Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫын сăмах пирĕн базăра пур.
Ҫын (тĕпĕ: ҫын) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пулас пӑлхавӑн вӑрттӑнлӑхӗ тинех вӑрттӑн пулма чарӑнчӗ; ҫавна хӑлхасӑр ҫын та илтет.

Тайна предстоящего восстания перестала быть тайной; о нем и глухие слыхали.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрӗ сӑлтавсӑр-мӗнсӗр кулнине вӑл ахаль те чӑтма пултараймасть; савӑк хӗрӗ ашшӗне хуман, ашшӗ унӑн ялан салху та сӳрӗк ҫӳрекен ҫын.

Он не выносил смеха дочери, — слишком уж часто и беспричинно она смеялась: веселая Гинка характером вышла не в отца, который был всегда хмур и угрюм.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Камччӗ вӑл? — ыйтрӗ Кандов, каякан ҫамрӑк ҫын еннелле пӑхса.

— Кто это был? — спросил Кандов, глядя вслед уходящему юноше.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӳрт патнелле пӗр илемлӗ ҫамрӑк ҫын килни курӑнса кайрӗ, тумӗ-ҫийӗ чипер, французла майлӑ тумланнӑ.

К дому подходил красивый белолицый юноша, одетый довольно хорошо и по французской моде.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эппин Кандов революци идейине парӑннӑ ҫын иккен, вӑл ӑна шанса ӗҫлет.

И берется совершить этот кровавый подвиг с величайшим риском для себя, чтобы доказать свою преданность идее, в которую теперь поверил.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав телейсӗр ҫын хӑйӗн йӗркесӗр хӑтланчӑшӗпе ҫывӑх ҫыннине сутасси ҫинчен пӗлмен те.

Несчастный, он не понимал, что своими ужимками совершает предательство.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пӗр ҫын кӑна, вӑл та пулин хамӑр хушӑра.

— Именно один, и он среди нас.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ман шутпа, айӑпли пӗр ҫын кӑна.

— По-моему, виноват один человек!

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Дипломлӑ ҫынран ҫын пуласса ан та кӗт…

— От человека с дипломом не жди человечности…

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ӑна пӗлетӗп-ха, мӗнле ҫын вӑл тетӗп?

— Это я знаю, но что он за человек?

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав ӗҫе пикенсе тытӑннипе тухтӑр хӑйӗн чунне кантарчӗ, ҫавна пула ӳсӗр ҫын хӑйӗн хуйхи-суйхине эрехре путарнӑ пек, вӑл та хӗрӳ ӗҫре кӑмӑлне йӑпатрӗ.

Целиком поглощенный его, доктор находил в ней забвение, в опьянении этой работой он становился нечувствительным к душевным мукам, как пьяница, который топит горе в вине.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Революци хатӗрлекен ҫын ыттине пӗтӗмпе манса каять…

Кто готовит революцию, тот обо всем забывает…

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тигр тытма каякан ҫын ӑманпа чӑрманса тӑмасть…

Кто идет убивать тигра, тому не до червяка…

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл мӗнле ҫын иккенне хӑвах пӗлетӗн-ҫке…

Ты же знаешь, что это за упрямец…

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ак мӗнле ҫын вӑл!

Вот какой он!

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Соколов тухтӑр патне халь пӗртен пӑр чирлӗ ҫын кӑна ҫаплах ҫӳреме хӑять-ха.

Только один больной все еще осмеливался посещать доктора Соколова.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӗлӗкхи пекех илемлӗ те уҫӑ кӑмӑллӑ пит-куҫӗ туртӑннӑ, кӑштах шуралнӑ та, халӗ вӑл йывӑр чир хыҫҫӑн сывалнӑ ҫын пек.

Лицо его, по-прежнему красивое и добродушное, осунулось, побледнело и походило на лицо выздоравливающего больного.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Маркопа Мичо иккӗш те хӑйсемшӗн вӑрттӑн тӑрӑшакан ҫын мӗнле пысӑк улшӑну кӑтартнине пӗлмесӗр юлчӗҫ.

Оба поручителя и не знали, что у них есть союзник, который помог им добиться успеха.

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов паттӑртан ҫапла майпа чи асап чӑтса курнӑ ҫын пулса тӑчӗ, ӗнтӗ ӑна таса атте теменни кӑна юлчӗ.

Из героя Огнянов превратился в мученика, чуть ли не в святого.

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Муратлийский ҫак мелник хӑйне мӗнле аван пӑхнине каласа панӑ, Стара-планинара ҫӳренӗ хыҫҫӑн ӑна тӑванла йышӑнакансенчӗн ҫак старик пӗрремӗш ҫын пулнӑ имӗш.

И Муратлийский с чувством рассказал о том, как хорошо его принял мельник, ведь с тех пор как он начал скитаться по Стара-планине, это был первый человек, отнесшийся к нему по-братски.

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех