Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

янтравлӑ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ хӗвеле темле ӑраснах юрататӑп, унӑн ячӗ те, ятӗнчи тутлӑ сасӑсем те, вӗсенче пытанса тӑракан янтравлӑ сасӑ та ман кӑмӑла каять; куҫа хупса, пите вӗри пайӑрка патнелле тытма юрататӑп, ҫав пайӑрка хӳме ҫурӑкӗ витӗр е туратсем витӗр хӗс пек тухнӑ чух эпӗ ӑна алӑ тупанӗ ҫине тытма юрататӑп.

Я как-то особенно люблю солнце, мне нравится самое имя его, сладкие звуки имени, звон, скрытый в них; люблю, закрыв глаза, подставить лицо горячему лучу, поймать его на ладонь руки, когда он проходит мечом сквозь щель забора или между ветвей.

VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Унӑн савӑнӑҫ сасси нихӑҫан та хальхи пек янтравлӑ пулманччӗ.

Никогда ещё крик радости не был громче этого.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл мана йӑпатасшӑн пулчӗ; эпӗ хам та капланса килнӗ кӑмӑла сирсе яма шутларӑм: ку куна эпир пит те янтравлӑ, пит те хӗрӳллӗн ирттертӗмӗр.

Он хотел меня развеселить; я думал себя рассеять: мы провели день шумно и буйно.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк. Арӗслени // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех