Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шкул хапхи умӗнче ҫамрӑксем пӗтӗҫрӗҫ те пӗр-пӗрне сывпуллашу каҫӗнче мӗн каламасӑр юлнине юркаларӗҫ, сӑмах айне пулнӑ сӑмахӗсене «сӑмах пачӗҫ», тӑрламасӑр юлнӑ кӑтӑкла шӳчӗсене тӑрларӗҫ, хӑшӗ-пӗри ыттисемпе хӑйӗн адресӗпе ылмашӑнчӗ, япшар чӗлхеллисем пӗр-пӗрне яланах асра тытса пурӑнма, «ҫавра» датӑсенче каллех пухӑнса уявлама чӗнсе тӗрӗлтетрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

— Акӑ мӗн сӗнетӗп, — пиратсен куллипе шӳчӗсене пӑхмасӑр тӑсрӗ Аян, — паян саланмалла та ыран пухӑнмалла.

— Я предлагаю, — не обращая внимания на смех и шутки пиратов, продолжал Аян, — разойтись сегодня и сойтись завтра.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑл каланӑ шӳтсенчен пӗрне те илтмесӗр хӑварас мар тесе, кофейнӗри ҫынсем шӑпланса ларнӑ, кайран вара ун шӳчӗсене пӗтӗм Лондонӗпе сарса ҫӳренӗ.

что посетители кофейни замолкали, чтобы не проронить ни одной его шутки, которые затем разносились по всему Лондону.

1 // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с. — 335–353 с.

Анчах Черныш халӗ Сагайдӑн шӳчӗсене хирӗҫ нимӗн те ответлемерӗ.

Но Черныш сейчас был глух к шуткам Сагайды.

XVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ун пек чух эп ӑна юри хам Ромка Каштанпа кинона кайни ҫинчен ҫырса пӗлтеретӗп, Ромкӑн хӑш-пӗр шӳчӗсене ҫырӑва кӳртетӗп.

Тогда я ему нарочно описывала, как мы ходили в кино вдвоем с Ромкой Каштаном и как смешно Ромка шутил.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

«Радиоитлекен 36 ҫул хушши унӑн сассине куллен илтсе тӑнӑран ӑна тӑван пек туйнӑ. Тивӗҫлӗ канӑва вунӑ ҫул каяллах тухнӑ пулин те, канӑҫсӑр журналист илӗм-тилӗм, ҫутӑлнӑ-ҫутӑлман пуринчен малтан ӗҫе ҫитетчӗ. Кунӗн-ҫӗрӗн хыпар кӑларӑмӗсем хатӗрлесе эфира кӑларнисӗр пуҫне «Здоровье», «Юхма енӗм — Патӑрьел», «Права потребителя», «Хамӑр ял» радиоярӑмсем ертсе пыратчӗ. Кашни самантра шӳтлемелли тупатчӗ, шӳчӗсене ҫийӗнчех сӑвӑлла кӗвӗлесе калама ӑстаччӗ…» — аса илет журналист пурнӑҫне Марина Карягина.

«Радиослушатель, который в течение 36 лет слушал его голос, считал его за близкого человека. Хоть и вышел на пенсию десять лет назад, хлопотливый журналист на работу приходил с самым рассветом, как только светало. Кроме подготовки днем и ночью новостных выпусков также вел радиовыпуски «Здоровье», «Юхма енӗм — Патӑрьел», «Права потребителя», «Хамӑр ял». В любой момент находил место для шуток, был мастером сразу же эти шутки переложить на стихотворный лад...», — вспомнила жизнь журналиста Марина Карягина.

Иван Перов ҫут тӗнчерен уйрӑлса кайнӑ // Аҫтахар Плотников. http://chuvash.org/news/12957.html