Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Асфальт тӑрӑх сивӗ, ӳте чикекен тусан вӗҫет; кӗҫех ман куҫа темскер кӗрсе тулчӗ, анчах эп, чарӑнса тӑмасӑр, малалла чупрӑм.

Ветер гнал холодную и колючую пыль по асфальту; мне сразу что-то попало в глаз, но я, не останавливаясь, бежала дальше.

14 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫӗр ҫийӗпе чикекен юр вӗҫме тытӑнчӗ.

Тучи колючего снега поволокло по земле.

6 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Ваня хӑйӗн сивӗ ывҫӑ тупанӗпе вӗри пуҫне шӑлкаласа илчӗ, чикекен ҫӳҫ унӑн ывҫӑ тупанне те, пуҫне те кӑтӑклантарчӗ.

Ваня погладил себя холодной ладонью по горячей голове, отчего и ладони и голове стало щекотно.

17 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

6. Эсӗ вара, этем ывӑлӗ, вӗсенчен ан хӑра, вӗсен сӑмахӗнчен те ан хӑра, вӗсем саншӑн йӗплӗ курӑксем, чикекен ҫум курӑкӗсем пулсан та, хӑв скорпионсем хушшинче пурӑнсан та, ан хӑра; эсӗ вӗсен сӑмахӗнчен ан хӑра, вӗсен сӑнӗнчен ан шиклен: мӗншӗн тесессӗн вӗсем — пӑлханакан халӑх.

6. А ты, сын человеческий, не бойся их и не бойся речей их, если они волчцами и тернами будут для тебя, и ты будешь жить у скорпионов; не бойся речей их и не страшись лица их, ибо они мятежный дом;

Иез 2 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Хальхи вӑхӑтра шкултан вӗренсе тухнӑ хыҫҫӑн фермӑна кайса пуҫа чикекен, ҫинҫе пилӗке йывӑр ӗҫпе авакан пикесем ҫукпа пӗрех.

Куҫарса пулӑш

Ҫамрӑксем тислӗк шӑршинчен йӗрӗнмеҫҫӗ // Алина ИЗМАН. «Ҫамрӑксен хаҫачӗ», 2016.03.17, 10 (6103) №