Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юрӑ сăмах пирĕн базăра пур.
юрӑ (тĕпĕ: юрӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Тӗлӗнмелле ҫынсенчен, — шухӑшларӗ Борис, — юрӑ, юрӑ

Куҫарса пулӑш

II // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 87–108 с.

Кайӑк юрри, ҫын сасси Ян-ян ярать таврана, Ҫуркуннехи хавас юрӑ Килсе кӗрет хӑлхана.

Куҫарса пулӑш

Силпи ялӗнче // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Ак юрӑ чарӑнчӗ, пӗр-ик минут хӗрсем нимле юрӑ пуҫлама аптраса тӑчӗҫ курӑнать.

Куҫарса пулӑш

XXVI // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Хӗрсем пӗр юрӑ хыҫҫӑн тепӗр юрӑ пуҫлаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

XXVI // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Сасартӑк Ятман хӑлхине тепӗр юрӑ, таҫтан аякран килекен юрӑ кӗрсе кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

XXVI // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Каҫмаран аяларах ачасем ҫырма ик айкипе пӗве тума тытӑннӑ, варрине пӗвене вӑй ҫитереймен те, унтан шыв валак ҫинчи пек сиксе юхать, вӑл хытӑ шавламасть, таврара темле пӑртак хурлӑхлӑрах юрӑ янӑранӑ пек илтӗнсе тӑрать, юррин сӑмахӗсем те ҫук, кӗвви ҫеҫ пӗр чарӑнмасӑр янрать.

Куҫарса пулӑш

XXVI // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Ку Ахтупай пӗлекен юрӑ, ҫара каякансен юрри пулчӗ.

Куҫарса пулӑш

10. Чӗре суранӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Анчах вӗсен юрри янрасах каймасть: чугун плитасем ҫинче таканлатнӑ лашасем час-часах тӗпӗртетни тата пӑрахут шыва шӑпӑртаттарни пусарать юрӑ илемне.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ҫапла ӗнтӗ, эпӗ юрласа пӗтермен юрӑ варринчен тухрӑм, юрӑ вара — тунсӑхпа тата юратупа ҫыхӑннӑ ытти мӗн пурри пекех, тата ҫав хӗр — Молли йышши селӗм-чечен ухӑ йӗппи сӑнарӗпе — ытарайми, ҫав тери кӑмӑллӑ.

Итак, я вышел на середине недопетой песни, начинавшей действовать обаятельно, как все, связанное с тоской и любовью, да еще в лице такой прелестной стрелы, как та девушка, Молли.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Манра юрӑ пур — манӑн юрӑ!

У меня есть песня — моя песня.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Пирӗн сӑвӑҫ, пирӗн юрӑ ӑсти, партизансене ҫӗнӗ совет юррисене юрлама вӗрентекен Гриша Шмуйловский те пӗтрӗ.

Погиб Гриша Шмуйловский, наш поэт, наш запевала, научивший партизан новым советским песням.

Ҫӗнӗ лагерьте // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Шыва пароход ураписен хӑмисем ҫапни илтӗнет, баржӑсен караванӗ ҫинче матроссем кашкӑрла ӳлеҫҫӗ, таҫта йывӑр мӑлатук тимӗр ҫине ҫапать, кичемлӗн юрӑ тӑсӑлать, — такамӑн чунӗ хуллен кӑна йӑсӑрланать, — ҫав юрӑран чун ҫине кӗл пек хурлӑх ҫуса тӑкӑнать.

Глухо бьют по воде плицы колёс пароходов, надсадно, волками воют матросы на караване барж, где-то бьёт молот по железу, заунывно тянется песня, тихонько тлеет чья-то душа, — от песни на сердце пеплом ложится грусть.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Вӑл юрӑ ҫав тери вӑрӑм, нимӗнле юрӑ ӑсти те ӑна вӗҫне ҫитиччен юрлама чӑтаймастчӗ, хӑйӗн чӑтӑмлӑхӗ мӗнчула ҫитнӗ таран ҫеҫ тӑсатчӗ.

Она была так длинна, что ни один певец не мог пропеть ее всю и тянул до тех пор, пока у него хватало терпения.

XXIII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Ку каҫхине ҫак юрӑ доктор Ливсишӗн ҫеҫ ҫӗнӗ япала пулчӗ, анчах ку юрӑ унӑн кӑмӑлне кайманнине сисрӗм.

В этот вечер она была новостью только для доктора Ливси и, как я заметил, не произвела на него приятного впечатления.

I сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Ҫав кун вӗсем пӑрахут ҫинче музыка оркестрӗпе катаччи чупнӑ, шампански ӗҫнӗ, пурте калама ҫук ӳсӗр пулнӑ Саша, темӗнле, халиччен илтмен тӗлӗнмелле хурлӑхлӑ юрӑ юрланӑ; Фома, ун юррине итлесе, ача пек татӑлса йӗнӗ.

В этот день они катались на пароходе с оркестром музыки, пили шампанское и все страшно напились, Саша пела какую-то особенную, удивительно грустную песню, и Фома плакал, как ребенок, растроганный пением.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Юрлакансем патӗнчен шартах чакса, Фома вӗсем ҫине сехӗрленнӗ пекех пӑхса тӑнӑ, юрӑ ун кӑкӑрне сиксе вӗрекен хум евӗр капланса кӗнӗ, юрӑри хуйхӑн урнӑ вӑйӗ унӑн чӗрине ыраттарса хӗстернӗ.

Отшатнувшись от певцов, Фома смотрел на них с чувством, близким испугу, песня кипящей волной вливалась ему в грудь, и бешеная сила тоски, вложенная в нее, до боли сжимала ему сердце.

VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Мӗншӗн тесен, — терӗ председатель, — хӑй вулас текен сӑвӑран вӑл юрӑ хывнӑ, юрри ун юлташӗсене килӗшнипе вӗсем ӑна хорпа юрлаҫҫӗ.

— Потому что, — ответил председатель, — то стихотворение, которое он хочет прочесть, он сам переложил на музыку и оно так понравилось его землякам, что они поют его хором.

«Тӗттӗм ту ҫынни» // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Кӑнтӑр кунӗсенче ҫав юрӑ хӑш вырӑнта ытларах янӑрать, ҫав вырӑнта каҫсерен тӑшман пирӗн вӑя ытларах ытларах туйса илет, мӗншӗн тесен пирӗн партизансен йӑли ҫапла: кӑнтӑрла юрӑ, каҫхине ҫапӑҫу.

И всюду, где днём раздавалась эта песня, ночью враг испытывал на себе богатырскую руку партизан, потому что у нас порядок такой: днём песня, ночью бой.

Карпат ҫине похода! // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Камерӑри ҫамрӑксене юрӑсем юрлама вӗрентнӗ вӑл, хӑй юрӑ пуҫлаканӗ пулнӑ:

Молодёжь в камере он учил петь песни, сам запевал первый:

Ку — вӑл пулнӑ // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Пурте шавласа картишне чупса тухрӗҫ те, вара унта юрӑ хыҫҫӑн юрӑ янраса тӑчӗ…

Шумной ватагой выбежали во двор, и началась песня за песней…

Анлӑ ҫул // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех