Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗреҫҫӗ (тĕпĕ: чӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсене никам та нимӗнле медицина пулӑшӑвӗ те паман, вӗсем суранӗсене ҫыхма хӑйсен кӗписене чӗреҫҫӗ.

Никто не оказывал им никакой медицинской помощи, и они разрывали на бинты свои рубашки.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Прожекторсем ӑна урлӑ та пирлӗ чӗреҫҫӗ.

Лучи прожекторов исчертили его.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вилнӗ паттӑрсен тӑванӗсемпе юлташӗсем хӑйсен ҫинчи кӗписене ҫураҫҫӗ, чӑмӑрӗсемпе кӑкӑрӗсене ҫапаҫҫӗ, пичӗсемпе хулпуҫҫийӗсене шапа хуранӗсемпе чӗреҫҫӗ.

Родные и друзья павших воинов раздирали на себе одежды, били себя кулаками в грудь, царапали себе лица и плечи острыми ракушками.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Туратсем унӑн шурӑ пичӗпе хулпӳҫҫийӗсене чӗреҫҫӗ; сӳтӗлсе кайнӑ ҫивӗтӗсене ҫил лӑскать; кӗрхи ҫулҫӑсем кӑшӑлтатаҫҫӗ ун ури айӗнче, — ним ҫине те пӑхмасть вӑл.

Острые сучья царапают белое лицо и плеча; ветер треплет расплетенные косы; давние листья шумят под ногами ее — ни на что не глядит она.

XIII // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех