Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӑмӑрне (тĕпĕ: чӑмӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лось вилекенӗн хытма-сивӗнме пуҫланӑ чӑмӑрне уҫрӗ те ал тупанӗ ҫинчен пӗчӗк хут татки илчӗ.

Лось разжал коченеющий кулачек умирающего, отодрал от ладони записочку.

Лось Гусева пулӑшма васкать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл пӗчӗк чӑмӑрне уҫрӗ.

Она разжала кулачок.

Ӑрӑм-сурӑм (тухату) // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл тӑпра ҫине тӗллесе кӑтартрӗ, ҫӗр чӑмӑрне ытамланӑн аллисене сарса хучӗ.

Он указал на почву, развёл руками, как бы обхватывая шар:

Марсиансем // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Катюшӑн сарӑ, ахаль ҫӳҫлӗ пуҫне, хӗвелпе пиҫсе хӑмӑрланнӑ ӳчӗпе кӗпи хушшинчи ҫутӑ йӑрӑма, Катюшӑн пит ҫӑмартинчен тӗревленнӗ, вӑрӑм туна ҫыртнипе шыҫнӑ чӑмӑрне тӗсет.

Поглядывает на русую, простоволосую голову Катюши, на загорелое плечо со светлой полоской кожи между загаром и платьем, на Катюшин, с укусом комара, кулачок, подперевший щёку.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Вӑт, капла каҫса та кайрӗ, — ыратакан сылтӑм алӑ чӑмӑрне сулахай алӑ лаппипе лӑплантарса сӑтӑрчӗ Никандр.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Ах, палачсем! — тарӑхсах кӑшкӑрса ячӗ Бикмуш мучи, чӑмӑрне пӑчӑртаса.

— Ох, звери! — глухо проговорил дед Бикмуш, сжимая кулаки.

II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ватӑ салтак хӑйӗн темӗн пысӑкӑш чӑмӑрне сулласа кӑтартрӗ.

И старый солдат потряс огромным своим кулаком.

XIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ҫылӑхлӑ ҫӗр чӑмӑрне пушмак кӗлисемпе кӑна перӗнсе тӑрать тейӗн, кӑмӑлӗ килтӗр ҫеҫ — хуть хӑш самантра ҫӳлелле ярӑнса хӑпарӗ.

Казалось, что только каблучками она и соприкасается с грешной землей и стоит ей захотеть — в любую минуту может оторваться и воспарить.

6 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Пирӗн Судак винограчӗ вара ачашах мар, ҫавӑ аван та, — Фатых чӑмӑрне чӑмӑртаса илчӗ, тинкерсе пӑхрӗ, — хуппи хулӑн унӑн.

А наш судакский виноград грубый — это хорошо, — Фатых сжал свой кулак, насупился, — толстокожий.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Аттем чӑмӑрне чӑмӑртарӗ те, шӑртланса кайрӗ.

 — Отец сжал кулаки и весь сердито нахохлился.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пӗр аллине вӑл чавсаран хутлатнӑ та пӑчӑртаса тытнӑ чӑмӑрне кӑкарӗ ҫине хунӑ, тепӗр аллине хӑй тӑрӑх тӑсса хунӑ.

Одна его рука была согнута в локте, и сжатый кулак лежал на груди, вторая рука вытянута вдоль туловища.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Унӑн чӑмӑрне шӑнӑҫассӑн туйӑнман хулӑн пӳрнеллӗ пысӑк аллинче манӑн хут татӑкӗ мимозӑн вӗлтӗркке ҫеҫки пек анчах курӑнса кайрӗ.

В его огромных руках, с такими толстыми пальцами, что казалось, их невозможно сжать в кулак, моя бумажка показалась лепестком мимозы.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Сылтӑм чӑмӑрне янаххи айне тӗкӗнтернӗ те — йӑшӑл та хускалмасть.

Куҫарса пулӑш

4 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Сылтӑм чӑмӑрне янаххи айне тӗкӗнтернӗ те — йӑшӑл та хускалмасть.

Подпер правой рукой подбородок — и не шелохнется.

4 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Гарик чӑмӑрне уҫрӗ те, унта симӗс гильза выртать.

Когда Гарик разжал ладонь, мы увидели зеленую гильзу.

Вӑтӑр иккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Пире ҫӗр чӑмӑрне ҫавӑрса хума пултаракан ӑслӑ ҫынсем кирлӗ мар, эпир хамӑр та уссиллӗ; пире пӗр япала — урӑх йышши чиновниксем кирлӗ!

Нам не надо мудрецов, которые перевёртывать могут, мы сами — с усами; нам одно надобно: чиновники другие!

III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Манӑн ывӑл, Мирон, пулас инженер, ӑслӑ ача, ҫапла каласа кӑтартрӗ: Сиракуз хулинче питӗ чаплӑ ученӑй пулнӑ; вӑл патшана сӗннӗ: мана тӗренсе тӑмалли вырӑн тупса парӑр, вара эпӗ ҫӗр чӑмӑрне ҫавӑрса хуратӑп! тенӗ.

— Сын мой, Мирон, умник, будущий инженер, сказывал: в городе Сиракузе знаменитейший ученый был; предлагал он царю: дай мне на что опереться, я тебе всю землю переверну!

III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Кашни салтак тенӗ пекех пӗччен юлнӑ Севастополь ҫине Ҫурҫӗр енчен пӑхса, ассӑн сывласа илет, чӑмӑрне йӑтса тӑшман енне юнать.

Почти каждый солдат, взглянув с Северной стороны на оставленный Севастополь, с невыразимою горечью в сердце вздыхал и грозился врагам.

27 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Миша сасартӑк ҫемҫелчӗ, чӑмӑрне вӗҫертсе: «У, чӗрчун!» — терӗ те парта хушшине ларчӗ.

И Миша вдруг обмяк, разжал кулаки и, бросив: «У ты, вещество!», сел за парту.

Магеллан карапӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Чикарккӑн ҫути унӑн ал чӑмӑрне, мӑйӑхне, тутисене, сӑмси айне, куҫ-харшисене ҫутатать.

Огонек освещал кулак, усы, губы, низ носа, надбровные дуги.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех