Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кушак урса кайса тӑлпалама, чӑрмалама пикенчӗ, хӗре мӑйӗнчен те, питӗнчен те, аллинчен те темиҫе хут ҫӗҫӗ ҫивчӗшӗ сӗртӗннӗ пек пыра-пыра тиврӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 128–184 с.

Ҫӳҫ пӗрчи анкарӑн ҫивчӗшӗ ҫине ӳкрӗ те ҫурмаран пуртӑпа ҫапнӑ хӑрӑк йывӑҫ пекех касӑлчӗ.

Куҫарса пулӑш

Элчӗ // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Ытлах ырат-тармарӗ, ҫивчӗшӗ лаппӑшпе лекрӗ.

Не так больно, но лезвие скользнуло насквозь.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.

Ҫӗҫӗ унӑн аллинче ачан шӑвӑҫ хӗҫӗ пек курӑнать, апла пулин те ҫивчӗшӗ пирпе кантрана ҫиҫӗм хӑвӑртлӑхӗпе касса татрӗ.

Нож казался в ее руках детской жестяной саблей, тем не менее острое лезвие вспороло холст и веревки с быстротой молнии.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Унӑн аллинче ҫӗҫӗн ҫивчӗшӗ пӗрре уйӑх ҫутипе, тепре факел ҫутипе йӑлтӑртатса илет.

В руке у него был открытый нож, лезвие которого поблескивало, озаренное то луной, то факелом.

XXIX сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Пысӑк пӳрнепе ҫӗҫӗ ҫивчӗшӗ е вилка юпписем пуҫланнӑ тӗлтен тӗренмелле.

Кончиком указательного пальца можно опираться на стык ручки и острия, но не ниже.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Полк адъютанчӗ черетпе ӑна тата, хӑй пекех, пӗр тӗн тытакан ун икӗ юлташне хӗҫ ҫивчӗшӗ ҫинче тӑвар сапнӑ ҫӑкӑр татӑкӗсем пырса панӑ, ҫаксем ҫавсене алӑпа ним тӗкӗнмесӗр, ҫӑварпа кӑна илсе, хыпнӑ та ҫавӑнтах ҫисе те янӑ.

Подковой адъютант поднес поочередно ему и двум его землякам и единоверцам по куску хлеба с солью на острие шашки, и те, не касаясь хлеба руками, взяли его ртом и тут же съели.

III // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хӗҫ ҫивчӗшӗ унӑн малалла тӑсса хунӑ алли ҫумне пырса ҫапӑнчӗ, шӗвӗр пӳрни тӗпӗнчи ӳте пӗр татӑк хӑйпӑтса ывӑтрӗ.

Лезвие шашки, ударившись об его вытянутую вперед руку, сорвало лоскуток кожи у основания указательного пальца.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Сасартӑк унӑн алли аран ҫеҫ палӑракан ҫӑмӑл хускану турӗ те, эпӗ хам аллӑн ӳчӗ ҫумне, юн таппине шыракан ҫӗртен кӑшт ҫӳлерехре, ҫӗҫӗ ҫивчӗшӗ ҫӳҫентермелле сӗртӗннине туйса илтӗм.

Вдруг рука ее сделала едва заметное легкое движение, и я ощутил в мякоти руки, немного выше того места, где щупают пульс, раздражающее прикосновение острого лезвия.

V сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.