Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чарусӑртарах (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хамӑн шӗвӗрӗ чарусӑртарах, кунсеренех мӗн те пулин аркатма тӑрӑшать.

Куҫарса пулӑш

Мучи // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 105–108 с.

— Эс ват ҫынни ват ҫын та сав, ҫапах та чӗлхӳ чарусӑртарах сан, Тукай мӑрса, — терӗ вӑл кӑшт шухӑшласа тӑрсан.

Куҫарса пулӑш

11. Вӑрман ҫунать // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Ачисем чарусӑртарах ӗнтӗ.

Куҫарса пулӑш

III // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 73–85 с.

Тата чӗлхи те чарусӑртарах кӗсле ӑстин.

Куҫарса пулӑш

9. Атӑл леш енче // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Вӗсем, слободарисем, пӗри тепӗринчен чарусӑртарах, вӗсемпе тарават пулма — хӑрушӑ!

— Они, слободские, один другого озорниковатее, их привечать — опасно!

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Кайран вӑл пире иртсе ҫӳреме те памасть, — тарӑхса каланӑ чарусӑртарах ачасем.

Ведь он потом прохода не дает, — возмущались злополучные ребята.

5 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Анчах пуринчен те янӑравлӑ, пуринчен те нумай, пуринчен те чарусӑртарах Увар Иванович ахӑлтатрӗ: вӑл аяккисем чикекен пуличчен, сунасличчен, сывлӑшӗ пӳлӗниччен кулчӗ.

Но громче всех, и дольше всех, и неистовее всех хохотал Увар Иванович: он хохотал до колотья в боку, до чихоты, до удушья.

XV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл Базарова шаннӑ кӑна мар, унтан хӑраман ҫеҫ те мар, вӑл хӑйне ун умӗнче Николай Петрович умӗнче тытнинчен те ирӗклӗрех, чарусӑртарах тыткаланӑ.

Она не только доверялась Базарову, не только его не боялась, она при нем держалась вольнее и развязнее, чем при самом Николае Петровиче.

XXIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Пирӗн хӗрарӑмсем те ку ӗҫре кӑшт чарусӑртарах

Да и бабы наши в этих делах, слава богу, тоже с замашками…

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӗсем пӗрле чухне эсир, вӗсем иккӗшӗ те йӗркеллӗ, уҫӑ кӑмӑллӑ ҫынсем пулсан та, Лопухов чаруллӑрах, ун юлташӗ — чарусӑртарах пулнине асӑрхатӑр.

А когда вы видели их вместе, то замечали, что хоть оба они люди очень солидные и очень открытые, но Лопухов несколько сдержаннее, его товарищ — несколько экспансивнее.

II // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӗсен пӗр кӗвӗллӗн те килӗшӳллӗн янӑракан юрринче хутран-ситрен ытларах ҫӗкленекен чарусӑртарах сасӑсем те илтӗнеҫҫӗ — ку ӗнтӗ хумсенчен пӗри, хӑюллӑраххи, пирӗн ҫывӑхах шуса ҫитрӗ.

Иногда в общей гармонии плеска слышится более повышенная и шаловливая нота — это одна из волн, посмелее, подползла ближе к нам.

Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех