Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чухӑнсене (тĕпĕ: чухӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫав тискер Ханьпа кӗрешме пӗтӗм чухӑнсене пӗрлештерес пулать.

— Нужно объединить всех бедняков на борьбу с этим злодеем Ханем.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Хань Лао-лю, эсӗ, Япони влаҫӗнчен тытӑнса, чухӑнсене ҫаратса тата амантса пурӑннӑ.

— Хань Лао-лю, ты, держась за японскую власть, обирал и калечил бедняков.

VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Лю Цзо-фей каялла яла таврӑнсан, помещиксем ӑна хисеплесе виҫӗ кун хӑнаран хӑнана илсе ҫӳренӗ, чухӑнсене хӗссе пуҫтарнӑ укҫа шыв пекех юхнӑ.

Когда Лю Цзо-фэй приехал в деревню, помещики три дня чествовали его, и деньги, выжатые из бедняков, утекли как вода.

VII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

«Чухӑнсене ҫаратмасӑр пуйма май ҫук» — ҫапла пулнӑ Хань Лао-лю пурнӑҫӗн тӗп тӗллевӗ.

«Не разоряя бедняков, сам не разбогатеешь», — таков был девиз всей жизни Хань Лао-лю.

VII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Акӑ тата мӗн: чухӑнсене тата ҫирӗпрех пӗтӗҫтермелле те пӗрлешӳллӗ пухура Хань Лао-люнпа вӗҫне ҫитиех татӑлмалла.

Вот еще что: надо покрепче сплотить бедняков и на общем собрании как следует посчитаться с Хань Лао-лю.

VII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Вӑл пире, чухӑнсене, пур майсемпе те хӗсӗрленӗ.

— Он притеснял нас, бедняков.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Пире, чухӑнсене, мӗнле-ха помещикпа танлаштарма пултӑр?

— Как же нас, бедняков, можно сравнивать с помещиками?

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Помещиксене ӗҫ повинноҫне каймалла тусан та, вӗсем, тӗрлӗрен чеелӗхпе, унта пурпӗрех кайман хӑйсен ячӗпе е чухӑнсене, е вак арендаторсене тытса янӑ.

Рассказывали, что, если помещиков и назначали на трудовую повинность, они ухитрялись посылать под своими именами батраков и мелких арендаторов.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Туссем ытти чухӑнсене те кӗрешӗве ҫӗклеме яла тухса кайрӗҫ.

И друзья пошли в деревню поднимать на борьбу других бедняков.

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Халӗ пирӗн пӗтӗм чухӑнсене пӗр ҫӗре пӗтӗҫтермелле.

Наша задача теперь объединить всех бедняков.

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Сан шутупа ҫапла пулса тухать: эпир пуху пухса халӑха мӑн хырӑмсемпе кӗрешни тата чухӑнсене пулӑшни ҫинчен ӑнлантарса парсан, ҫынсем пирӗнпе чӗрепе мар, сӑмахпа ҫеҫ килӗшеҫҫӗ?

— По-твоему, выходит, если мы созовем собрание и разъясним, что боремся с толстопузыми, что хотим помочь беднякам, они согласятся только на словах, а не сердцем?

III // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ырӑ Кӑмӑллӑ Ду чухӑнсене ҫапла каласа вӗрентме юратнӑ:

Добряк Ду любил поучать бедных:

II // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Фабрика турра юравлӑ ӗҫсен ҫурчӗ пулнӑ, кунта тӑлӑх ачасене, сусӑрсене тата чухӑнсене ӗҫпе тивӗҫтернӗ.

Фабрика была богоугодным заведением, здесь давали работу сиротам, инвалидам и беднякам.

Готлиб Даймлер // Аҫтахар Плотников. https://cv.wikipedia.org/wiki/%D0%93%D0% ... 0%B5%D1%80

Эпӗ хам председатель пулас пулсан — чӑн малтан Цыбульӑнне пӗтӗм кӑлпасине туртса илсе чухӑнсене валеҫсе панӑ пулӑттӑм…

Если бы я стал председателем, я бы первым делом забрал у Цыбули всю колбасу…

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ленин тӗрмесенче ларакан чухӑнсене чӗннӗ, анчах кусем: тӗрмесенчи решуткасем ҫирӗп, вӗсене ҫӗмӗрме ҫук, тенӗ.

Кликнул Ленин бедняков, что по тюрьмам сидели, но те ответили: «Крепки решетки, батько, нельзя их сломать».

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Халӑх пинӗ-пинӗпе пухӑнать, хӑй тӗллӗн юрлакан кӗслине итлет те: «Патшине хӑйне шыва путарса вӗлермелле пулнӑ. Мӗншӗн вӑл чухӑнсене асаплантарать?» — тет.

Собирается народ, слушают люди гусли-самогуды и говорят: «Надо бы самого царя утопить. Зачем он над бедными знущается?»

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Субуррӑпа Эсквилинри таса мар та тӗттӗм урамсене кайса ҫӳренӗ, чухӑнсене пысӑк пулӑшу панӑ, ҫав мӗнпур инкеклӗ вырӑнсенчи тӑкӑрлӑксене аллинчи пилӗк пӳрнине пӗлнӗ пекех лайӑх пӗлсе тӑнӑ.

Он обходил грязные и темные улицы Субурры и Эсквилина, оказывая беспримерную по щедрости помощь бедноте, помогая несчастным, он знал, как свои пять пальцев, все наиболее глухие и грязные закоулки этой отвратительной клоаки, полной несчастья, позора и мерзости.

IX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Анчах хӑрах куҫ Лутация чӑкраш ҫын мар, хӗвеле пӗлет ҫине пуянсене те, чухӑнсене те ҫутатма вырнаҫтарнӑ, тесе шутлать.

К тому же добродушная Лутация считала, что, по воле Юпитера, солнце сияет на небе одинаково как для богатых, так и для бедных.

III сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Шухӑшласа утса пыратӑн: вӑрӑ-хурах пулса ҫӳресе, сӗмсӗр, пуян ҫынсене ҫаратсан, мӗн ҫаратнине чухӑнсене валеҫсе парсан лайӑх, — пурте тутӑ, савӑнӑҫлӑ пулччӑр, ан кӗвӗҫчӗр, усал йытӑсем пек, пӗр-пӗринпе ан харкашчӑр.

Идёшь и думаешь: хорошо быть разбойником, грабить жадных, богатых, отдавать награбленное бедным, — пусть все будут сыты, веселы, не завистливы и не лаются друг с другом, как злые псы.

III. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫавӑ ӗнтӗ эпир чухӑнсене пулӑшманшӑнах, мӗскӗнсене хӗрхенменшӗнех пулчӗ, турӑ ӗнтӗ пирӗн ҫинчен: мӗн тума эпӗ Каширинсене ырлӑх патӑм-ши? тесе шухӑшларӗ пулӗ.

А всё за то, что бедным не помогали мы, несчастных не жалели, господь-то и подумал про нас: для чего же я Кашириных добром оделил?

II. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех