Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыйхӑпа (тĕпĕ: ыйхӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Гент йывӑр ыйхӑпа ҫывӑрать, анчах нумай вӑхӑт мар.

Гент спал недолго тяжелым сном.

XI. Вӗлерме хӑтланни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Унӑн ҫывӑрса каяс килет, — тертленес мар йӳтӗмпе, тарӑн ыйхӑпа, нумайлӑха.

Ему хотелось уснуть, — надолго и крепко, чтобы не страдать.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Ӑна ыйхӑпа чӑнлӑх хутӑшӗпе мӗншӗн пӑсас?

Зачем портить его смесью сна с действительностью?

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Тӗлӗнмеллерех, вичкӗн, ҫиҫӗм йӑлтӑртатӑвӗ пек ҫутӑ аромат мана чӗремрен перӗнчӗ; анчах ҫил хӗвел анӑҫӗнчен пырса ҫатлаттарчӗ — кирдиф тата тимӗр шӑршипе; ҫил ман еннелле хӑйӗн ҫурҫӗр сӑн-питне ҫавӑрчӗ, тӳпери тӗрлӗ тӗслӗ вӑйӑ ҫутинче капмар кӑвак пӑр чӗрӗлӗхӗпе ытамларӗ; юлашкинчен, там-тамӑн уҫӑмсӑр тата мӑран сасси евӗр, хӗвел тухӑҫ ҫил авӑкӗ питӗмрен ыйхӑпа тата пылак ӗнтӗркевпе ӑнтӑлса ҫапӑнчӗ.

Странный, резкий и яркий, как блеск молнии, аромат коснулся моего сердца; но ветер ударил с запада, дыша кардифом и железом; ветер повернул ко мне свое северное лицо, облив свежестью громадного голубого льда в свете небесной разноцветной игры; наконец, подобный медлительному и глухому удару там-тама, восточный порыв хлынул в лицо сном и сладким оцепенением.

Уы-Фью-Эой ҫул ҫӳревҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 377–380 с.

Улатӑра кайнӑ та килнӗ чухне пулса иртнине татах та татах аса илсе, ҫав вӑхӑтрах пуҫа ҫавӑракан шухӑш-ӗмӗтпе айкашса выртса, Ванькка кӑвак ҫутӑлла кӑна канӑҫсӑр ыйхӑпа тӗлӗрсе кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ассоль курӑк ӑшне выртрӗ, рехетлӗн куҫне хупрӗ, тутлӑн анасларӗ те ҫывӑрса кайрӗ — нимӗн шухӑшсӑр, нимӗнле тӗлӗк тӗлленмесӗр, — ҫамрӑк мӑйӑр пек ҫирӗп, чӑн-чӑн ыйхӑпа.

Ассоль легла на траву, зевнула и, блаженно закрыв глаза, уснула — по-настоящему, крепким, как молодой орех, сном, без заботы и сновидений.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Инҫетре, Донец улӑхӗнче, хирти вӗри сывлӑш хумӗсем хыҫӗнчен ыйхӑпа тӗлӗрнӗ пек канлӗн сарӑлса ларакан Гундоровски станицин пирамидла тополӗсем, сад-пахчийӗсем тата шурӑ чиркӗвӗ курӑнма пуҫларӗҫ.

Вдали за волнами степного жара показались пирамидальные тополя, сады, белая церковь станицы Гундоровской, мирно, казалось, дремлющей на берегу Донца.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Кӗҫех Зиновьев йывӑр ыйхӑпа ҫывӑрса кайрӗ.

Вскоре Зиновьев заснул тяжелым сном.

18 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Хӑй вӑл Кремле вырӑнаҫнӑ та ҫӗнтерекен пек тутлӑ ыйхӑпа ҫывӑрса кайнӑ.

Сам он поселился в Кремле и спокойно уснул сном победителя.

IV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Пӑчах тӗттӗм пулса ҫитсен, Коля Казакова пӗр килкартишне ертсе пынӑ, унта вара, утӑ ҫинче, унччен икӗ ҫӗр ҫывӑрман партизан паттӑрла ыйхӑпа ҫывӑрса кайнӑ.

Когда совсем стемнело, Коля привел Казакова в какой-то двор, и там на сеновале партизан, не спавший две ночи перед тем, заснул богатырским сном.

Пӗчӗк Коля // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Пӗчӗк арҫын ача — карчӑкӑн ачин ачи, нимӗнле вӑрҫӑ та пулман пек, тутлӑ ыйхӑпа ҫывӑрнӑ.

и маленький мальчик, её внук, который спал так блаженно, как будто никакой войны и в помине нет.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Кашта ҫинче ларакан чӑх ыйхӑпа сасӑ кӑларнӑ та чарӑннӑ.

Курица сонно забормотала и смолкла.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Вӑл кӑмака ҫинчен шуса анчӗ те, ыйхӑпа йывӑрланнӑскер, урайӗнче сулкаланса утса иртрӗ.

Она соскользнула с печи и, разморенная сном, пошатываясь, прошла по избе.

XXV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Кӑмака ҫинче ыйхӑпа тӑртаннӑ питлӗ ачасем курӑнчӗҫ.

На печке мелькнули заспанные лица проснувшихся ребят.

XVIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ҫутҫанталӑкри япаласем пурте ирхи тутлӑ ыйхӑпа хускалмасӑр ҫывӑраҫҫӗ.

Все спало крепким, неподвижным, передрассветным сном.

Бежин ҫаранӗ // Ярукка Сантри. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 71–91 с.

Ыйхӑпа шыҫӑнса лапӑстиленсе кайнӑскер, ҫӳҫ-пуҫне туракаларӗ те крыльца ҫине тухса тӑчӗ, хӗвел хӗртсе пӑхнӑ пирки, куҫӗсене хӗскелесе илчӗ.

Заспанный и неопрятный, да, почесываясь, вышел на крыльцо и сощурился от яркого солнца.

IX сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Хӑвӑрах лайӑх шутлӑр-ха ӗнтӗ: Арсентий Петрович ӗлӗк мӗншӗн хулӑ пӗтӗрнӗ ҫӗрте ӗҫленӗ мӗншӗн вӑл аллисене хӑпартса кӑларнӑ, ӑна, ыйхӑпа суптӑрканӑскере, ыраш пучахӗсем питрен мӗншӗн ҫапа-ҫапа илнӗ, мӗншӗн тата халӗ Леня Голиков авалхи патшасен керменӗсене ирӗклӗнех кӗрсе курма пултарать?

Подумайте как следует сами, почему Арсентий Петрович работал прутомятом, набивал кровяные мозоли, почему его сонного хлестали ржаные колосья, а Голиков Леня в таком же возрасте ходит запросто в бывший царский дворец, почему?

VI сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Эсӗ, ыйхӑпа суптӑрканӑ пирки, ҫул ҫинчен пӑрӑнса кайнӑ та, сана тулли пучахсем питрен ҫапаҫҫӗ.

С дороги-то сошел в нее, колосья по щекам и колотят.

VI сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Пахчаҫӑ тутлӑ ыйхӑпа ҫывӑрнине курать те ҫӗлен ун ҫивиттийӗ айне шӑвӑнса кӗрет, «эпӗ сӑхсанах, вӑл ыйхӑран вӑранать те мана патакпа ҫапса вӗлерме пултарать. Ман тӑшман пӗттӗр, анчах хам чӗрӗ юлас тесен, мӗнле тумалла-ши», — тесе шухӑшлать.

Увидела змея, что садовник крепко спит, заползла к нему под одеяло и стала думать: «Если я его укушу, он проснется и убьет меня палкой. Как бы мне так ухитриться, чтоб и врага погубить и самой в живых остаться!»

Пахчаҫӑ, ҫӗлен тата упа ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Паян эп урайӗнче ракшас виллине тупрӑм, унӑн вырӑнӗ ҫинче темӗнле ырӑ кӑмӑллӑ виҫӗ ҫамрӑк канлӗ ыйхӑпа ҫывӑраҫҫӗ, — тесе пӗлтернӗ вӑл патшана.

Сегодня я нашел ракшаса мертвым, на полу; а на его ложе спокойным сном почивают какие-то трое благородных юношей.

Пӗр патша ывӑлӗпе патша хӗрӗ Гуландаз ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех