑмне ҫапӑннӑ евӗр кӗске те ҫыпӑҫуллӑ пулса тӑчӗ.

И его речь, утратив неравномерную, надменно застенчивую текучесть, стала краткой и точной, как удар чайки в струю за трепетным серебром рыб.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Самолет тискеррӗн кӗрлесе ҫӳлтен те мар иртсе каять, унӑн ҫунатти патӗнчен хура шарик ӳкет…

Самолет, свирепо ревя, проносился невысоко, от крыла его отделялся черный шарик…

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вӑл, чавсисемпе кресло ҫунатти ҫине тайӑнса, ман уммалла пӗшкӗнчӗ те, кӑшт тӗлӗннӗ пек пулса: — Эсир ухмаха ернӗ ҫын мар пулӗ? — терӗ.

Он наклонился ко мне, упираясь локтями в ручки кресла, и с оттенком некоторого любопытства спросил: — Вы — сумасшедший?

Республика королӗсенчен пӗри // Александр Алга. Горький М. Америкӑра. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 76 с. — 46–61 с.

Кӑшт тӑрсанах ун умӗнче чашка ҫине хунӑ кӑмпа, темле пулӑ, графинпа эрех, тутлӑ пӑрӑҫ, ирхинех ӑшаланӑ кӑвакал ҫунатти, ветчина, студень тата ҫӑмарта хӑпартни, чӑнласах та пилӗк ҫӑмарта сарри ҫатма ҫинче тутлӑн чӑшланӑ.

Через несколько минут перед ним стояли уже маринованные грибочки на блюдце, какая-то — тоже в маринаде — рыбка, графинчик водки, фаршированный перец, крыло холодной жареной утки, ветчина, студень и аппетитно шипела на сковороде глазунья-яичница» в пять круглых, действительно «глазастых» желтков.

XXVI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Вӗсем тӳрех юрпа витӗннӗ ҫурт ҫунатти айне кӗрсе каяҫҫӗ те ҫурт тӳпинчен кӑвак тӗтӗмпе пӗрле ҫӳлелле шӑтарса тухаҫҫӗ.

Они исчезали под кровлей, засыпанной снегом, и потом вдруг вырывались у самого конька вместе с клубами сивого дыма.

XV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Уйрӑмах ман пеккисен, ҫунатти ӳсме чарӑннӑ ҫынсен, чунне сурсах ярать вӗсен хурлӑхлӑ сасси.

Особенно, надо думать, у тех, кто знает о своих крыльях: они уже перестали расти.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Халиччен вӑл вӑхӑтран-вӑхӑта ҫӑварне карса хупма тата вӑрӑм та кӗрен чӗлхине кӑларса ассӑн сывласа илме пултарнӑ, халӗ шӑл тунисене хытӑ ҫыртрӗ, вӑхӑтра ҫӑварне кӗрсе ҫитме ӗлкӗреймен чӗлхи вӗҫӗ ҫеҫ тути айӗнче кӗрен чечек ҫунатти пек чӗтресе тӑрать.

До сих пор ему еще можно было время от времени раскрывать рот и хахать, выпуская свой длинный розовый язык, теперь же челюсти были крепко стиснуты, и только маленький кончик языка, не успевший вовремя вобраться в рот, торчал из-под губы, как розовый лепесток.

Ярик // Никита Волков. Пришвин М.М. Ярик: калавсем; вырӑсларан Н. Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1939. — 16 с. — 3–11 с.

Чылайӑшӗ чӑтаймасть, тӳсеймест ҫав асапа — тӑпра пекарканса тӗпренет, вӗл-вӗл ҫунатти унӑн шатӑрт хуҫӑлсалаплатать.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Хӗр пуҫӗ — ҫилсӗр ҫилармань, хуйхӑ ҫилӗпе ваш та ваш ҫаврӑнать унӑн ҫунатти — суйхӑ капламӗ.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Унӑн хӗрарӑмӑнни пек кӑпӑшка ҫӳҫӗсем арпашса кайнӑ; атӑ тӑхӑннӑ хӑрах ури фаэтон ҫунатти ҫинелле усӑнса аннӑ.

Пышные женские волосы его были встрепаны, одна нога, обутая в сапог, свесилась на крыло фаэтона.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Хутланса, пуҫне ҫунатти айне пытарса, попугай тӗлӗрсе ларать, вӑл ҫынсем калаҫнине те, шарманка сассине те илтмен пек туйӑнать.

Спрятав голову под крыло, попугай дремал и, как видно, не слышал ни говора людей, ни звуков шарманки.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Кӑшт инҫетерех, чакӑл ту хысакӗ хыҫӗнчен, тепӗр карапӑн арканнӑ ҫунатти тӑртанса тӑрать.

Далее, из-за гребня скалы поднималось сломанное крыло второго корабля.

Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Акӑ вӑл чӑмрӗ те ҫӗр ҫумӗнченех вӗҫет — пӗр ҫунатти аялалла, тепри — ҫӳлелле.

Вот, он нырнул и пошёл у самой земли, — одно крыло вниз, другое — вверх.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Гусев пӳрнине сӑмси ҫунатти тӗлне тытрӗ те шӑнкарчӗ.

Гусев приставил палец к ноздре, высморкался.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӗсем унтан вилӗ нӑрӑ, шӑрчӑк ҫунатти, шыври курӑк татӑкӗ, рак вӑлчи тата ҫӗрсе кайнӑ тымарсем илсе килчӗҫ.

Они принесли оттуда дохлого жука, стрекозиное крылышко, кусочек тины, зёрнышко рачьей икры и несколько гнилых корешков.

Буратино кӳлӗре пурӑнакансемпе паллашать, кунта вал тӑватӑ ылтӑн укҫа ҫухални ҫинчен пӗлет тата Тортилла тимӗр шапаран ылтӑн ҫӑраҫҫи илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Калча сип-симӗс, ачашшӑн курӑнать; ҫӗртме сухи курак ҫунатти пек хуп-хура; вӑрмансем ылтӑн тум тӑхӑннӑ, вӗсем ҫийӗн — аслӑ, вӗҫӗмсӗр сенкер пӗлӗт.

Ласковая яркозеленая озимь, черная, как вороново крыло, зябь, золото лесных полос, а надо всем — просторная, бесконечная голубизна неба.

Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех