Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ытларах сăмах пирĕн базăра пур.
ытларах (тĕпĕ: ытларах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унта вӑл ытларах партизансене хирӗҫ кӗрешме егерски икӗ дивизие куҫарасси ҫинчен ҫырчӗ.

Главное место в нем он отводил переброске двух егерских дивизий для борьбы с партизанами.

XX сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Пушӑ пӳртре вутӑ ытларах пӗтет…

В пустой избе дров больше идет…

XIX сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ҫын сахал ҫӳрекен ҫул тӑрӑх иккӗн пыраҫҫӗ: пӗри-имшер те шуранка питлӗ ҫамрӑк ача, тепри тата унран та ытларах имшеркке хӗрарӑм.

По малоезженой и пустынной дороге шли двое: подросток с худым, бледным лицом и женщина, еще более изможденная, чем мальчик.

XVIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ленька салтаксем мӗн калаҫнине тимлӗн итлерӗ: ҫак пурнӑҫ курнӑ, опытлӑ салтак ӑна пуринчен те ытларах килӗшрӗ.

Ленька прислушивался к разговору; и ему все больше нравился этот, видно, опытный, смекалистый солдат.

XVI сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Тӗрӗсрех каласан, вӑл утнинчен ытларах йӑпшӑнса ҫӳрет, пӗтӗмӗшпе илсен, вӑл кушак евӗрлӗрех туйӑнать.

Впрочем, он более крался, чем ходил, и таки вообще смахивал на кошку.

Кантур // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 128–147 с.

Ӑна килӗшетӗн пулсан — тата ытларах парать…

Угодишь ему — еще больше даст…

Кантур // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 128–147 с.

— Мӗн вара, купецсем патӗнче шалу ытларах тӳлеҫҫӗ-им?

— А что, разве купцы жалованья больше назначают?

Кантур // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 128–147 с.

Земский Федосеич вӗсем патӗнче хӗрсе кайсах темӗн хӑтланать, эпир сарайӗнче ытларах тытӑнса тӑнӑ пулсан, тен, вӑл вӗсене ӳкӗтлесе ӑсатса яма ӗлкӗрнӗ пулӗччӗ, анчах пире курсанах вӑл пӗр вырӑнта чарӑнчӗ те ҫын пек тӑсӑлса тӑчӗ.

Земский Федосеич усердно хлопотал около них и, вероятно, успел бы уговорить их удалиться, если б мы замешкались в сарае, но, увидев нас, он вытянулся в струнку и замер на месте.

Бурмистр // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 113–127 с.

Ҫак самантра Софрон калаҫма чарӑнчӗ, татах тепӗр хут хавхаланнӑ пек, улпут ҫине пӑхса илчӗ (унсӑр пуҫне, эрехӗ хӑйӗн ӗҫнех тӑвать), улпутран татах тепӗр хут аллине ыйтрӗ те, малтанхинчен те ытларах нӑйкӑшма тытӑнчӗ:

Тут Софрон помолчал, поглядел на барина и, как бы снова увлеченный порывом чувства (притом же и хмель брал свое), в другой раз попросил руки и запел пуще прежнего:

Бурмистр // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 113–127 с.

Вӑл хӑйне тӗлӗнмелле ҫав тери типтерлӗн тыткалать, кушак пекех асӑрхануллӑ, ҫуралнӑранпа та вара нимӗнле пӳтсӗр ӗҫе те хутшӑнса курман; анчах та май килнӗ чухне хӑйне палӑртма, хӑравҫӑна тата та ытларах хӑратма е пӳлсе лартма юратать.

Он удивительно хорошо себя держит, осторожен, как кошка, и ни в какую историю замешан отроду не бывал, хотя при случае дать себя знать и робкого человека озадачить и срезать любит.

Бурмистр // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 113–127 с.

Тӗрӗссипе каласан, эпӗ хамӑн йыттӑмран ытларах Касьян ҫине пӑхса пыратӑп.

Я, признаюсь, больше глядел на Касьяна, чем на свою собаку.

Илемлӗ Хӗҫри Касьян // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 92–112 с.

Ку самантчен вӑл манран ытларах тӗлӗрсе пыратчӗ.

До этого мгновения еще крепче дремавшего, чем я.

Илемлӗ Хӗҫри Касьян // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 92–112 с.

Тупасенчен пенӗ сасӑсем кунтан-кун ытларах та ытларах вӑйланса пычӗҫ, тепӗр чухнӗ тата пулемётсенчен пенӗ сасӑсем те илтӗнчӗҫ.

Но день за днем шла артиллерийская перестрелка, иногда доносилась даже пулеметная стрельба.

XV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ун куҫ айӗнчи тӑртанчӑкӗсем ытти чухнехинчен ытларах палӑрса тӑраҫҫӗ.

По утрам отеки под глазами выделялись еще сильнее.

XV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ленька лашана мӗн вӑй ҫитнӗ таран малалла туртрӗ, анчах ахаль те хытӑ ывӑнса ҫитнӗ лаша ыратакан ури ҫине ытларах та ытларах таянса пыма пуҫларӗ.

Ленька со всей силой тянул за собой коня, но конь, видимо оступившись, начал сальнее припадать на раненую ногу.

XII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Эпӗ дворянсем хушшинче ытларах улшӑну пулнине асӑрхатӑп.

Особенно в дворянах вижу я перемену большую.

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

— Вӑл яланах ҫавӑн пек ӗнтӗ: ҫын вӑл хӑй мӗн чухлӗ пӗчӗкрех, сӑмсине ҫавӑн чухлӗ ытларах каҫӑртать.

— Да оно всегда так бывает: кто сам мелко плавает, тот и задирает.

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

Кама хӑй кӗрешсе ҫӗнтерет — ӑна парне парать, хӑйне кам кӗрешсе ҫӗнтерет — ӑна вара, тата та ытларах парне парать те, тутаранах тытса чуптӑвать…

Кого поборет — наградит; а коли кто его поборет — задарит вовсе и в губы поцелует…

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

Еркӗнӗсене ытларах ахаль ҫын хӗрӗсенчен суйласа илетчӗ.

И ведь все больше из низкого сословия выбирал.

Кӗрен шыв // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 29–38 с.

Ташлама пуҫласан вара — тул ҫутӑличчен ташлатчӗҫ, пуринчен ытларах лаклсез-матрадура ташша ташлатчӗҫ…

Плясать пустятся — до зари пляшут, и все больше лакосез-матрадура…

Кӗрен шыв // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 29–38 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех