Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫерҫисем (тĕпĕ: ҫерҫи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Эпӗ чӳречене уҫрӑм та, ҫерҫисем ҫийӗнчех вӗҫсе тухса кайрӗҫ.
Я приоткрыл окошко и по одному стал выпускать взлохмаченных воробьев.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫерҫисем кӗпе айӗнче чӑтма ҫук ҫатӑлтатаҫҫӗ, ҫуначӗсемпе ман ӳте кӑтӑклаҫҫӗ, эпӗ вара, Васькӑна хаваслантарма тӑрӑшса, каҫса кайсах култӑм.
Воробьи бились под рубашкой, щекотали тело крыльями, а я смеялся, стараясь развеселить Ваську.

Хуппине кӑшт кассассӑнах, кукӑль ӑшӗнчен ӗҫкӗри ҫынсен хисепӗ чухлӗ ҫерҫисем вӗҫсе тухрӗҫ.
Из пирога, едва он был надрезан, вылетела стайка воробьев, по числу пирующих.

VII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫерҫисем унта авӑ мӗн чухлӗ сӑхса пӗтернӗ, вӑл пур — икӗ ҫырлине шеллет!..
Там воробьи вон сколько поклевали, а ему двух штучек жалко!..

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Вӗсем ҫерҫисем.
— То воробьи.

Ҫерҫисем ытларах сӑхса пӑсса пӗтернӗ…
У тебя воробьи больше поклевали…

— Мӗн шӑплантӑр, ҫерҫисем? — ыйтать Ефим Кондратьевич.
— Что притихли, воробьи? — спрашивает Ефим Кондратьевич.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Хӑш-пӗр ҫӗрте, ҫара ҫерҫисем тейӗн — аялалла-ҫӳлелле ҫунатлӑ кӳлепесем вӗҫе-вӗҫе анаҫҫӗ те ҫӗкленеҫҫӗ.
Кое где, как летучие мыши, вверх — вниз, пролетали крылатые фигуры.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫерҫисем йывӑҫсем ҫинче чӗвӗлтетсе лараҫҫӗ.
Воробьи отчаянно тараторили на кусте.

Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пылчӑк тӗмисем ҫинче ҫаралса, тӗксӗр тӑрса юлнӑ ҫерҫисем лараҫҫӗ, — вӗсене урасемпе пусса таптаса вӗлерес пулсан та, вӗсем вӗҫсе каяймаҫҫӗ…
На кочках грязи сидели общипанные воробьи, — они не улетали — хоть дави их ногами…

Буратино Ухмахсен Ҫӗршывне пырса лекет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ҫынсем ҫинче те вӗсем ҫерҫисем пекех хыпаланни палӑрать.
И в людях заметна воробьиная суетливость.

XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Арестантски площадьре юр кайнӑ вырӑнсенче ҫерҫисем савӑнӑҫлӑн сиккелесе ҫӳреҫҫӗ.
На проталинах Арестантской площади весело прыгают воробьи.

Койкӑсем тупӑксем пек туйӑнаҫҫӗ, сӑмсисене ҫӳлелле тӑратса выртакан чирлӗ ҫынсем вилӗ ҫерҫисем майлӑ.
Койки напоминали гробы, больные, лёжа кверху носами, были похожи на мёртвых воробьёв.

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫерҫисем пушӑ валашкасем ҫине чӗвӗлтетсе вӗҫсе анаҫҫӗ, сыснасем патне кӗре-кӗре каяҫҫӗ, анчах Йованран хӑраса сысна витинчен вӗҫсе тухаҫҫӗ те ҫатан ҫине кайса лараҫҫӗ.
Воробьи, галдя, бросались на пустые корыта, влетали к свиньям и, испугавшись Йована, бросались назад к плетню.

22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Чавкасемпе ҫерҫисем сысна вити тӑррине кӗтӗвӗ-кӗтӗвӗпе вӗҫсе пыраҫҫӗ.
К хлеву стаями слетались галки и воробьи.

Чӳречерен хула шавлани, ҫурт умӗнчи пӗчӗк садра ҫерҫисем чӗвӗлтетни илтӗнет.
Из окна слышался городской шум и чиликанье воробьев в палисаднике.

II сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫерҫисем чӑнах та ҫук ӗнтӗ.
Воробьев, правда, не видно.

Вӗри ҫӑл // Хӗветӗр Уяр. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 8–15 с.

Ҫерҫисем чуль ҫерҫисем те чӑтаймаҫҫӗ — нӳрӗпе вӗсен тӗкӗ тӑкӑнать.
Воробьи и те не выдерживают — от сырости у них перья не держатся.

Пионерсем патакпа персе хӑратнӑ ҫерҫисем пекех тапса сикрӗҫ.
Пионеры сорвались с места, словно воробьи, по которым выстрелили из рогатки.

30 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ниҫта кайса кӗрейми чӗриклетеҫҫӗ ҫерҫисем бульварсемпе скверсенче.
Вовсю чирикали воробьи на бульварах и в скверах.

Ялан кӗрешӳре // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика