Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Апат ҫийиччен аллуна супӑньпе ҫу!

Куҫарса пулӑш

Вӗрентеҫҫӗ // Геннадий Мальцев. Мальцев Г.С. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: кулӑшла каласем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 80 с. — 23–26 с.

«Патӑк ҫийиччен каялла чакни пархатарлӑрах. Май килсен, иксӗмӗрех тӗл пулнӑ чухне пуриншӗн те тавӑрӑп!» — шут тытрӗ те вӑл ура ҫине тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

III // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

— Вӑрлӑх тырра кӗрпе туса ҫийиччен чӗрӗрех пулмаллаччӗ-мӗн те, халӗ анасене мӗнпе шуратӑпӑр?

— Да, не надо было семенное зерно на крупу рушить. Чем теперь засевать-то станем?

Пӑлхавҫӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫук, пуҫӑма ҫийиччен Тӑшманӑма пӗтерем, Асапланса тӳсиччен Тӑхтамана… вӗлерем.

Куҫарса пулӑш

Нарспи ӗҫӗ // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Яланхи пекех, вырсарникун ирпе апат ҫийиччен, эпӗ спорт залӗнче гимнастика тӑватӑп.

В воскресенье утром, как всегда, я до завтрака занимался гимнастикой в спортивном зале.

6. Ҫӗнӗ хавхалану // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Хӗлле кунсем кӗске; хӑвӑрт тӗттӗмленет; каҫхи апат ҫийиччен чылай малтан Инҫетри урамӑн юрпа витӗннӗ лӑпкӑ сачӗсемпе пӳртсен шурӑ ҫивиттийӗсене ҫӑлтӑрсем витсе хупӑрласа илеҫҫӗ.

Зимой дни короткие; темнеет рано; задолго до ужина Дальнюю улицу, с ее тихими снежными садами и белыми крышами, обступают звезды.

Пӗлӗт ҫинчи тата ҫӗр ҫинчи явленисем // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Вӗсем ҫын виллине ҫийиччен юхакан шывра темиҫе кун тытаҫҫӗ.

Они по нескольку дней вымачивают в проточной воде трупы убитых, перед тем как съесть их.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Сыснана манӑн хам пӳлӗме илсе кайса питӗрсе лартас пулӗ; хамӑр ирхи апат ҫийиччен унта лартӑр вӑл.

— Я возьму ее к себе в комнату и запру, — говорю я, — пусть посидит, пока мы будем завтракать.

Сысна ҫури йӑли // В. Абакаев. О. Генри. Сысна ҫӳри йӑли // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 118-126 с.